Joepie vakantie 3

 Als mens ben je voor een heel groot deel een statistisch gegeven. En je leven bestaat voor een deel uit statistiek.
En de statistieken waren de afgelopen vakantie een beetje tegen mij.
Ik kan me niet precies meer voor de geest halen wanneer ik voor het laatst te grazen werd genomen door insecten met een ongezonde voorkeur tot agressie jegens mij.
Dus statistisch gezien was ik in 2023 gewoon weer eens aan de beurt om me diverse nare aanvaringen met gevleugelde krengetjes te laten welgevallen.
Ik was bezig met het opklappen van een stoel, toen ik iets voelde aan mijn been. Dat iets landde erop, en op dat moment had ik niet de mogelijkheid om het eraf te vegen of slaan, want ik had een stoel in mijn handen.
Een voor mij positieve afloop door met die stoel dat beest van mijn been te hengsten, leek me haast uitgesloten, dus ik koos ervoor om het dier voorlopig te negeren, en pas na het uitvoeren van de door mijzelf opgelegde taak, me bezig te houden met het al dan niet met grof geweld verwijderen van deze ongewenste lifter.
Uiteraard bleek het beest geen gezellige plannen te hebben, want nog voor ik goed en wel met die stoel gearriveerd was waar ik had willen zijn, voelde ik een nare pijn aan mijn been. Een echt nare pijn. Bliksemsnel kwakte ik die stoel op de grond en met een boos gebaar veegde ik woest dat nare ondier van mijn steunbeer. Niks dus, het beest had zich met volle overgave in mijn been vast gebeten, ten einde daar dingen te doen, waar ik absoluut geen zin in had. De tweede poging tot het verwijderen van dit gevleugelde secreet leverde al meer op. Wát het precies was, weet ik niet zo goed. Het hield het midden tussen een bloedzuiger en een krekel, maar toen die eenmaal groggy van mijn gewelddadige tegenaanval op de grond lag te spartelen, heb ik hem met even veel overgave naar de insectenhemel (in zijn geval hoop ik, gezien zijn misdaad: de insectenhel) gestuurd. Zó grondig dat er geen geleerden zullen zijn die het beest nog kunnen identificeren.
En serieus, inmiddels bijna een week verder heb ik nog steeds een behoorlijk dikke en jeukende bult op mijn been.
Helaas eindigde mijn statistische beproeving door insecten niet. Op zondag waren wij aan het inpakken om weer naar huis te gaan. We waren bijna zover dat we de tent konden gaan ontmantelen, toen ik in mijn hals ineens een heel erg felle steek voelde. Ik zal niet zeggen dat ik joelde van de pijn en schrik, maar dat deed ik wel.
Een of ander kloterig vliegend steekbeest had mij in mijn hals gestoken.
Mijn lief rende op me af, en zag het bewijs van deze pijnlijke wandaad nog uit de wonde steken. Een behoorlijk lange angel trok ze er vervolgens uit.
Haar aanbod om de wond uit te zuigen, sloeg ik niet af, en moet er nogal onzedelijk uit hebben gezien, zo staand midden op de camping. En bleek uiteindelijk ook niet te voorkomen dat er een flink pijnlijke en jeukende bult ontstond in mijn hals.
Kortom: ik ben wel weer even klaar met tekende, prikkende, zuigende creaturen die het op mijn normaal gesproken zo beminnelijke lijf voorzien hebben.

Ik had het mezelf beloofd: ik ga eens kijken of ik mijn reis naar mijn werk kan verbeteren met een scooter.
Uiteraard had ik het idee om dit eerder te doen dan het uiteindelijk gelukt is, maar ik heb een scooter weten te kopen. Een heuse Kymco. Iets Koreaans, dat blijkbaar erg goed scoort wat kwaliteit betreft. Voor een vriendenprijsje van een collega over kunnen nemen, maar ik kan er nog niet gelijk op rijden. Er ontbreekt namelijk iets: een helm. En dat vind ik persoonlijk wel een vereiste. Ik weet ook wel dat een hersenschudding bij mij weinig schade na zal laten, maar ik wil wel nog enigszins in staat zijn mijn gezin te herkennen als ik thuiskom. Dus vandaar dat ik er nog niet op gereden heb. Oh, en verzekering en op mijn naam zetten is op zich ook wel handig, maar dat kon niet meer door de week, dus het geheel zal toch net aan over mijn vakantie heen getild worden. En dan moet ik dus nog een scooterroute zien te vinden naar mijn werk. Want ik kan met een 50 km scooter echt niet over de snelweg. Ja, het kan wel. Nee, gaan ik om dezelfde reden dat ik een helm wil, niet doen.
Het had nog wel wat voeten in aarde. Een scooter kun je niet liggend vervoeren, en een rit van Leiden naar Almere per scooter, zag ik niet echt zitten. Dus een aanhanger huren. Schoonvader mee voor de morele support en gezelligheid, en gassen maar.
Ik heb de motor horen snorren als een kater. Heb zelfs al het eerste onderhoud er aan verricht, en alles lijkt het te doen. Het ziet er netjes uit, maar wél met wat gebruikssporen die ik bij een liefhebber van ouwe meuk vind passen. Wat roestig hier, wat krasjes daar.
Kortom: mijn 16 jarige ik staat te trappelen om er uit te mogen.
Alleen een helm.
Dus.
Ik wil niet zo'n pispotje. Dat vind ik iets té retro, en vragen om allemaal grappen die leuk zijn op je 16e, maar niet als je 42 bent.
Een Duitse helm leek me wat erg cru, en een helm waarbij het gedeelte van je kin omhoog kan klappen, past niet onder mijn zadel. En vind ik ook wel erg overdreven. Er zijn ook van die stoere helmen, waarmee je iets uitstraalt. Agressie en snelheid. Maar stoer vind ik niet bepaald een term die op mij slaat. Agressie ook niet, en met een maximale snelheid van 50 kilometer per uur, ben je niet snel, en moet je dat dus ook niet willen uitstralen. Verder zou het fijn zijn als het een helm was waarvan ik geen "helm-haar" krijg. Nu heb ik niet per se een kapsel dat door het dragen van een helm verwoest wordt, maar mijn bovenmatig grote hoofd moet er wel een beetje comfortabel in passen. Zal wel weer extra duur zijn.
Gelukkig is er een helmenwinkel om de hoek, dus ik denk dat ik, met wat morele steun van een winkelier die nog niet weet wat hem te wachten staat, met een best exemplaar thuis zal komen.
Liefst iets van onder open, zodat ik tijdens het rijden gewoon mijn peukje kan roken, voorop gesteld dat ik al rijdende mijn peuk in de fik krijg.

Dan was dit dus de laatste dag van mijn vakantie. Jente mag nog eventjes, en ik heb het plan opgevat om met haar naar Burgers Zoo te gaan. Mijn favoriete dierentuin. Haar eerste vraag was, of er speeltuinen waren. De laatste keer dat ik er was, was ik volgens mij nog niet eens op weg om vader te worden, had ik helemaal geen interesse in speeltuinen omdat mijn volluptueuze lichaam toch te groot is voor kinderspeeltoestellen, dus is het me simpelweg niet opgevallen. Ook al niet omdat ik niet naar een dierentuin ga voor de kinderspeeltoestellen, maar voor de bijzondere dieren (waarvan ik hoop dat ze geen ongezonde interesse hebben in het steken of bijten van mijn lichaam). Maar ik vind het een leuke manier om straks Jente's vakantie straks af te sluiten met het bezichtigen van allemaal exotische beesten. Echt een vader-dochter uitje.
Diezelfde Jente verveelde zich een van de afgelopen dagen, en dus gingen we "lol maken op het grote bed". Dat is een hoop gekietel, gejoel, gelach en gedoe. Tijdens deze speelsessie van ongeveer een uur, wist Jente me met een list te voorzien van knalroze nagels. Gelukkig niet met nagellak die je met een haakse slijper nog niet verwijderd krijgt, maar toch. Het zit er al een paar dagen op.
Maar dit stond niet in de functieomschrijving die kwam bij het vaderschap, noch heb ik op enigerlei andere wijze voor getekend om voorzien te worden van roze nagels. Jente zelf genoot er echter met volle teugen van, en nog steeds. Dus ach....

Hoe dan ook ben ik wel het weekend nog vrij en daar ga ik dus eens even lekker van genieten. Ik wens eenieder een goeie toe.