Onbegrijpelijk

 Eens in de zoveel tijd lees je berichten van een bijzonder bezorgd Vaticaan: de kerk loopt leeg. En dat daar onderzoek naar moet komen. Die kerk loopt al jaren lang leeg. En de mensen die er verder vanaf staan, weten ook wel hoe dat komt: de onverdraagzaamheid naar anders denkenden of anders zijnden.
Het vele misbruik dat deze gelovige instelling toe heeft gestaan. Onder de mat heeft gemoffeld.
Je verwacht inderdaad niet dat mensen wegrennen., als je zo weinig zelfkritiek hebt.
Nu ook weer in Portugal. "Mogelijk bijna 5000 misbruikzaken".
En de Portugese opper-katho-pedo meent dat daar maar eens een onderzoek naar moet komen.
Ja, en dan liefst een lekker langdurig onderzoek, zodat er nog meer zaken verjaren, en dat ze dus kunnen stellen dat het maar een enkele ranzige paap was die zich aan minderjarige kindertjes vergreep. Die wordt dan naar Centraal Afrika gestuurd.
Tja, ik weet niet zo goed of ik nu heel veel vriendjes maak, maar volgens mij is die zogenaamde christelijke traditie niet echt meer iets om als westerse Europeaan nu heel erg trots op te zijn, of arrogant over te doen. Volgens mij moeten we niet willen dat alle mensen die hierheen komen zich dit soort religies eigen maken. Waar men kinderen als genotsmiddel ziet, daar waar de kerk van zijn pastoors en priesters eist dat ze celibatair leven. 
En dan krijg ik serieus zure oprispingen als die paus de wereld over gaat om te prediken voor vrede. Want de lokale pastoor wil natuurlijk wel zijn koorknaapjes kunnen verkrachten zonder dat de bommen en granaten om hem heen vallen. Komt zo lastig klaar, als je telkens weg moet duiken voor een salvo uit een AK'47.
Dat onderzoek hoeft maar 2 dagen te duren. 2 dagen alle slachtoffers aanhoren. Je schatkamers openen en ze een heel erg dikke schadevergoeding geven. En de daders naar Antarctica sturen om ijsberen en walvissen te bekeren. Uiteraard in zomer-habijt, zonder kans op vervroegde vrijlating.
Ik vrees echter dat het allemaal weer met de pauselijke mantel der liefde wordt bedekt en dat de verbazing over de leegloop blijft. Want zelfkritisch is die kerk op geen enkele wijze.
Begrijp me goed: ik snap ergens nog wel dat mensen religieus zijn. Maar dat je je god wil eren in een kerk die er op zijn zachtst gezegd een vreselijk hypocriete en schijnheilige moraal op na houdt, vind ik dan weer onbegrijpelijk.

Maar ik begrijp wel meer niet.

Valentijnsdag. Begrijp ik ook geen flikker van.
Voorgaande jaren werd er weinig subtiel een mededeling op de kalender gekalkt dat het over 2 weken, 1 week, een paar dagen valentijnsdag was, en dat ik dan iets leuks, zoets, liefs voor de betere helft moest kopen. En dat liefst een beetje spontaan.
Ik ben het ondanks dergelijke aankondigingen een jaar glad vergeten, en toen stormde ik de schuur in om er van mijn mooiste hout een prachtig (al zeg ik het zelf en later door de liefste bevestigd) hart te zagen en schuren, om er een sleutelhanger van te maken.
Dit jaar, was er geen aankondiging en ik was eigenlijk al helemaal blij dat mijn betere helft eindelijk doorhad dat ik heel het jaar speciaal extra veel van haar hou, en dat ik het niet nodig vind om de commercie met mijn liefde te steunen.
Maar goed. Ik reed naar huis en moest aanstekers hebben. En toen zag ik bij de service-balie van de betreffende grutter een heel rijtje mannen staan met zo'n wanstaltige bos zoete bloemen met zo'n walgelijk plastic hartje erin.
Ik kon het niet helpen, ik schoot daverend in de lach.
En al die besmuikte mannen, doken met hun smoel nog wat dieper in die intens treurige bosjes opgeleukte veldsla. Terechte schaamte. Totaal smakeloos om met zoiets aan te willen komen, thuis. Totaal inspiratieloos als je niet verder kan komen dan zo'n droef bosje onkruid.
Ik zie Gerda achter de luxaflex in de vinex-woning al voor me. Opgelucht en vernederd tegelijk.
Pieter komt thuis, met (oh, wat spontaan) een bosje walgelijke veldsla met een mierzoet hartje erin geprikt. Maar ja. Was Gerda nu echt niks meer waard dan een rond sluitingstijd nog snel weggesnaaid bosje ruikers, waar de meest verse geur vorige week al af was? Heel het jaar wast ze de sokken van haar vent, en die éne dag dat hij met wat speciaals had kunnen komen, komt hij dáármee?
Vooruit, Pietertje hoeft niet op de bank de komende twee weken, maar die goddelijke blowjob, kan hij vergeten.
Dat beeld schoot door mijn hoofd tijdens het wachten, want ik moest als brave burger gewoon in de rij aansluiten, en toen viel mijn oog op een hele serie cadeaukaarten. En omdat ik mijn meissie wel een beetje ken, en weet hoezeer ze kan genieten van lezen, heb ik haar toch maar een bescheiden boekenbonnetje cadeau gedaan. Gewoon omdat het kon.
Ze was nog verrast ook, ze had er niet meer op gerekend. Kijk, en dat vind ik dan wel weer leuk.
Kijken of ik dat over een paar maanden kan herhalen. Als ik het niet vergeet, ik ben wat dit soort zaken niet bijzonder attent.

In een van mijn vorige blogs deelde ik een gulle sneer uit naar de Shell die behoorlijk rijk uit de energiecrisis lijkt te zijn gekomen. En op zich sta ik daar best achter. Ook Ahold is niet armer geworden van de inflatie. Integendeel. Maar goed, ik kan me nog uren opwinden over walgelijke bedrijven die aandeelhouders belangrijker vinden dan hun eigen werknemers, ga ik niet doen.
Terug naar de Shell.
Langs de A9 ligt een heel klein tankstationnetje. En omdat ik extreem slecht ben in plannen, wil het me nog wel eens gebeuren dat ik tot mijn ergernis merk dat ik mijn auto uitgerekend daar moet voorzien van nieuwe dinosaurus-sap, simpelweg omdat ik anders niet ter plaatse kom. En juist langs een snelweg is de prijs om spontaan de hik van te krijgen.
Dat is een stationnetje van Shell. Of beter: ze baten het uit in naam van Shell. Ik kom er vaker, want ik kan niet plannen, en dus moet ik er wel eens af om een broodnodige voorraad sigaretten te halen.
En met name de nachtploeg die er werkt, kan ik het best mee vinden. We kennen elkaars naam niet, maar de goede man weet als ik binnenkom al wat ik vragen ga, en nog voor ik aan de balie sta, heeft hij mijn pakje Lucky Strike al in het laatje gelegd. We wisselen wat wetenswaardigheden uit, we klagen over de onchristelijke tijden waarop onze werkgevers verwachten dat wij werken, terwijl zijzelf nog op een of meerdere oortjes liggen te knorren, we constateren dat wij werkenden toch wel de ruggengraat van onze samenleving zijn, en ik verdwijn volgas weer naar mijn werk.
Ik ben op slechts 2 plekken vaste klant. Bij de specsavers, alwaar ik mijn brillen aangemeten krijg, en bij dat Shell stationnetje alwaar ik me een oprecht gewaardeerde vaste klant voel, vooral in de ontijdige uurtjes van het staartje van de nacht.
En stiekem is dat best wel leuk.

Ik verbaas me wederom over de politiek. Ook onbegrijpelijk.
Meneer de Jonghe komt met een plan dat overheidsingrijpen mogelijk maakt in de toch al bezopen huizenmarkt. Komt erop neer dat de overheid af kan gaan dwingen dat er betaalbare woningen moeten komen. Sociale huur en goedkopere koopwoningen.
Voorwaar iets waar we als burger echt eens wat aan hebben.
Iets waar elk weldenkend mens (ambtenaar, minister, notabele incluis) het juichend mee eens zou zijn.
Zou je denken.
Zou je denken?
Nee, want de VVD (u weet wel; die rechtse partij die ons land al jaren teistert) is fel tegen. Zo fel dat ze zelfs durven te stellen dat meneer de Jonghe "achterstandswijken over heel het land wil uitrollen". 
Okee, en zo denkt de VVD dus over mensen die met de huidige prijzen geen hypotheek kunnen krijgen, en een kartonnen doos mogen huren, omdat de particuliere huur niet op te hoesten is.
De VVD stelt daarmee dat iedereen die geen tonnen aan hypotheek kan krijgen, maar wel meer dan de helft van hun net-aan-modale salarisje een huur van 1500 euro per maand mag ophoesten, gewoon achterstandslieden zijn. Tof man, dank je wel Vark Prutte.
Nu had ik al extreem veel redenen om bij de provinciale verkiezingen niet op dit walgelijke clubje van brutelaars (copyright: Jochem Meyer, lees zijn kinderboeken maar over de Gorgels) te stemmen, komt er gewoon één bij.
Persoonlijk vind ik het jammer voor Hugo, want die heeft al een hoop ellende over zich heen gehad, tijdens de corona-ellende. Komt hij ein-de-lijk met een plan dat hout snijdt, krijgt hij zijn coalitie-partners over zich heen. Sneu. Want blijkbaar wordt je dus doodgeknuffeld als je met stomme dingen komt, maar als je iets goeds te bieden hebt, krijg je een VVD'se sneer naar je toe. Wat een volk.

Hoe dan ook: mijn weekend heb ik net achter de rug, en ik maak me op voor een wat drukker weekend. Zo is mij beloofd. We gaan het meemaken.
Dit alles weer geschreven hebbende, wens ik eenieder een mooi weekend.