maandag 18 november 2013

Concertjes in den vreemden

Of ik weer mee wilde doen met een Messiah. Tuurlijk. Mooi liedje, veel rust en een mooie aria.
Het is in Kapelle. Ik had ja gezegd voor ik kon bedenken dat het hier ging om een Kapelle in Zeeland en niet om Capelle aan de IJssel bij Rotterdam.
Zeeland. Dat ligt overal ver vandaan, behalve voor de Zeeuwen, want die wonen er.
De vorige keer dat ik in Zeeland moest spelen, was volgens mij in Domburg. Toen woonde ik nog in Zaandam, en was het een pokke-eind rijden. Ik had nog niet de beschikking over een comfortabele auto, dus na bijna 2 uur stapte ik totaal afgedraaid uit de auto, en toen moesten we het concert nog spelen.
Volgens google-maps was het deze keer maar anderhalf uur rijden. Maar een klein detail: de snelweg erheen was dicht. Minder vol van goede moed dan ik had gewild stapte ik in de auto (deze keer een exemplaar met alle luxe en dienovereenkomstig verbruik) om vervolgens meer dan 2 uur lang onderweg te zijn over al dan niet gebaande paden. De snelweg was dicht, en men had een adviesroute gegeven. Jammer alleen was dat die berichtgeving verre van compleet was, en mij dus over allemaal schimmige provinciale wegen leidde waar men in tegenstelling tot de snelwegen, totaal geen haast wenste te maken. Hoezo 80? 70 is snel zat.
Ondanks dit alles, was ik ruim op tijd. We zouden eerst een generale repetitie doen, dan een lange pauze en dan het concert. Die tijd benutte ik door alvast wat research te doen: waar zit de snackbar? Kapelle had gelukkig een redelijk aanbod aan eetgelegenheden: snackbar 2x, Chinees 1x, onbestemde eetschuur minstens 1x.
Ik had me hoe dan ook wel verheugd op deze Messiah. Want vriendje Gerben, die ik al jaren niet meer gezien heb, speelde ook mee. En niets zo leuk om oude vriendjes weer te zien en bij te kletsen.
Al dan niet onder het genot van een paar mooi gespeelde deuntjes, of gewoon, onder het genot van een bak patat, een berehap met satesaus en een kroket.
Al met al ging het goed. Wel was ik stiekem een beetje jaloers op een collega die op dat moment ook de Messiah aan het spelen was: in Amsterdam. Die bij zijn solo (duet eigenlijk, met een zanger) mocht staan.
Sommige koordirigenten doen dat. Die vinden die partij dusdanig belangrijk, dat de trompettist ook mag staan, of na afloop bij het applaus ook een beetje eer van hun werk krijgen.
Onze Messiah ging goed, maar echt eer van mijn werk had ik niet. Het werd volslagen genegeerd. En dan voel ik me toch wat onzeker. Was het wel goed genoeg? Gelukkig vonden mijn directe collega's het wel mooi. En gelukkig was het wederom een gezellige bijeenkomst met allemaal toffe musici.

Het was hoe dan ook wel een latertje. Want van Zeeland weer terug, was weliswaar vlotter, maar toch voor 0100 lag ik niet in bed.
En zondag moest ik voor een dienstbegeleiding naar Dedemsvaart. Samen met vriendje Martijn werden we door de dominee aldaar verzocht om met ons tweeen de dienst extra luister bij te zetten.
We hadden samen een leuk, gevarieerd programma ingestudeerd. En met succes, want het publiek was enthousiast. We mochten onze eigen stukken aankondigen. Wat we echter een beetje over het hoofd zagen: de lessenaars. We hadden bedacht dat het met 1 lessenaar wel ging. Maar 1 van de liedjes was toch wat onhandig gepubliceerd, waardoor 2 lessenaars noodzakelijk waren. Maar ja. Die extra lessenaar was even niet voorhanden, waardoor het toch al enthousiaste publiek begon te applaudisseren tijdens het draaien van de bladmuziek. Het begon allemaal goed genoeg. We hadden wél bedacht dat er in Martijn zijn partij een rustpuntje kwam om de bladzijde om te draaien, maar MIJN partij waren we vergeten. En toen ik hem omdraaide, kreeg ik tot mijn wilde verbijstering een heel ander stuk voor mijn neus. Nee, dat had toch echt veel vlekkelozer gelopen als we wél twee lessenaars hadden gepakt. Gelukkig zijn wij niet voor één gat te vangen, en grijnzend konden we na deze muzikale verwarring gewoon verder spelen alsof er niks gebeurd was.
Leermomentje in logistieke zaken.

Aldus kwam ik wederom laat thuis. Schertsend noem ik mezelf dan ook maar Tinus Trekvogel.
Deze week ook weer druk. Op de rol staat: Sliedrecht, Tilburg, Huizen, Rotterdam, Gorinchem en nog zo wat plaatsen.
Ergens rond kerst zal ik wel wat rustige dagen hebben. Vastroesten zal ik niet snel doen. Dat is zeker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...