dinsdag 19 november 2013

Uit het nieuws!

Uit het nieuws:

De burgemeester van Toronto. Wat een verfrissing. Een drugs- en alcohol verslaafde man. Een man die opgewekt crack gebruikte, openbaar dronken was, discussies over zwarte piet in het voordeel van de laatste beslechtte en vrolijk naar de hoeren ging.
En laatst een gemeenteraadslid omver banjerde. Hij bood desgevraagd zijn excuses aan, maar zei dat het een ongelukje was. Tuuuuuurlijk. Geheel per ongeluk liep hij om de tafels heen, en geheel per ongeluk denderde hij tegen dat (fragiel uitziende) raadslid aan. Hij zal zich bijtijds gerealiseerd hebben dat er camera's waren, want vlak voor dit oude mensje letterlijk op haar achterhoofd viel, ving hij haar nog even halfhartig op.

Amusant. Hoogst amusant. Doet me denken aan een overleg (oorlog) in de Russische Doema. Waar volwassen grijsaards met elkaar op de vuist gingen. Een van deze notabelen greep zijn glaasje water, en strooide dat kwistig over de vechtjassen uit. Om vervolgens een karaf te pakken en zijn glaasje weer bij te vullen. Wat een zelfbeheersing. Ik had waarschijnlijk gewoon meteen die karaf uitgestort.

Nee, dan wij. Zie je Mark Rutte al voor je, die in wilde woede Fleur Agema omver kegelt? Of glaasjes water over de SGP fractie kiept? Onze lieve, beschaafde Rutte niet. Dat is kronkelpolitiek. Maar zelden levend. Zelfs Geert Wilders met zijn grote bek zie ik nog geen leven in de brouwerij brengen.

Ook uit het nieuws.

Er zijn 8000 handtekeningen bij de tweede kamer ingeleverd tegen de school-tv-dokter Corrie. Want die heeft het over seks. En dat doet ze veel te liberaal. En de SGP'ertjes vinden dat niet kunnen. Nee, want beter is het om je kinderen totaal onwetend te houden. Beter is het om allemaal gedwongen huwelijken te arrangeren omdat dochterlief zwanger werd. Ze wist niet beter. En de rest van haar leven zal ze met ongewenst kind en ongewenste man doodongelukkig zijn.
Persoonlijk vind ik dat je mensen die hun kinderen niet, maar hun kippen wél inenten tegen vreselijke ziektes, niet serieus moet nemen, sterker nog: die moet je negeren, doodzwijgen.

Veel over geschreven. Uitgebreid op tv geweest: de orkaan die het leven van velen verwoestte op de Filipijnen.
Uiteraard werd giro 555 meteen opengesteld, want er moest weer gegeven worden. En mensen gaven, inmiddels is de teller de 18 miljoen gepasseerd. Cynisch als ik ben, vroeg ik me af of mensen weer gedachtenloos geld gingen doneren. Gedachtenloos, want volgens mij is het toch redelijk bekend dat de vorige keer dat men de poeplap leegschudde boven 555, er toch ettelijke miljoenen NIET aankwamen op de plaats van bestemming. Aan de diverse strijkstokken (als altviolist krijg je toch altijd maar de zwarte piet toegeschoven) blijven hangen.

Het hoogtepunt: Trijntje Oosterhuis beloofde voor elke 'like' op haar social media één euro te doneren. De lieve schat had zich waarschijnlijk niet gerealiseerd dat dat nogal dom is. Want ook die teller liep behoorlijk op. Meer dan 200.000 likes kreeg ze. Huppetee Trijntje: Aftikken jij! belofte maakt schuld.
Maar helaas: belofte maakt geen schuld, want ze trok de keutel in met een andere belofte: ze zal gul doneren.
Of ze was walgelijk slim, en gebruikte haar social media en deze onverkwikkelijke ramp in haar eigen voordeel: ook negatieve aandacht is aandacht.
De reacties op deze bezopen klucht zijn even hartverwarmend als stupide. Niet gehinderd door enige kennis van de Nederlandse taal, stamelen John en Anita dat ze maar moet dokken, dit uiteraard vergezeld van de meest waardeloze scheldpartijen.

Uiteraard heb ik ook betaald. Twee keer zelfs.
Ja, je leest het goed. Ik heb twee keer betaald. Niet verkeerd voor een cynicus, toch?
Met de (inmiddels weer lang in onbruik geraakte) slogan:"de maatschappij, dat ben jij" in mijn achterhoofd, hield ik mij koest toen de overheid besloot om 6 miljoen euro te doneren. Ik hield ook mijn smoel toen de Europese Unie een duit in de zak deed. En ik sta daar ook helemaal achter.
 Wij kunnen best een arm land een beetje helpen.

Bij deze wil ik dus iedereen die door de 555 bende genegeerd werd, toch een schouderklopje geven. Ook wij hebben betaalt. En dit deden wij zonder de publiciteit op te zoeken. Zonder ons te wentelen in onze goedheid.
Belastingbetaler; mede namens de mensen op de Filipijnen: bedankt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...