Cynisme waar je onderkaak van op de grond lazert.

Het is weer eens zover: alle loze verkiezingsbeloften worden weer van stal gehaald. Alle gemeentelijke senatoren herinneren zich ineens weer dat ze ooit om allerlei vage en niet ingeloste beloften senator mochten worden van onze steden. En wederom krijgen we allemaal vage, niet in te lossen beloften om onze oren geslagen.
En wederom, in lijn met waar democratie voor staat, gaan we weer met ons allen, verblind door alle loze lokkertjes maar weer een vakje rood kriebelen.
Uiteraard zijn daags na de verkiezingen de beloften weer vergeten, gaan alle senatoren weer lekker op onze kosten kibbelen, zichzelf verrijken en geen seconde meer om ons, het stemvee, denken. We hebben ons hokje rood gekladderd, en kunnen vervolgens verrekken.
Ja. Zo cynisch denk ik er echt over.
Want.
De groene, rooie, blauwe, rechtse, linkse en centrum politici slaan ons al geruime tijd om de oren met duurzaamheid. Vergroening. Milieu. Enzo.
Daartoe worden de prijzen van brandstof verhoogd, de strafbelasting voor minder vermogenden die geen elektrische auto kunnen kopen wordt verhoogd, en alleen de rijke, wiens portemonnee het toestaat, krijgt subsidie om een elektrische auto te kopen. Of leasen.
Ook ik (ik reken mezelf dus blijkbaar rijk, ondanks dat ik dat echt niet ben) was in het proces gestapt om eens te kijken of elektrisch rijden tot de haalbare opties hoort.
Lease: zeker. En niet alleen geloof ik op zich best dat elektrisch rijden voor het milieu beter is, het scheelt ook gewoon in de lasten. En flink.
Nou, kat in het bakje, en ik was bijna zover dat ik een keuze ging maken.
Bijna.
Toen kwam de gemeente Almere (die overigens landelijke richtlijnen volgt, en daarmee in de pas loopt van hypocriete kutpolitici) om de hoek.
Dat zit zo:
Ik heb wel een huis, maar geen eigen oprit, en dus geen eigen parkeerplaats.
En denk maar niet dat je een draadje over de stoep mag leggen om je auto op te laden, want dan zou die ene gemankeerde die daar met zijn of haar rollator langs komt in de 5 jaar erover kúnnen struikelen. Dat diegene echt zijn best moet doen om te struikelen en dan waarschijnlijk alsnog zou falen, doet niet ter zake... IST VERBOTEN!!! DE HEL!!!
Op straffe van vele boetes en handhavers die met een slaapzak in de bosjes gaan liggen om je te kunnen betrappen. Ja, echt, zo werken ze in Almere.
Ik mag naar het andere einde van de wijk toe om mijn auto aan een enkele laadpaal te zetten, á 7,80 per laadbeurt. Voorop gesteld dat er plek is, en owee als ik er langer sta dan mijn auto is opgeladen, krijg je gelijk ruzie met die andere e-rijders. Superhandig. Supersociaal. Want de richtlijn zegt dat elke bewoner binnen 250 meter een laadpaal moet hebben. Maar hier in Almere wonen er nogal wat mensen op die 250 meter.
Ja, maar lieve, groene, politici... Ik doe toch precies wat jullie willen? Ik wek heel milieu-(oke en vooral ook kosten)bewust mijn eigen zonnestroom op. Ik wil graag heel milieu-(vooruit: ook kosten)bewust auto rijden. Waarom maken jullie het mij dan onmogelijk om geheel in lijn met wat jullie willen te acteren? Waarom moet ik per se kosten maken aan een publieke laadpaal, terwijl ik zelf stroom opwek? Waarom moet het allemaal weer neerkomen op burgertje pesten? Want dat is het. Niet meer en niet minder.
En waarom zou ik dat moeten belonen met maar weer eens een gang naar de stembus, wetende dat wie er ook komt zitten, het niet iemand is die daadwerkelijk voor de burger zorgt, opkomt en regeert?
Serieus: ik kots hiervan. Walgelijkheid ten top.
Ik zou niet boos worden, heb ik een paar maanden geleden gezegd, maar u kunt zich vast voorstellen dat ik van pure verbijstering het stoom uit mijn oren voel komen.

Nog een stukje verbijstering waar mijn onderkaak van op de grond davert.
Het kabinet wil middels een wet een rem op fast-food. Want Nederlanders worden te zwaar.
Totaal niet gehinderd door enige vorm van realiteitszin, die minister. Ik heb zelfs het idee dat als je politicus wil worden, het tot voordeel strekt dat de evolutie aan je voorbij is gegaan.
Beste minister: je bent in de grond, een best mens.
Daarboven deug je niet, of ben je gewoon te blind om te poepen.
Fastfood is goedkoop. Gezond eten is duur. De lagere sociale klasse, heeft weinig geld, dus kunnen alleen maar goedkoop eten kopen.
Ik snap dat deze redenering te moeilijk is voor politici, maar damn. Als zelfs basale logica al te moeilijk is, wordt wel duidelijk dat Nederland ten onder gaat aan volstrekte incompetentie.
In plaats van de BTW op gezond eten tot 0 te brengen, gaan ze een enorm moeilijk, omslachtig, tijdrovend en volstrekt imbeciel traject in om fastfood middels een wet aan banden te leggen.
Ik kan (en dan ben ik maar een buschauffeurtje) uittekenen waar dat toe gaat leiden.
Gezond voer is duur. Fastfood wordt duur. Arme mensen worden armer.
En maar klagen over toenemende criminaliteit.
Maar vooral blijven stemmen, beste mensen. Vooral blijven stemmen. Zolang als we dit soort evolutionair mislukte kloothanen ons willen laten regeren, blijven we in een neerwaartse spiraal zitten. Maar dat is dan wel weer goed voor mijn cynische inborst, en ik moet dan ook waken voor mijn omgeving. Ik probeer toch vrij vaak een rem te zetten op mijn cynisme, omdat ik ook vind dat Jente niet al te zeer op mij gaat lijken. Aan de andere kant is het misschien ook wel goed voor me dat ik dit soort zaken niet verzonnen krijg. Echt niet.

Ieder mens gaat ooit dood. En dat afscheidsfeestje kun je op diverse manieren inkleden. Met erfenissen, begrafenissen, crematies, of je laat je kadaver na aan de wetenschap om er eens gezellig in te gaan wroeten.
En over die erfenissen wil ik het eens hebben.
Ergens in de wereld leefde er een man, samen met zijn vrouw. Man had zijn testament opgemaakt, op een manier waar een cynicus als ik van gaat watertanden.
Hij had namelijk in zijn testament zijn vrouw alles nagelaten. Kat in 't bakkie, en mevrouw was al in haar hoofd bezig om haar echtgenoot op diverse ontraceerbare manieren eerder te laten hemelen dan lichamelijk nodig was.
Er zat echter een heel klein addertje onder dat grazige testamentje: mevrouw mocht de erfenis uitsluitend dan in ontvangst nemen als zij het kadaver van haar man professioneel op zou laten zetten, en de rest van haar leven op hun bank zou zetten, als ware het dat hij er nog was, en als ware het dat zij nog lang en gelukkig samen zouden leven.
* Poefffff* weg dromen van een losbandig leven na de dood...
Persoonlijk zou ik het Ilse gunnen om na mijn dood er ettelijke minnaars op na te houden. Ze zal ook wel moeten, want ik bezit nauwelijks iets dat je zou kunnen rekenen tot dikke erfenissen.
Maar dat je je partner zó voor het blok zet, betekent of dat je haar vreselijk haat, of dat je hoopt dat zij tot in het walgelijke van je houdt. Hoe dan ook: ik vind het prachtig.

Goed, dit alles maar weer van me af te hebben geschreven: ik heb ook weer eens weekend. Mijn werkgever heeft in zijn wijsheid besloten om onze roosters iets aan te passen. In plaats van 4 van de 7 weekenden werken, ga ik per mei nog maar 3 van de 7 weekenden werken. Het geld dat me dat "kost" is het me waard, want meer vrije tijd met mijn vrouw en kind. Dat is alles waard.
Ik wens eenieder een prettig weekend. Behalve die doorgesnoven gek in Moskou. Die wens ik een onverdoofde lobotomie toe.