Decadentie.

 Het was in het nieuws: Meneer Bezos ging naar de maan. Niet figuurlijk, niet letterlijk, maar hij kwam een heel eind in de richting. (Hoewel: figuurlijk is zijn toch al niet denderend positieve naam door toedoen van zijn criticasters nu wel naar de maan).
Deze extreem rijke meneer liet een raket bouwen, en een paar uitverkorenen mochten met hem mee.
Een bijzonder duur reisje. En ik meen dat de bedoeling is dat hij er nog rijker van wordt, want hij gaat dit soort reisjes aanbieden, aan de zeer gefortuneerde medemens.
(Ik zie hier overigens wel wat nuttigs in: stuur niet alleen de extreem rijken voor een retourtje naar de ruimte, hou wat plekken vrij voor de meest ranzige criminelen, en geef die een enkeltje).
Hoe dan ook: kritiek kwam er genoeg, en wat mij opviel was vooral een leuk bedoelde tekening waarin gesteld werd dat hij met zijn geld de wereldwijde kinder-honger had kunnen oplossen.
 

Ik maak een uitstapje.

Een muzikante plaatste laatst vol trots een foto van haar gloednieuwe, elektrische Ford Mustang. Een waanzinnig dure auto. Of je hem nu least of koopt, het is linksom of rechtsom gewoon een heel erg dure auto.
Los van het feit dat ik me dan afvraag hoe slecht het nu werkelijk in de cultuur gaat; good for her! Ze heeft er keihard voor gewerkt, en als je het mij vraagt, heeft ze het dan ook verdiend. Wat gaat het mij aan waar zij haar extra geld naartoe brengt. Nietwaar?
Nietwaar?
Wacht even: voor minder dan 1/3e van het geld had ze evengoed een elektrische auto kunnen hebben. Een Suzuki of een Toyota of zo. Had ze nog geld overgehouden om te doneren aan de voedselbank.
Ow... Wacht. Ik heb nooit het lef gehad om dit zo tegen haar te zeggen. Want wie ben ik nu helemaal om te vragen of ze niet beter haar geld aan een maatschappelijk verantwoord doel had kunnen geven.

Nu ben ik intelligent en sociaal gezien begaan genoeg om me te realiseren dat er een klein verschil is tussen meneer Bezos en de voornoemde muzikante.
Maar ook meneer Bezos zou niet naar de ruimte hebben kunnen reizen als die los van al zijn schimmige praktijken her en der, niet gewoon keihard zou hebben gewerkt. En blijkbaar is het zo dat als je wat meer verdient dan modaal, iedereen mag vinden en roeptoeteren wat jij met jouw zuurverdiende geld uitspookt. Hoge bomen vangen veel wind, dat is een gegeven. Maar in de meeste gevallen zijn hoge bomen ook erg gevoelloos voor wind. Maakt niet dat ik het niet hypocriet vind dat meneer Bezos blijkbaar zijn fortuin maar aan maatschappelijk verantwoorde doelen moet geven, en de bovengenoemde muzikante niet.

Over uitstapjes maken gesproken: als het allemaal meezit, als alles een beetje zo blijft, als als als... Gaan we op vakantie. Broodnodig. Het is best heftig geweest allemaal, en we kunnen een weekje (dus echt kort) rust en ontspanning goed gebruiken.
Hoewel ik langzaam aan mijn lijf begin te merken dat het fulltime op de bus rijden, goed voor me is. Ik ben minder afgepeigerd, minder kort aangebonden en het is allemaal wat lichter in mij en om me heen.
Nog steeds de angst van het onzekere bestaan als uitzendkracht, maar over het algemeen merk ik dat ik een goeie keuze heb gemaakt.
Fijn.
Dus omdat we in het verleden altijd naar de camping gingen, en we daar nu ook geen reden tot iets anders zagen, wilden we dit jaar weer.
Een jaar of 2 geleden overleed de waterkoker die het op 800 watt doet. Dat die overleed was op zich niet erg, want het was een onding, die niet los van zijn stekker te nemen was, en die ook nog eens het lef had om gloeiend hete stoom te lekken, en je dus je klauwen verbrandde als je je kopje oploskoffie of thee wilde zetten. Dus houzee! De waterkoker is dood.
Dat betekende echter wel dat we het jaar erop met een mini fluitketeltje ons water nog op de ouderwetse manier aan de kook moesten brengen. Geen probleem, met die hoeveelheden kookt het water op gas net zo rap als op elektra.
Omdat ik vandaag een vrij dagje heb, besloten we om maar eens te kijken of de kampeerwinkel in Almere net zo goed gesorteerd was als bijvoorbeeld de vrijbuiter in Zaandam of Obelink in Doetinchem. Ik had namelijk niet zoveel zin om voor een waterkoker van een paar euro helemaal naar de andere kant van het land te rijden.
Die sortering viel wat tegen. Alles was er wel te koop, maar de keuze was minder, en de waterkoker die we wilden kost 40 euro. Nu heb ik wel 40 euro over, maar niet voor een waterkoker van 800 watt. (En ook niet voor een sociaal verantwoord doel, zal ik daar maar even aan toevoegen). Maar wel vonden we dat onze verlichting (welke blijkbaar heet werd) vervangen diende te worden voor lampjes op batterijen. Dat vind ik een heel geschikte uitgave, aangezien ons kleine wurm nog altijd veiligheid ervaart bij het inslapen met lichtjes aan.
Net als dat we bij de caravan destijds jaarlijks een gesprek hadden om het ding weg te doen (en uiteindelijk deden, ten gunste van een tent waar twee van die caravans met voortent en al in hadden kunnen passen) hebben we nu jaarlijks een gesprek over een nieuwe tent. De huidige kochten we 2e hands omdat we wilden proberen of het wat voor ons was. Maar deze begint toch heel langzaam, bijna tergend langzaam, zo irritant, het leven te laten. Elastieken in stokken die niet goed meer zijn. Elastieken waarmee de binnententen aan de bogen hangen die zo ver uitgerekt zijn dat die binnententen bijna op de grond hangen. Ach ja. Gewoon oud.
En ons oog viel op een luxere, handiger (iets, doch slechts marginaal) kleiner exemplaar. Niet van katoen (voor die paar nachten, vinden we het onzin om honderden euro's meer uit te geven) maar van Quechua. Dat is een merk van de Decathlon, welke zeer goede reviews krijgt. Een oppomp tent. Want dat lijkt mij zo fijn.
Je komt aan na een lange reis, hoest die tent vol met lucht, flikkert de hele bende naar binnen, en laat het kamperen beginnen.
Om die luxe al een beetje voor te bakken, kochten we dus ook luxe kampeer/tuinstoelen, die je traploos achterover kan kantelen.
Maar goed, we waren bij dat kampeerwarenhuis in Almere, en konden het toch niet laten om even bij de caravans te gaan kijken.
De een nog luxueuzer en decadenter dan de ander.
En wat fijn: we hebben gewoon dik 30.000 euro bespaard door geen decadente luxueuze caravan te kopen, maar toch te blijven bij onze oorspronkelijke wens: een oppomp tent van de Decathlon. Die dik 30.000 euro, kunnen we helaas niet doneren aan een maatschappelijk doel, dat snapt u wel. We waren even vergeten om die vrij te maken bij onze werkgevers.

Goed. Dit alles geschreven hebbende, wens ik u allen een fijn weekend.