Muggen en kippen.

Doodstil sluip ik naderbij. Ik moet heel voorzichtig zijn, want elke onverhoedse beweging kan haar op doen schrikken en dan zijn mijn steelse bewegingen in de schemering voor niks.
Gewapend met een stroomstootapparaat, nader ik haar. Ik ga haar zo'n enorme schok geven, dat ze in één klap dood is. Sterker nog: ik ga het apparaat zo fel inzetten dat het rook uit haar gezicht, kont en armen komt. Dat ze in de fik vliegt.
Heel even denk ik aan een paar minuten geleden. Toen ik nog lag te slapen. En ik niet telkens door dat zeurige stemmetje wakker werd gemaakt.
En als ik dan wakker werd, was ze weer stil. Om wanhopig van te worden.
Toen was ik het zat. Ik graaide naar het wapen, en zou haar gaan vermoorden.
Daar zit ze! Voorzichtig hef ik mijn wapen, en.... JA! RAAK! Knetterend verbrandt ik haar. Ze is te geschokt om te gillen. En van haar lijf kringelt wat rook omhoog. Normaliter vind ik dat stinken, maar dit is een geur van overwinning. Van bijna krankzinnige blijdschap. Weer een naar de andere wereld geholpen. Trots kruip ik mijn bed weer in.

Denk nu niet dat dit de enige is, ik heb de afgelopen maanden al zeker 30 vrouwen vermoord. De mannen doen namelijk niet zoveel. Het zijn de vrouwtjes die steken, bloed zuigen en een jeukende bult achterlaten.
Uiteraard heb ik het hier over muggen. Een van God's schepsels die wat mij betreft niet geschapen hadden hoeven worden.
Laten we het daar eens over hebben. Ik denk dat God vaak een boosaardig genoegen heeft gehad toen zij sommige beesten ontwierp. Bijvoorbeeld de mug. Hoevaak zal God hebben neergekeken op haar schepping, die in totale oorlog met elkaar leefden. Muggen die met stroomstootwapens lijkend op een tennisracket te lijf worden gegaan. Vlooien en luizen die met allerlei vormen van gif te grazen worden genomen. Schattige muisjes, die roemloos in een muizenval ten onder gaan, en spinnen die de wat hysterischer vrouwen op tafels (of juist eronder) doen belanden.
Te vuur en te zwaard worden deze creaturen bestreden. Soms omdat ze oogsten doen mislukken. Soms omdat... Omdat het kan. (Kijk bijvoorbeeld eens naar de walvis.).

Gisteren hoorde ik een misselijkmakende reclame op de radio. Van WakkerDier. Die ging over de plofkip. En dat die was aangetroffen bij de Appie. Als kiloknaller. In die reclame werd iedereen aangespoord om die kip terug te brengen en je geld terug te vragen.
Wat ik er misselijkmakend aan vind?
1) Die kip is toch al dood. Iedereen gaat die kip terugbrengen, en die kip wordt vernietigd. Gezien de huidige stand van zaken, waarin er in de wereld nog steeds mensen aan het hongeren zijn, vind ik dat moreel verwerpelijk.
2) Het zal de dames en heren wereldverbeteraars zonder winstoogmerk vast niet ontgaan zijn; maar sinds het aantreden van onze lieve Jan-Peter Balkenende, leeft Nederland in een crisis. Alles is duur, en wordt niet goedkoper. Met name voor de middeninkomens is dit lastig. Biologisch vlees, of scharrelvlees is duur(der). Wie zijn zij in vredesnaam om te beweren dat die mensen hun vlees moeten terugbrengen? Als ik mijn stukje kip wil eten, dan eet ik dat. En als WakkerDier dan ook even wat extra centen naar de midden en lage inkomens stuurt, zodat die biokippen kan kopen, zou dat al een heel stuk helpen. Maar helaas, hier blijft deze stichting van duffe huisvrouwen en ingekakte huisvaders in gebreke. Blaten over het lot van de kip, kunnen ze, maar oplossingen verzinnen voor de armere mens, die ook graag een stukje vlees eet, doen ze niet.
Of dat zo'n stichting zelf kip gaat verkopen. Tegen dezelfde prijs als de kiloknal kip.
Wederom blijft WakkerDier in gebreke.
Tenzij het hun idee is dat iedereen vegetarisch gaat eten. Lekker hoor, zo'n lege plek op je bord, tussen de kruimige piepers en de bloemkool.

Let wel: ik ben een dierenliefhebber.( Uiteraard met uitzondering van muggen en dat soort ongedierte, die wat mij betreft een snelle dood verdienen).  Een kat of hond in nood, kan altijd bij mij terecht. En dierenleed gaat me nauw aan het hart. Maar ik eet ook graag vlees. En met mij talloze mensen, die het net als ik, niet al te breed hebben. Ik vind de kwaliteit van biologisch vlees, vaak niet in verhouding tot de prijs. En eerlijk gezegd vind ik het heel erg slecht dat er op deze manier onrecht wordt gedaan. Enerzijds aan de kip, wiens leven waardeloos was, maar die ook nog vernietigd wordt, en dus echt helemaal voor niks geslacht is. Anderzijds ten opzichte van mensen met een laag inkomen, die op deze manier zich schuldig zouden moeten voelen, omdat ook zij willen genieten van een lekker stukje vlees.
Wat mij betreft gaat er een slot op stichting WakkerDier.