Onbegrip

"Kun je die bus dan niet even aan de kant zetten, dan?"
Vol onbegrip staarde ik, zeer ingehouden kreunend van de krampen naar mijn telefoon.
En mijn brein begon beelden te vormen. Hoe ik dat zou moeten doen.
Mijn lichaam had besloten dat mijn verkeerd gevallen voedsel er zo pijnlijk, dun en explosief mogelijk uit moest. Precies 2 ronden na mijn eetpauze. In een split-second vormde zich het beeld dat ik al spuitpoepend door de kantine rende, mijn bus instapte, met een van spuitpoep doorweekte broek in de stoel ging zitten en de bus een paar meter verder op neerzette, om al spuitpoepend weer door de kantine terug naar het toilet te rennen om af te maken waar mijn lijf mij mee martelde. Los van het spoor van ellende dat ik achter zou laten in de kantine, zou op zijn best de stoel van de bus rijp zijn voor de verbrandingsoven.
Naar mijn idee had ik best duidelijk uitgelegd waarom mijn bus in de weg zat, en ik snapte dus echt niet dat de verkeersleiding me vroeg om die bus aan de kant te zetten. Maar ja. Het zou zomaar kunnen dat ik in mijn peristaltische ellende gewoon niet duidelijk was.
Achteraf konden we er samen om lachen, reed ik mijn volgende rit met slechts 4 minuten vertraging, en dat was dat.
Een bijzondere dienst weer.

Zoals ik al schreef: er zijn behoorlijk wat bedrijven die dingen naar mijn aanwezigheid, en de meest leuke en toepasselijke leek mij de GGD.
Het traject naar de tijdelijke baan was al ingezet, tot en met getekend contract aan toe. En toen kreeg ik een onontwarbare shitload (excusez le mot, ik zit nog een beetje met mijn hoofd in het vorige avontuur) aan informatie op me af. Informatie die voor 70% niet van toepassing was op mijn functie. En via maar liefst 4 verschillende apps en accounts moest ik zelf maar de voor mij bedoelde e-learnings en andere relevante informatie halen, en dat was een verplichting, anders zou ik niet mee mogen doen met de real-life trainingsdag.
Dit alles onder het motto:"Welkom en zoek het uit".
Tijdens een eerder gesprek was verteld dat ik 5 uur bezig zou zijn met al die e-learnings, maar alleen al uitvogelen welke voor mijn functie relevant zijn, kostte me 5 uur. En toen was ik erachter dat de verwachtte zelfstudietijd 20 uur was, maar nog niet wat ik dan van die 20 uur moest doen.
Ik heb vervolgens met het betreffende uitzendbureau gebeld. Geen contact gekregen. Ik heb gemaild. Geen reactie.
Ik zocht contact omdat ik er (misschien naïef) vanuit ging dat als je ergens tegenaan loopt, je bij je werkgever moet zijn om het op te lossen.
De reactie van het uitzendbureau was schokkend: doodse stilte. Gewoon helemaal geen.
Uiteindelijk, een dag voor de training, heb ik mijn ontslag maar ingediend, nog zonder één seconde gewerkt te hebben. Dat is zelfs voor mij een record.
Een dag nadat ik aanwezig had moeten zijn op de real-life training, kreeg ik een verbaasde, teleurgestelde mail van het uitzendbureau. Dat ze zo niet willen werken, en mijn ontslag accepteerden.
Blijkbaar genoeg mensen bij de GGD, en ik hoop dat de GGD dit avontuur niet leest, want dan komt het uitzendbureau welke ik niet bij zijn Unieke naam zal noemen, er niet best vanaf.
Exit dus, en door naar een andere baan die me leuk lijkt: gewoon koerieren.
Die waren een stuk minder veeleisend, en willen me hebben. En is nog best te combineren met een dienstje af en toe op Schiphol. (Waar ik ze dus dankbaar voor ben, want ze willen de uitzendkrachten niet kwijt, en proberen af en toe ons er toch bij te houden om feeling te houden, ondanks dat er eigenlijk helemaal geen werk is).

Zo rond januari, ben ik al helemaal in vakantiestemming. Al een heel aantal jaren probeer ik Ilse zover te krijgen dat ze actief meezoekt en meedenkt over de volgende bestemming.
Voorpret is ook pret, toch?
Ik zoek, en schift, ik filter, ik kijk foto's, en ik verheug.
Ilse ziet dit allemaal met lede ogen aan. Zij begrijpt niet zo goed waarom ik een half jaar van te voren al onze vakantie vast wil leggen.
Mijn redenering is: hebben is houden. Als we geboekt hebben, hebben we wat om naartoe te leven. Dat is weinig spontaan, maar ik ben dan ook niet de meest spontane mens in de wereld.
Inmiddels is het bijna maart, en heb ik nog niks weten te boeken. Ik moet Ilse een paar keer vol onbegrip hebben aangestaard. En zij mij. We snappen elkaars beweegredenen niet zo goed. Of de achterliggende motivatie achter die beweegredenen niet. Omdat we op een heel ander level opereren of denken. Niet gezegd dat Ilse daarmee minder intelligent is, maar onze breinen zijn nu eenmaal iets anders ingesteld.

En dit zijn relatief onschuldige vormen van onbegrip die ik in mijn zeer recente verleden tegen ben gekomen. Er zijn natuurlijk veel meer dingen waar ik met mijn bescheiden pet niet bij kan.
Zo is daar een partij die zich Forum voor Democratie noemt.
Die heeft in de afgelopen maanden al vaak laten zien dat hun idee van democratie niet strookt met wat democratie werkelijk is (of zou moeten zijn).
Maar de laatste stunt van meneer Beaudet, het aanzetten tot stemmen-ronselen is toch wel een van de meest bizarre dingen die ik mocht zien.
Dan noem je jezelf Forum voor Democratie, en vervolgens ga je iets doen dat zo gruwelijk tegen de democratie ingaat, dat je stante pede je partij een andere naam moet geven. 2e piratenpartij of zo.
Wat een losgeslagen cowboy is die jongen.
Het is niet alleen volslagen tegen de democratie in, het is gewoon illegaal om stemmen te ronselen.
En het is ranzig.
Maar ja. Als ik stemmenwijzers, of kieswijzers doe, kom ik uit bij partijen die ik ook niet echt lust. Ik voel mezelf als behoorlijk rechts, dus de VVD zou een goede optie zijn. Ware het niet dat de VVD straks rechtstreeks tot gevolg gaat hebben dat Ilse geen insuline meer kan betalen. En dus doodgaat.
Ik zie veel goeie dingen bij de VVD, maar dit ene puntje is bij mij behoorlijk heikel, moet ik bekennen.
Te kleine partijen vallen sowieso af. Bijeen vind ik, net als Denk of PVV gewoon te eng. Niet dat ik bang ben, maar hun punten zijn niet mijn punten. Code oranje wordt geleidt door iemand tegen wie een behoorlijk onderzoek loopt, en om daar nu mijn stem aan te verspillen, lijkt me waanzin.
Christelijke partijen zouden een optie zijn, ware het niet dat met name de SGP er wat levensbeschouwelijke opvattingen betreft volslagen van God los lijken te zijn geraakt. Dus hou je de christenunie over. Maar ja.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik heb nog wel even de tijd om te bedenken wie ik mijn stem gun. Maar voor een zwevende kiezer als ik, is dit telkens weer een lastige keuze.
Misschien maar gewoon blanco. Omdat ze mijn stem allemaal niet waard zijn. En wel zo veilig, want dan kan ik weer lekker mopperen over al die mensen die wel op de VVD stemmen, en vervolgens boos zijn dat die hun verkiezingsbeloften juist niet, of wel waarmaken.

Hoe dan ook: ik ga straks nog even een dienstje werken, en dan is het weekend.
Ik wens u allen een goeie toe.