zondag 2 september 2012

Ik Stem Tegen, Ik Stem NIET

Het is weer verkiezingstijd. En alle partijen zijn op oorlogspad.
Ze verwijten elkaar daadkracht (hebben ze ook allemaal gelijk in, ALLEMAAL), ze brullen om het hardst dat zij Nederland uit het slop trekken, en dat wij toch maar zo verstandig moeten zijn om op hun te stemmen.

Juist. En afgelopen jaren is geen enkele minister-president er in geslaagd om een coalitie met succes uit te zitten. Dat begon met de parmantige Jan-Peter Balkenende, die ik geloof 3 of 4 kabinetten heeft laten mislukken. Is hij er in geslaagd om Nederland goed te regeren? Welnee! De coalitiekeuze die hij heeft gedaan, sloeg als een tang op een varken.
De eerste die hij vormde was samen met de LPF. Lijst Pim Fortuyn. Die laatste man werd voor de verkiezingen neergeknald, en dat leverde hem een flink aantal stemmen op van hysterische huisvrouwen die hun stem verkwanselden voor 'onze Pim'. Het zooitje ongeregeld dat Pim achterliet, was absoluut hilarisch, en ernstig kostbaar. Totaal niet in staat om het land te regeren, met zo'n coalitie, en daar hoef je niet eens een universitaire opleiding voor gevolgd te hebben.
Daarna volgden er nog enkele even zwakke coalities waarin de kleinste partij het op een lopen zette. CU, D66, allemaal bleken ze in staat om de stuntelende Jan Peter een klap op zijn neus te geven.
Het land regeren, en opbouwen. Dat waren ze in alle wanorde even vergeten.

Toen kwam Mark Rutte in beeld. Mark Rutte, die per definitie niet met de grootste partij wilde regeren, en er alles aan deed om een groot deel van de bevolking buiten spel te zetten. Zelfs al moest hij daarvoor met Geert Wilders regeren. Geertje Wilders, een dissident uit zijn eigen partij, met een grote bek, krankzinnige ideeen, en een haat tegen alles met een ander geloof dan het Joodsch-Gristelijke geloof.
Wederom waren het de Sjonnies en Anita's met veel gevoel in de onderbuik, en weinig hersens in de hersenpan die op dat soort figuren stemmen.
Geert Wilders, blij en machtsgeil, was maar al te gretig om zijn gedoogsteun aan dit bezopen kabinet te geven. En later ook niet te beroerd om er de stekker uit te trekken. (En dat is wellicht het enige goede dat de man gedaan heeft). Verder heeft Geertje Wilders zichzelf onsterfelijk belachelijk gemaakt met zijn bende half crimineel geboefte. En kamervragen stellen over de meest belachelijke onderwerpen, die de maatschappij meer geld kostten dan strikt noodzakelijk was.

Ook dit kabinet hield het niet lang vol. Gelukkig maar.
En wederom moet ik als kiezer wekenlang aanhoren hoe de VVD de werkende mens wil belonen (met 21% BTW, telkens hoger wordende accijnzen, bezuinigingen in de cultuur en defensie) met wel 1000 euro belasting voordeel. Ja, mijn reet.
Het CDA heeft als motto: Samen kunnen we meer... Jaja, dat hebben we gezien. Wat dat meer is, is mij na alle voorgaande kabinetten, waarbij het CDA betrokken was, totaal onbekend. En ja, uiteraard reken ik ze daar nu net op af.
PVDA: Nederland sterker en socialer. We kampen nog steeds met acht jaar paars.

En zo trekt elke partij een mooie one-liner uit de mottenballen, om de kiezer te verblinden. De kiezer is nu, in de aanloop naar de verkiezingen weer heel even heel belangrijk. Uiteraard moet op onze kosten de overwinning gevierd worden, er moeten door middel van wat dolken in ruggen, een perfecte coalitie gevormd worden voor de winnaar. En als dat gebeurd is, kan de kiezer de kast weer in. Die moet verder zijn bek houden, en werken.

Maar ik verrek het. Ik weiger om nog te luisteren naar loze en schandalige beloften. Ik weiger om mijn poot te verzetten voor een verkiezing, waarvan ik nu al weet, dat de beloften die gedaan worden toch niet worden nagekomen. Alweer niet. Ik heb geen zin meer om moeite te doen om naar het verkiezingslokaal te stappen, en te stemmen op de minst slechte optie, om erachter te komen dat ik weer in de kou ben gezet. En dat bepaalde verkiezingspunten toch helaas niet haalbaar bleken, want we willen regeren, en moeten bepaalde principes toch maar inleveren om aan de macht te komen.

Sommige mensen durven mij met droge ogen te zeggen:"Als je niet gaat stemmen, mag je ook niet klagen".  Dat is een stomme dooddoener. Ik ben tot nu toe altijd wezen stemmen, en op welke partij ik ook stemde, hun principes vervallen als de roes van de macht te groot wordt. En met het vervallen van de principes, laten ze de kiezer ook keihard vallen. De politiek verdient mijn stem niet. Op het moment dat er een partij is, die zich aan zijn principes houdt, en die na de verkiezingen ook blijft werken aan hun beloften, wil ik best weer stemmen. Maar tot die tijd, blijf ik 12 september thuis.
En eigenlijk zou iedereen gewoon moeten weigeren. Misschien dat dat voor de dames en heren leugenaars politici een teken is, dat ze eens aan het werk moeten gaan. En hun geld moeten verdienen, in plaats van een dikke uitkering opstrijken, in ruil voor wat oeverloos geouwehoer.

Ik ga hier schaamteloos een slogan jatten en verbeteren van de SP: Ik Stem Tegen; Ik Stem NIET!!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...