zondag 30 september 2012

Ik ben geen wereldverbeteraar

Ben ik een wereldverbeteraar?

Nee. Dat wil zeggen: ik kan zo al een paar dingen opnoemen die verbeterd zou kunnen worden. Maar aangezien ik vaak niet bij mezelf begin, kan ik mezelf met recht geen wereldverbeteraar noemen.

Zo is mij vandaag verweten dat ik niemand kanker toe mag wensen. En ergens ben ik het daar hartgrondig mee eens. Wetende wat ik weet, is het inderdaad geen ziekte die je iemand opgewekt toewenst.
Waarom ik het dan toch doe?
Tja.
Ik postte een filmpje over het feit dat er een geneesmiddel schijnt te bestaan tegen kanker. Mensenkanker werd aangebracht bij ratten, en het geneesmiddel bleek de tumoren toch behoorlijk te verkleinen. Het zou de tumor cellen tot zelfmoord aanzetten.
http://www.disclose.tv/action/viewvideo/103929/Cancer_is_finally_cured_in_Canada_but_Big_Pharma_has_no_interest/?fb_ref=.UGf9WNjwT3o.like&fb_source=other_multiline

Maar de farmaceutische industrie wil er niet aan. Want het octrooi is verlopen, waardoor iedereen het kan gebruiken. Ergo: er is geen winst aan te behalen. De winst zou van ettelijke miljarden per jaar dalen naar ettelijke miljarden. Dat zou betekenen dat de CEO van Bayer geen 3,5 miljoen bonus krijgt, maar 3,4 miljoen. (Namen en bedragen uiteraard uit de lucht gegrepen).

En natuurlijk slaat mijn fantasie op hol. De dikke, pafferige zakenman, de baas van het grote farmaceutische bedrijf komt thuis, bij zijn 3e vrouw met kind, en vertelt trots dat hij zijn bonus heeft verdedigd. Dat medicijn komt er niet. Want zijn 3e vrouw wil ook een BMW om zijn 6e kind in te vervoeren. En dat moet dan wel een BMW zijn met een nieuwprijs van meer dan 100.000 dollar. Want anders gaat het opgesmukte snolletje met kind en al weg.
Nog geen 4 jaar later krijgt het kind in kwestie kanker. En op de vraag van de baas moet de oncoloog droevig vaststellen dat er geen medicijn is. Er had een medicijn kunnen zijn, maar de farmaceuten willen er niet aan, omdat de winst erop niet genoeg zou zijn. Een half jaar later sterft het kind, creperend van de pijn....

Zou ik in dit hypthetische geval medelijden hebben? Nee, niet met de dikke zakenman. Die heeft precies gekregen wat hij wilde. Zijn winst.
Wel met het kind. Je zal toch zo'n vader hebben.


Ik weet ook wel dat als je onfatsoen met onfatsoen gaat vergelden, dat de maatschappij in stukken uiteen valt. En ik weet ook wel dat ik daarmee dus geen haar beter ben dan de industrieelen die het maken van dergelijke medicijnen tegenhouden. Maar ik merk dat me dat koud laat. Ik voel me heus niet beter als ik dit soort figuren met fatsoen en vriendelijkheid zou bejegenen. Oké, moreel gezien ben ik beter. Maar mijn ongenoegen lost het niet op. De verbijsterende onvrede blijft knagen.
Daarom vind ik het vele malen opluchtender om wel de waarheid te melden. Ook op social media.

Dus ben ik geen wereldverbeteraar... Excusez moi...




zondag 23 september 2012

verkeerscapriolen en muzikale feestjes

Het had even geregend. Niet heel veel, maar toch genoeg om een nat wegdek te creeeren. Normaal gesproken niet iets waar men met heel veel vreugde op reageert. De zoveelste bui.
Gelukkig had ik er weinig last van gehad, ik zat namelijk binnen. Te repeteren op een nieuw werk voor de kapel. Na onze copieuze lunch, was het tijd om naar het Tielse te rijden. Want er moesten nog wat kindertjes les gegeven te worden.
Ik reed de kazerne af, en bij de eerste rotonde ging het mis. Ik verliet de rotonde met als doel mijn weg redelijk rechtdoor te vervolgen, maar mijn auto had andere plannen. Omdat ik 1) gasgaf, 2) opschakelde en 3) een vrij haakse stuurbeweging maakte, vond mijn achterwiel aandrijving het leuk/nodig/makkelijker om mijn auto in een werkelijk compleet bezopen pirouette een draai van 180 graden te laten maken. Waardoor ik mijn achterligger dus even verbijsterd en geschrokken aanstaarde als hij mij. Goddank was de man alert genoeg om toch maar even op zijn rem te gaan staan.
Met wild bonzend hart en adrenaline in plaats van bloed in mijn aderen, ben ik naar huis gereden.
Vol zelfverwijt. Ik vind dat ik een redelijk begaafd chauffeur ben, en dat ik dan zo'n beginnersfout maakte, vond ik schokkend. Houdt je wel weer bij de les. Gelukkig, behalve een overdosis adrenaline geen gewonden of schade. Naja, een klein beetje een geknakt ego. Dat dan weer wel.

Een weekje later. Prinsjesdag zat erop. Het was een korte deze keer. De koets met een vrolijk zwaaiende Bea en haar zoon en aangetrouwde vrouw, kwam twee keer voorbij. Hilarisch vond ik wel dat deze keer een van de echt stoere militairen, zonder pardon omviel. Het lange staan is ook lastig. En de zeer stoere militair die recht tegenover ons stond, had het er ook maar moeilijk mee. Zij het dat hij weigerde om te vallen. Scheelde toch niet veel.
Bij het wegrijden uit Den Haag viel me op dat mijn linker koplamp het niet deed. Beetje jammer, want ik had net een collega gewezen op het feit dat zijn linker koplamp het niet deed.
Eenmaal aangekomen bij de garage, waren deze jongens zo vriendelijk om op mijn verzoek, dan maar gelijk alle voorverlichting te vervangen. En me er fijntjes op te wijzen dat mijn schokbreker rechtsachter zo dood was als een pier. Aha. Dat zou wel eens kunnen verklaren waarom de auto me trakteerde op een danspartij waar "Sterren dansen op het ijs" een stevige punt aan zou kunnen zuigen.
En toen ik er dus op ging letten, bleek dus inderdaad dat mijn auto de wegligging had van Jack Sparrow die teveel rum ophad. En niet alleen dat: bij elke drempel deinde de auto nog vrolijk ettelijke meters na.
Goed, het is jammer dat waar ik besloten had, zo min mogelijk kosten aan deze auto te maken, ik er niet aan ontkom om toch deze dingen te laten vervangen. Ik wil ten slotte wel veilig op weg, en als het niet teveel gevraagd is, ook levend op de diverse bestemmingen aankomen.
Maakt dit nu dat ik me minder een ezel voel vanwege de eerdere glijpartij? Nee. Wat dat bleef uiteraard een rookie-fout. En iedereen weet, dat je bij negatieve wegverkanting en een nat wegdek, niet moet gasgeven, opschakelen en sturen tegelijkertijd. Maar het haalt wel een beetje de scherpe angel eraf.

Tussen twee deze twee voorvallen zat een leuk, zij het kort, concert. Een CD-release party. De rockband Navarone had mij begin dit jaar gevraagd om een track in te spelen. En het was zover: de CD was af. En of ik dat liedje life wilde komen meespelen. Tuurlijk.
Om zes uur was ik besteld, en om half acht konden we gaan soundchecken. Tussendoor was het een voor mijn ogen verbijsterend stressvolle aangelegenheid. Musici die bijna schuimbekkend van zenuwen rond renden om op het allerlaatste moment nog even wat dingen te regelen. Goddank was er chinees. En uiteraard moest alles uitversterkt worden. In een zaaltje waar misschien net 100 mensen in pasten. Ik was serieus bang dat met die hoeveelheid decibellen, het voegwerk naar beneden zou komen.
En toen ze loos gingen op het podium vielen al die zenuwen weg, en gaven ze een spetterend (en loeihard) optreden weg. In een bomvolle zaal, met allemaal fans. Hoe cool was dat. Het was echt een gaaf optreden om te doen.

Ook ben ik inmiddels begonnen bij een nieuwe muziekvereniging. Als docent. Ik kan nog maar heel weinig zeggen over de kwaliteit van de leerlingen en alles. Maar het is wel ontzettend leuk daar. Een hele leuke club mensen, en leuke onbevangen leerlingen.
Het dorpshuis, waar de lessen gegeven worden, is letterlijk een dorpshuis. Alle jeugd komt er samen. Om te roken, bier te drinken, poolen, gokken en pokeren. En dus ook voor muzieklessen. Een leuke smeltkroes van een micromaatschappij die dat dorpje is. Ja, ik heb het daar onwijs naar mijn zin.


maandag 10 september 2012

Muggen en kippen.


Doodstil sluip ik naderbij. Ik moet heel voorzichtig zijn, want elke onverhoedse beweging kan haar op doen schrikken en dan zijn mijn steelse bewegingen in de schemering voor niks.
Gewapend met een stroomstootapparaat, nader ik haar. Ik ga haar zo'n enorme schok geven, dat ze in één klap dood is. Sterker nog: ik ga het apparaat zo fel inzetten dat het rook uit haar gezicht, kont en armen komt. Dat ze in de fik vliegt.
Heel even denk ik aan een paar minuten geleden. Toen ik nog lag te slapen. En ik niet telkens door dat zeurige stemmetje wakker werd gemaakt.
En als ik dan wakker werd, was ze weer stil. Om wanhopig van te worden.
Toen was ik het zat. Ik graaide naar het wapen, en zou haar gaan vermoorden.
Daar zit ze! Voorzichtig hef ik mijn wapen, en.... JA! RAAK! Knetterend verbrandt ik haar. Ze is te geschokt om te gillen. En van haar lijf kringelt wat rook omhoog. Normaliter vind ik dat stinken, maar dit is een geur van overwinning. Van bijna krankzinnige blijdschap. Weer een naar de andere wereld geholpen. Trots kruip ik mijn bed weer in.

Denk nu niet dat dit de enige is, ik heb de afgelopen maanden al zeker 30 vrouwen vermoord. De mannen doen namelijk niet zoveel. Het zijn de vrouwtjes die steken, bloed zuigen en een jeukende bult achterlaten.
Uiteraard heb ik het hier over muggen. Een van God's schepsels die wat mij betreft niet geschapen hadden hoeven worden.
Laten we het daar eens over hebben. Ik denk dat God vaak een boosaardig genoegen heeft gehad toen zij sommige beesten ontwierp. Bijvoorbeeld de mug. Hoevaak zal God hebben neergekeken op haar schepping, die in totale oorlog met elkaar leefden. Muggen die met stroomstootwapens lijkend op een tennisracket te lijf worden gegaan. Vlooien en luizen die met allerlei vormen van gif te grazen worden genomen. Schattige muisjes, die roemloos in een muizenval ten onder gaan, en spinnen die de wat hysterischer vrouwen op tafels (of juist eronder) doen belanden.
Te vuur en te zwaard worden deze creaturen bestreden. Soms omdat ze oogsten doen mislukken. Soms omdat... Omdat het kan. (Kijk bijvoorbeeld eens naar de walvis.).

Gisteren hoorde ik een misselijkmakende reclame op de radio. Van WakkerDier. Die ging over de plofkip. En dat die was aangetroffen bij de Appie. Als kiloknaller. In die reclame werd iedereen aangespoord om die kip terug te brengen en je geld terug te vragen.
Wat ik er misselijkmakend aan vind?
1) Die kip is toch al dood. Iedereen gaat die kip terugbrengen, en die kip wordt vernietigd. Gezien de huidige stand van zaken, waarin er in de wereld nog steeds mensen aan het hongeren zijn, vind ik dat moreel verwerpelijk.
2) Het zal de dames en heren wereldverbeteraars zonder winstoogmerk vast niet ontgaan zijn; maar sinds het aantreden van onze lieve Jan-Peter Balkenende, leeft Nederland in een crisis. Alles is duur, en wordt niet goedkoper. Met name voor de middeninkomens is dit lastig. Biologisch vlees, of scharrelvlees is duur(der). Wie zijn zij in vredesnaam om te beweren dat die mensen hun vlees moeten terugbrengen? Als ik mijn stukje kip wil eten, dan eet ik dat. En als WakkerDier dan ook even wat extra centen naar de midden en lage inkomens stuurt, zodat die biokippen kan kopen, zou dat al een heel stuk helpen. Maar helaas, hier blijft deze stichting van duffe huisvrouwen en ingekakte huisvaders in gebreke. Blaten over het lot van de kip, kunnen ze, maar oplossingen verzinnen voor de armere mens, die ook graag een stukje vlees eet, doen ze niet.
Of dat zo'n stichting zelf kip gaat verkopen. Tegen dezelfde prijs als de kiloknal kip.
Wederom blijft WakkerDier in gebreke.
Tenzij het hun idee is dat iedereen vegetarisch gaat eten. Lekker hoor, zo'n lege plek op je bord, tussen de kruimige piepers en de bloemkool.

Let wel: ik ben een dierenliefhebber.( Uiteraard met uitzondering van muggen en dat soort ongedierte, die wat mij betreft een snelle dood verdienen).  Een kat of hond in nood, kan altijd bij mij terecht. En dierenleed gaat me nauw aan het hart. Maar ik eet ook graag vlees. En met mij talloze mensen, die het net als ik, niet al te breed hebben. Ik vind de kwaliteit van biologisch vlees, vaak niet in verhouding tot de prijs. En eerlijk gezegd vind ik het heel erg slecht dat er op deze manier onrecht wordt gedaan. Enerzijds aan de kip, wiens leven waardeloos was, maar die ook nog vernietigd wordt, en dus echt helemaal voor niks geslacht is. Anderzijds ten opzichte van mensen met een laag inkomen, die op deze manier zich schuldig zouden moeten voelen, omdat ook zij willen genieten van een lekker stukje vlees.
Wat mij betreft gaat er een slot op stichting WakkerDier.

maandag 3 september 2012

Te koop!!!!



DVD’s te koop.

Desperado
The Deerhunter
Serpico

D-day to Berlin (box)
The Client
Saw
The Village

American Pie (Box)
The Transporter
Dante’s Peak
Colditz

Seven
Babel
Waterworld
The Beach
Deja Vu
Poseidon Adventure
The Wicker Man
Inglorious Basterds
Tunnel Rats
Saw III
Trauma

Rules of Engagement
Hell Boy

Heat
Spiderman
Fantastic 4
Ocean’s 11-13
Transsyberian
Spiderman 2
Vantage point
A bridge too far
The Great Escape
Tigerland
BBC’s Planet earth (box)

Alle DVD's met uitzondering van de boxen, 2 euro. Exclusief verzenden. Bij aankoop van meer dan 2 dvd's krijg je er 1 gratis. 
De boxen zijn 3 euro, de BBC box 5 euro.
Wil je alle dvd's kopen? dan is de prijs 50 euro, ex verzenden. 

Ook te koop: 2 pc's. Een compaq waar Vista op draait. (Geen recovery disc, beetje gebruikssporen). 
Een systeem waar windows 7 op draait. (geen recovery disc, beetje gebruikssporen). 

Bij beide pc's durf ik de werking van de dvd speler niet meer echt te garanderen. 
Bij de windows 7 pc zou windows opnieuw geinstalleerd moeten worden. 

Prijs per stuk: 35 euro. Gelieve deze op te halen.

zondag 2 september 2012

Ik Stem Tegen, Ik Stem NIET

Het is weer verkiezingstijd. En alle partijen zijn op oorlogspad.
Ze verwijten elkaar daadkracht (hebben ze ook allemaal gelijk in, ALLEMAAL), ze brullen om het hardst dat zij Nederland uit het slop trekken, en dat wij toch maar zo verstandig moeten zijn om op hun te stemmen.

Juist. En afgelopen jaren is geen enkele minister-president er in geslaagd om een coalitie met succes uit te zitten. Dat begon met de parmantige Jan-Peter Balkenende, die ik geloof 3 of 4 kabinetten heeft laten mislukken. Is hij er in geslaagd om Nederland goed te regeren? Welnee! De coalitiekeuze die hij heeft gedaan, sloeg als een tang op een varken.
De eerste die hij vormde was samen met de LPF. Lijst Pim Fortuyn. Die laatste man werd voor de verkiezingen neergeknald, en dat leverde hem een flink aantal stemmen op van hysterische huisvrouwen die hun stem verkwanselden voor 'onze Pim'. Het zooitje ongeregeld dat Pim achterliet, was absoluut hilarisch, en ernstig kostbaar. Totaal niet in staat om het land te regeren, met zo'n coalitie, en daar hoef je niet eens een universitaire opleiding voor gevolgd te hebben.
Daarna volgden er nog enkele even zwakke coalities waarin de kleinste partij het op een lopen zette. CU, D66, allemaal bleken ze in staat om de stuntelende Jan Peter een klap op zijn neus te geven.
Het land regeren, en opbouwen. Dat waren ze in alle wanorde even vergeten.

Toen kwam Mark Rutte in beeld. Mark Rutte, die per definitie niet met de grootste partij wilde regeren, en er alles aan deed om een groot deel van de bevolking buiten spel te zetten. Zelfs al moest hij daarvoor met Geert Wilders regeren. Geertje Wilders, een dissident uit zijn eigen partij, met een grote bek, krankzinnige ideeen, en een haat tegen alles met een ander geloof dan het Joodsch-Gristelijke geloof.
Wederom waren het de Sjonnies en Anita's met veel gevoel in de onderbuik, en weinig hersens in de hersenpan die op dat soort figuren stemmen.
Geert Wilders, blij en machtsgeil, was maar al te gretig om zijn gedoogsteun aan dit bezopen kabinet te geven. En later ook niet te beroerd om er de stekker uit te trekken. (En dat is wellicht het enige goede dat de man gedaan heeft). Verder heeft Geertje Wilders zichzelf onsterfelijk belachelijk gemaakt met zijn bende half crimineel geboefte. En kamervragen stellen over de meest belachelijke onderwerpen, die de maatschappij meer geld kostten dan strikt noodzakelijk was.

Ook dit kabinet hield het niet lang vol. Gelukkig maar.
En wederom moet ik als kiezer wekenlang aanhoren hoe de VVD de werkende mens wil belonen (met 21% BTW, telkens hoger wordende accijnzen, bezuinigingen in de cultuur en defensie) met wel 1000 euro belasting voordeel. Ja, mijn reet.
Het CDA heeft als motto: Samen kunnen we meer... Jaja, dat hebben we gezien. Wat dat meer is, is mij na alle voorgaande kabinetten, waarbij het CDA betrokken was, totaal onbekend. En ja, uiteraard reken ik ze daar nu net op af.
PVDA: Nederland sterker en socialer. We kampen nog steeds met acht jaar paars.

En zo trekt elke partij een mooie one-liner uit de mottenballen, om de kiezer te verblinden. De kiezer is nu, in de aanloop naar de verkiezingen weer heel even heel belangrijk. Uiteraard moet op onze kosten de overwinning gevierd worden, er moeten door middel van wat dolken in ruggen, een perfecte coalitie gevormd worden voor de winnaar. En als dat gebeurd is, kan de kiezer de kast weer in. Die moet verder zijn bek houden, en werken.

Maar ik verrek het. Ik weiger om nog te luisteren naar loze en schandalige beloften. Ik weiger om mijn poot te verzetten voor een verkiezing, waarvan ik nu al weet, dat de beloften die gedaan worden toch niet worden nagekomen. Alweer niet. Ik heb geen zin meer om moeite te doen om naar het verkiezingslokaal te stappen, en te stemmen op de minst slechte optie, om erachter te komen dat ik weer in de kou ben gezet. En dat bepaalde verkiezingspunten toch helaas niet haalbaar bleken, want we willen regeren, en moeten bepaalde principes toch maar inleveren om aan de macht te komen.

Sommige mensen durven mij met droge ogen te zeggen:"Als je niet gaat stemmen, mag je ook niet klagen".  Dat is een stomme dooddoener. Ik ben tot nu toe altijd wezen stemmen, en op welke partij ik ook stemde, hun principes vervallen als de roes van de macht te groot wordt. En met het vervallen van de principes, laten ze de kiezer ook keihard vallen. De politiek verdient mijn stem niet. Op het moment dat er een partij is, die zich aan zijn principes houdt, en die na de verkiezingen ook blijft werken aan hun beloften, wil ik best weer stemmen. Maar tot die tijd, blijf ik 12 september thuis.
En eigenlijk zou iedereen gewoon moeten weigeren. Misschien dat dat voor de dames en heren leugenaars politici een teken is, dat ze eens aan het werk moeten gaan. En hun geld moeten verdienen, in plaats van een dikke uitkering opstrijken, in ruil voor wat oeverloos geouwehoer.

Ik ga hier schaamteloos een slogan jatten en verbeteren van de SP: Ik Stem Tegen; Ik Stem NIET!!!!

Auto en flora.

Let op: verkapte reclame!!! Zoals iedereen weet: een auto rijden kost geld. Vorig jaar, vlak na ons huwelijksreisje kocht ik van vriendje Ke...