Wat een kunsten...

 Beste Mevrouw Halsema, Hoi Femke.

Aangezien ik mijn lezers beloofd heb niet meer boos te zullen zijn, wil ik u deelgenoot maken van mijn verbazing.
Ergens tussen uw gemurmel tijdens de BLM demonstratie en vandaag, heeft u blijkbaar een overstap gemaakt van GroenLinks naar FvD, PVV of zelfs maar de VVD. U weet wel: van die griezelige partijen die helemaal niks met cultuur hebben, en er alles aan hebben gedaan om de culturele sector te verwoesten. En met succes.
En met uw gepiep over handhaving van de maatregelen, speciaal daar waar de cultuursector uit wanhoop gaat protesteren, en uw weigering tot handhaving, daar waar de horeca datzelfde deed, kan ik niet anders dan concluderen dat u bent toegetreden tot de cultuurhaters van (extreem)rechts Nederland.
Niet alleen is dat jammer. Het is oneerlijk, hypocriet en uw ravenzwarte haar is inmiddels gelig-wit van de enorme klodders boter op uw hoofd.
En het is laf. Intens laf. Uit angst voor rellen bij handhaving als de horeca protesteert, staat u het oogluikend toe. Maar als wat onschuldige, weinig gewelddadige musici hun stem laten horen, durft u wel de dreigen met handhaving.
Ik ben oprecht verbijsterd over zo'n walgelijke, laffe houding.
Beste Femke, u bent een kwaadaardige grap aan het worden. En GroenLinks zou er goed aan doen om u zo snel mogelijk uit hun gelederen te trappen. En ergens heb ik de hoop, dat als er ooit een einde komt aan dat hele covid gedoe, men er landelijk achterkomt wat voor ranzige figuren er als burgemeester fungeren, en dat het plan van D66 (de gekozen burgemeester) er door komt. Ik garandeer u: u ligt er uit.

U zult het me vast kunnen vergeven dat ik niet meer het fatsoen op kan brengen om af te sluiten met een vriendelijke groet.
Dat respect heeft u verloren. Voorgoed.
Ga weg.

Dit geschreven hebbende, werk ik al bijna een jaar niet meer in de culturele sector. Niet zozeer vanwege de verwoestingen die er al jaren worden aangericht door politici links en rechts, maar het is wel opvallend dat de intrede van Covid, het proces van verwoesting van die sector een enorme boost heeft gegeven.
Je zou bijna zeggen dat de politieke slopers der cultuur iemand in het OMT betalen om zo negatief mogelijk te zijn over de culturele sector, zodat de politiek een goede reden heeft om het stervensproces van de cultuur nog wat te versnellen.
Ik las regelmatig uitingen van wanhoop en verdriet, onmacht en frustratie bij oud-collega's. Ik snap ze ook wel.
Maar na alle overtredingen van regels, maatregelen en adviezen rondom corona door allerhande lieden van divers en al dan niet gevaarlijk pluimage die ongestoord en ongestraft hun gang konden en kunnen gaan, vroeg ik me hardop af bij gelegenheid waarom die mensen niet gewoon hetzelfde gingen doen als alle anderen. De ongehoorzame burger zijn.
Alle sectoren roepen om het hardst dat ze veilig open kunnen. Dat de rek eruit is, dat ze kapot gaan. Nagenoeg alle sectoren deden dat ook. Soms op straffe van het ongenoegen van wat politici.
Maar de mensen uit de culturele sector bleven morren, klagen, rouwen. Maar van echte actie was geen sprake. Maar mijn verbaasde vraag waarom er zo weinig actie werd ondernomen, werd niet positief ontvangen. Ik werd beticht van sarcasme. Het kon allemaal niet. Het was te moeilijk, want werk en inkomen. Allerlei redenen werden gegeven om de machteloosheid vooral op social media te delen, maar niet in het echte leven. Heel raar. Als makke lammeren naar de slachtbank, nog net niet vragend of ze alvast moesten gaan liggen.

Tot afgelopen dinsdag. Toen besloten ze om wel open te gaan. Alles binnen de marges en met wat twists om het allemaal veilig te maken. Het werd tijd ook. En onder andere die klapkut van een Halsema en die kromgetrokken poffertjespan van een Bruls gingen als bloedgieren af op het net niet dode kadaver dat kunst heet. Dat kon allemaal niet. Dat was overtreden van de regels!!!!111!1!1!!!!one. Handhaven!11!!!1!one. Boetes!!1! Nog dooier maken, die kunsten. Dat vuige, creatieve tuig met hun harpjes en hun pakjes moeten natuurlijk wel keihard aangepakt worden. Want stel je voor, ze maken een redelijk statement.
Gewelddadige oproerkraaiers, die plunderen en vernielen durven ze niet aan te pakken, en komen overal mee weg, maar een stel vreedzame kunstenaars kunnen ze hebben. Ik hoop dat ze die BOA's met een paar violen om de oren hebben geslagen, en een paar rekwisieten op plekken hebben gepropt waar de zon niet komt. Maar kunstenaars kennende, zal het wel bij wat welluidende scheldwoorden zijn gebleven. Die Halsema, die Bruls, het zijn waardeloze kauwgomplakken.

Iedereen heeft het er over, meningen zijn niet voor de poes, en woede overheerst.
U raadt t al: the voice of holland.
Wat heb ik een medelijden. Allereerst met de slachtoffers, dat staat buiten kijf.
Maar ook met die totaal van de realiteit losgeraakte familie de Mol.
Die John die claimt dat ze dan maar melding moeten maken, en dat hij het zich niet voor kon stellen.
Dat laatste, daar kan ik me nog wel wat bij voorstellen, moet ik zeggen.
Je kindje, je bedrijf, zwaar door de mangel gehaald door het walgelijke gedrag van wat muzikale beesten. Ik zou misschien ook wel in ongeloof zijn uitgebarsten. Tuurlijk, het is natuurlijk te stom voor woorden dat je zo'n Jeroen na de eerste keer nog in je gelederen laat. Maar dat het misbruik zich op deze schaal door je bedrijf woekert, daarvan snap ik dat het hard binnenkomt.
Maar ja, van een mediamagnaat mag je toch ergens wel beter verwachten dan dat hij zich nogal sukkelig door een interview hapert en hakkelt.
Maar even een redelijke vraag, waar ik in alle emotionele discussie niet echt een antwoord op heb kunnen vinden: Hoe ontzettend ongelijk heeft hij, dat hij stelt dat er melding gemaakt moet worden?
Los van die vieze Jeroen: er waren meer daders, en die kwamen pas veel later aan bod. Hoe moet je een dader bestraffen als niemand weet dat er een dader is? Nee, de misdaad is nooit de schuld van het slachtoffer, maar als het slachtoffer niets meldt...
Je kunt nu eenmaal, bij het aannemen van personeel niet 100% garanderen dat je alleen maar 100% geestelijk fitte mensen in dienst neemt. Je kijkt ze wel voor de kop, maar niet in de krop, zoals een schrijver van politieboeken ooit schreef. Het leger probeert middels psychologische tests ook mensen aan te nemen die niet vuurwapengek zijn, en ook zij slagen daar niet altijd 100% in. En je kunt niet iemand op voorhand al veroordelen. Dus ik kan me de verbijstering bij Johnny ergens wel voorstellen. En ja, dan is het enige dat je kan doen, achteraf de daders keihard te grazen nemen.
Ik heb ook medelijden met de daders. Diep medelijden.
Voor dat alle vrouwen nu als een havik op mij neerdalen: deze walgelijke lieden verdienen bestraft te worden voor hun wandaden.
Maar dat je morele kompas zó gruwelijk uit het lood is geslagen, is net zo walgelijk als treurig.
Dat je een gevierde, gelauwerde musicus bent, en daardoor wellicht in een roes verkeert dat je denkt dat je alles zomaar mag, omdat je toevallig een paar leuke liedjes uit je strot krijgt, is hemeltergend. En intens triest. Persoonlijk kan ik me niet voorstellen dat je op die manier, zo dronken van je eigen muzikale succesje, meent dat iedereen net zo geil wordt van jou als jezelf. Volstrekt elke realiteit kwijtgeraakt in het proces. Naast jarenlange gevangenisstraf (ik ben van de oude stempel: vrouwen en kinderen moet je met égards behandelen, en in elk geval geen of weinig pijn doen) zou ik voor een chemische castratie zijn en misschien nog wel een paar jaar therapie. Gewoon, omdat het kan.

Ik ben weer de vroege dienst in gegaan, en ik moet bekennen, het is weer wennen. Vroeger op dan menselijk is, lange dagen maken, veel gezelligheid, maar vooral vroeg opstaan.
Dat het donker me toegrijnst, en de stilte in de straat een beetje griezelig aan doet.
En dus moest ik krabben.
Dat moet soms, als het gevroren heeft. En omdat ik niet de meest milieubewuste burger van het jaar ben, of zal worden, start ik de auto, zet ik de verwarming aan, en ga ik krabben. Totaal vergeten dat op de terugreis de dag ervoor ik de radio op standje "trommelvliesverscheurend" had gezet, omdat Charley Lownoise en Mental Theo gedraaid werden.
Alleen was het die ochtend een of ander nare vogeltjesdans die eruit knalde, terwijl ik mijn deur opende om de fles de-icer te kopen.
Ik ontloop de buren even, de komende dagen.

Dit alles maar weer geschreven hebbende, wens ik u allen een prettig weekend.