Belachelijke milieu maatregelen...

Vroeger (ja, soms is vroeger alles beter) had de Albert Heijn bij de kassa van die kleine plastic tasjes liggen. Zodat ik geen grote tas hoefde te kopen om mijn broodjes en mijn bakje kip-kerrie salade in te doen.
Dat is verdwenen. Ist VERBOTEN!!! Want dat zou slecht zijn voor het milieu.
Het resultaat daarvan is dat de verkopen van die grote tassen toeneemt, en die grote tassen zijn van dikker materiaal gemaakt, dus per definitie vervuilender.

Wat schetst mijn verbazing: als ik 4 broodjes wil kopen, heeft diezelfde albert heyn ze per 2 voorverpakt. En wordt ik dus gedwongen om 2 van die zogenaamd vervuilende zakjes plastic mee te nemen. Mijn verbazing wordt nog groter als ik vraag om 4 broodjes in 1 zakje te doen. Dan worden er op onsubtiele wijze 2 zakjes stuk gescheurd, en krijg ik een nieuw zakje om 4 broodjes heen. Dan hebben die vier broodjes dus 3 zakjes gekost. Niemand die daar moeilijk over doet. Als ze bij 1 van die zakjes wat voorzichtiger waren, had het maar 1 zakje gekost.

Maar een klein plastic tasje voor 4 broodjes en 1 bakje kip-kerrie salade is verboden, want vervuilend. 

Een vishandel ergens in den lande gaat zijn vissen niet meer in plastic zakjes meegeven. Want vervuilend. Een loffelijk streven. Maar.... Ik ben een nogal impulsieve consument. Ik besluit vlak voor het lesgeven om even een harinkie mee te nemen. Of een portie kibbeling. Ik zie het al gebeuren: ik moet mijn hand ophouden en dan wordt daar een kledder remouladesaus en een portie hete kibbelingen in gestort. En nu nog zien dat ik in de auto kom, weg kan rijden zonder op te schakelen of te sturen, het verenigingsgebouw openen, en dat allemaal zonder mijn kibbelingen of saus te morsen.
Ondertussen had ik ook een broodje haring besteld, en die is in mijn trompettas beland. Het broodje heb ik wel kunnen terugvinden, de haring niet. Wel nog een paar uitjes, die in mijn mondstukken mapje zijn belandt. Na een paar dagen begint die tas te meuren als de poorten van de hel (quote van Kluun, bedankt voor deze majesteitelijke vergelijking), en jawel, onder de stapel dempers vind ik dan toch mijn haring terug. Helaas is de geur in mijn nieuwe tas getrokken, dus die kan ik weg donderen.

Hoewel: het kan ook grappig zijn: de visboer fileert even een harinkje, hengelt hem door een bakje gesnipperde uien, en gooit hem zo over naar de klant. Degene die het ding met zijn mond weet te vangen, krijgt hem gratis. 

Okee, ik geef toe: ik ridiculiseer het een en ander.
Maar: gezien het feit dat Nederland afval gescheiden inzamelt, waardoor recyclen van plastic zakjes een redelijk eenvoudige taak moet zijn, denk ik dat dit soort maatregelen een beetje consumentje pesten is.
Of is het misschien stiekem zo dat wij wel gescheiden aanbieden, maar dat het uiteindelijk toch gewoon op de grote hoop belandt?

Als veel anderen doen wij hier grote boodschappen in het weekend. En daarvoor hebben wij grote tassen, die we vaker gebruiken. Maar als ik tussendoor iets wil kopen, dan heb ik die niet bij me. Mijn auto is al een afschrikwekkende vuilnisbelt (overigens: aanrader voor iedereen, zelfs de meest hongerige junk durft niet in mijn auto in te breken, zo vreselijk is dat ding na een maand of 2), dus ruimte voor een paar plastic tassen is er niet. En als die er zou zijn, zou ik ze niet meer terugvinden. Als ik dus bij de visboer kom, en ik had mijn eigen zakjes moeten meenemen, dan moet ik helaas met het water in mijn mond, de zaak onverrichter zake verlaten. En dat zou toch zonde zijn.

 Een andere rare vorm van het schoner willen maken van de omgeving: de stad Utrecht wil per 2015 de stad afsluiten voor dieselauto's van 15 jaar en ouder.
Ilse, mijn onvolprezen aanstaande, heeft tegen die tijd een saxo op diesel van 15 jaar oud. Maar ik wil kleiner en goedkoper rijden. Dus ik koop eenzelfde saxo op diesel, maar die komt uit 2001. Zelfde motor, zelfde verbruik, zelfde uitstoot. Mijn auto mag de stad wel in, en die van Ilse niet.
Fabrikanten doen namelijk iets langer als een jaar met een modelletje auto. Dus die grens is nauwelijks met droge ogen te handhaven.

En in dit geval: Er zijn autofabrikanten die al heel erg lang geleden in staat waren om motoren te ontwikkelen die 1/100 reden. Maar dat werd door de brandstofproducenten tegengehouden. Men moest wel verkopen.
Dat is niet meer van deze tijd. Gewoon weer uit het stof trekken, die motoren. Dat is een betere maatregel dan mensen bewust op kosten jagen.

Ik heb absoluut hart voor de natuur. Maar bovenstaande maatregelen kosten de mensen klauwen vol geld, zijn te belachelijk voor woorden, en hebben totaal geen effect.
Daar moeten betere alternatieven voor te verzinnen zijn.