Nederlands wereldnieuws.

Als Urk in het nieuws komt, zijn we eraan gewend dat dat meestal geen positief nieuws is. Zo ook deze week. Een aantal jongeren is, uitgedost in nazi-uniformen op straat gaan paraderen.
Had niks te maken met corona-protest (hoewel sommigen van die wappen zich ook met Jodensterren tooien) maar het was gewoon een verkleedpartijtje.
Ze hadden ook niet de intentie om gevoelige herinneringen op te rakelen. Zo stond in de excuusbrief die ze schreven (waarschijnlijk op last van hun ouders, die zich realiseerden dat zelfs een inteelt-geval uit Urk hier niet lekker mee wegkomt).
Right.
Volstrekt ongeloofwaardig. Beide statements.
Urk staat bekend als bolwerk van wappen, dus dat het om een verkapt ïk-ben-tegen-corona-maatregelen-want-vriendenpiepel-bla-bla-braak-braak" lijkt me evident.
En dat ze geen gevoelige herinneringen wilden ophalen, en dat ze niet doelbewust mensen wilden kwetsen is ook gelul, dat wilden ze wel, en heel bewust, anders ga je dat soort pakjes niet kopen. (En door je moeder, oma of tante laten versieren, wat me meteen brengt bij de vraag hoe dit soort jongeren aan dit soort kledij kunnen komen, zonder dat het pa of ma opvalt dat dat niet in de mode is. Ik bedoel: mijn gevoel voor mode is volkomen ruk, maar als Jente in een Hitlerjugend pakje de deur uit wil, herken ik dat wel, en krijgt ze eerst een ferm pak slaag, en dan komt ze het huis pas uit nadat ze een wat meer plastische documentaire heeft gezien over Auschwitz).
Nee, het moest een verkleedpartijtje wezen. Nu heb ik uiteraard geen enkel gevoel voor humor, en ben ik de leeftijd van verkleedpartijtjes al lang en breed ontgroeid (Jente wil zich nog wel eens als prinses verkleden, geheel onschuldig, maar daar houdt het wel mee op), maar deze stunt zie ik gewoon echt niet op een andere wijze dan walgelijk. En net als je denkt: het kan in dat Urk niet veel erger, krijg je ongelijk en kan het wél erger. Er zullen vast ook normale mensen in Urk wonen. Je hoopt het niet voor ze, want dan heb ik intens veel medelijden met ze.

Maar hier hebben we ook wel eens wat gekkigheid.
Iets met communiceren. In theorie kun je dat leren. Hoewel...
Afgelopen weekend kwam ter sprake dat we het verbazend vinden dat Jente nu al een jaar op zwemles zit, daar een jaar voor betalen, maar dat de zwemschool zelf zwijgt als het spreekwoordelijke (en in dit geval waterige) graf.
Geen boe of bah. Geen teken van leven. Het licht is aan, maar er is niemand thuis, behalve op de afdeling incasso, maar die gaan weer niet over Jente haar zwemkunsten.
De zwemprestaties werden 1x genoemd in de vorm van de mededeling dat ze een halve kikker heeft. Dit dan weer niet letterlijk, maar figuurlijk. Wat dat precies inhoudt, is me niet duidelijk, wél werd duidelijk dat ze daarmee nog niet in de buurt is van een zwemdiploma.
En dus betalen we maar door.
Tot het moment dat we ons een nogal makkelijke cash-cow voelen. Ilse raadde mij aan om er eens een mailtje aan te wagen, en ik gaf aan dat te zullen gaan doen.
Hetgeen ik ook deed. (Dus niet als in: je hoeft me er heus niet elk half jaar aan te herinneren).
Prompt werd ik maandag door een nummer in Almere gebeld, maar ik kon niet opnemen, want ik was met passagiers op pad, en die vinden het, terecht, niet prettig als hun brave buschauffeur al scheldend door zijn telefoon hun naar hun vliegtuig dendert.
Eenmaal thuis na een dienst, meldde Ilse dat zij het zwembad had gemaild. Een mail van exact dezelfde strekking als de mijne, nog geen 24 uur na de mijne.
Hier hadden wij wat beter over kunnen overleggen, aan de andere kant: het is de zwemschool dan wel duidelijk dat wij het, als betalende klant, toch wel op prijs stellen, zo niet eisen, dat er waar voor het geld komt.
Voor halve kikkers koop ik niks. Ik wil gewoon resultaat zien.
En als dat resultaat wat langer duurt, ook best, ten slotte moet onze draak zich gewoon lekker op haar gemakje kunnen ontwikkelen, maar ik verdom het om geld te doneren aan een stichting die zwemmen vermaakt tot het behalen van halve, kwart, 3-kwart of hele kikkers, terwijl ik gewoon een diploma wil kunnen zien op redelijke termijn. En zeker communicatie daarover.

Over communiceren gesproken: ik kreeg een artikel doorgestuurd, geschreven door een of andere pief die wist te melden dat de mensheid sociaal gezien steeds onhandiger wordt. Nee, dit ligt niet aan quarantaine maatregelen, ook niet aan de 1,5 meter maatregel, en ook niet aan het ontraden van handen schudden: volgens de schrijver ligt het aan het feit dat elke sociale handeling stelselmatig aan gort gaat omdat de zogenaamde service steeds meer high-tech moet worden. Bedrijven begonnen jaren geleden al aan het "opleuken en verhippen" van de dienstverlening. Bij banken moet je alles maar digitaal zelf doen (en een medewerker spreek je niet meer). Bij supermarkten moet je je boodschappen zelf maar scannen (en een medewerker spreek je niet meer). In het OV moet je met je OV shitkaart (ik meen dit: ik vind het een walgelijk tyfusding) inchecken, en de chauffeur spreek je niet meer. Bij elk telefoongesprek dat je naar een willekeurig bedrijf pleegt, krijg je een bandje te horen dat kwaakt dat alle vragen ook op hun godverdomde website staat. Ja, dat snap ik, maar als ik dat had gewild, had ik wel op de website gekeken, ik wil gewoon een mens van vlees en bloed spreken. En als ik boos ben, omdat een bedrijf faalt, wil ik iemand daar heel beleefd de huid over kunnen vol schelden. En als ik service wil, wil ik niet op een of andere website het zelf uitzoeken, ik wil service. En als ik goed geholpen ben, neem ik vriendelijk en dankbaar afscheid van de persoon aan de andere zijde.
Volgens de schrijver van dit artikel is het dus ook niet wonderbaarlijk dat mensen steeds minder in staat zijn om zichzelf staande te houden als er enige sociale interactie vereist is, en dat mensen niet tot nauwelijks in staat zijn om kleine conflicten op te lossen voor het daadwerkelijk conflicten worden.
(En kijk maar eens op social media, hoe mensen daar soms tekeer gaan....)
Ik vroeg me hardop af of sociale interactie niet een vak kon worden op school, waarop een onderwijzer me wist te melden dat als dat al nodig is, het te laat is, en het niet echt op school te leren valt.
Toch ben ik dat oneens. Wellicht moeten we in het onderwijs eens af van de prestatiedrang van het opdringen van feiten stampen, woordenkennis en wiskundige formules erin stampen, teneinde een diploma te halen, maar moet er meer aandacht komen voor basale menselijke omgangsvormen.
Kijk alleen al eens naar mensen als meneer Baudet, en Wilders, die continu polariserend, haatdragend, onbeschoft en totaal naast de werkelijkheid dingen lopen te orakelen, en vervolgens geen enkele rekenschap willen geven voor dat wat ze zeiden. Nee, zelfs boos worden als ze tegengas krijgen. Juist omdat ik zelf wat rauwe randjes heb, weet ik verdomd goed waar het fatsoen eindigt en horkerigheid begint.

Goed.
Dus mijn milde verbazing over het nieuws in de wereld nog niet bekomen, of Sigrid Kaag en Ank Bijleveld stappen op.
En toen Rutte droevig wist te melden dat mevrouw Bijleveld door militairen graag gezien was, schoot ik in de lach. De neus van meneer Rutte moet onderhand langer dan de allerlangste brandweer slang zijn. Ik ken niet één militair die haar graag ziet. (Ja, graag zien vertrekken, hetgeen gebeurd is). Want mevrouw Bijleveld was ook de minister van continu knijpen, geen CAO en geen betere huisvesting, naja, zo kan ik wel even doorgaan. Niet voor niks dat de ervaren mensen wegrennen, en er voor dat hongerloontje nauwelijks nog mensen te vinden zijn. Maar goed, de volgende zal het vast veel beter doen. Als ze er dan eindelijk eens in slagen om de democratie te laten werken, in plaats van klakkeloos kiezersbedrog te plegen.
Hoe dan ook: maandag begint mijn weekend, dus ik mag nog even een dagje.
Ik heb mijn mening op het binnenlandse wereldnieuws weer van me af getikt, en wens u allen een goed weekend toe.