woensdag 21 maart 2018

Politiek en beesten. Geen PvDD

Mijn eerste opdrachten liepen allemaal vrij soepeltjes. Geheel in tegenstelling tot het hele aanlooptraject, was het laatste examen bijna een formaliteit.
Ik wil niet zeggen dat ik een vlekkeloze rit heb gereden, maar zowel de theorie als het praktische gedeelte waren ruim voldoende om, zodra ook alle papierwerk binnen is aan de slag te mogen als platform chauffeur.
Ik heb het dan ook ongelooflijk naar mijn zin gehad tijdens de instructie-periode. Toffe instructeurs die op rustige en vriendelijke wijze mij alle kneepjes en alle kruipdoor-sluipdoor routes lieten zien.
En stiekem ook wel gaaf om even naast een Airbus A380 te staan, en je met je bus eventjes heel klein te voelen.
De collega's zijn bijna allemaal heel vriendelijk en vinden het mooi dat je er bent, en staan klaar om je te helpen als je het even niet meer weet. Of hun kennis op hun manier over te dragen.
Er is veel te zien en te beleven op dat platform, en ik hoop toch met enige regelmaat de meest vermakelijke dingen te kunnen verwerken tot een blog.

Ik moet iets bekennen:
De afgelopen tijd ben ik ongelooflijk druk geweest met het behalen van alle kwalificaties en dus zijn de gemeenteraadsverkiezingen een beetje langs me heen gegaan.
Dat is serieus ook een kwestie van gebrek aan interesse. Want als het me wat had kunnen schelen, had ik wel eerder actie ondernomen.
Maar nu is het D-Day voor de locale politieke kletsmajoors, en ik weet niet eens welke partijen er in Almere allemaal vertegenwoordigd zijn, en wat ze willen.
"Een beter Almere".  Daar komt het bij al die snuiters op neer, en de ene partij doet dat over rechts, de ander over links, en een enkele partij komt niet verder dan heel Almere te ont-moslimmen.
Ik doe dus maar de stemwijzer. Dat lukt niet via de stemwijzer zelf, maar via een soort schimmige andere site, omdat Almere blijkbaar niet meedoet met de grootste site; stemwijzer.nl.
Er is geen enkele partij die 100% aansluit op mijn visie.
Christenunie komt tot mijn grote verbazing het verste met 71%.
Blijkbaar zijn die heren (en dames? Of is het in die kringen nog steeds bon-ton om vrouwen achter het aanrecht te houden?) toch enigszins redelijk van aard.
PVDA doet het met 70% niet veel slechter. Maar aangezien ik politiek gezien gehandicapt ben, gaat hem dat niet worden.
Ter illustratie: als ik lid zou zijn van de VVD, zou ik tot de linkervleugel van die partij horen. Extreem links.
Als ik lid zou zijn van de PVDA, zou ik tot de extreem rechtse vleugel van die partij horen.
Gezien het feit dat ik een carnivoor pur sang ben, neem ik de Partij voor de Dieren niet serieus (in overweging). Dit omdat ik mijn smaak voor kostelijk voedsel wél serieus neem.
De PVV is niet mijn stijl. Sowieso omdat ik niet geloof dat het deporteren van moslims een oplossing is voor de door de pvv zelf gezaaide angst en haat. De oplossing voor die angst en haat is het opdoeken van de PVV, maar die discussie wens ik met niemand meer aan te gaan. Los daarvan: met de gemiddelde pvv-politicus is discussieren als plassen met een blaasontsteking. Je doet het omdat er een klaarblijkelijke noodzaak toe is, maar het brandt als de pest, en leuk wordt het nooit.
De D66 beschouw ik niet als integer of betrouwbaar, en is daarnaast een soort van tandeloze leeuw. Indrukwekkend op tv, lachwekkend in het echt.
De echt lokale partijen...
Tja. Die kwamen volgens de stemwijzer niet in de buurt van mijn standpunten. En ik ben op zich niet tegen locale politieke brabbelaars, maar partijen met de naam OPA hebben niet bepaald de uitstraling waarvan ik helemaal wildenthousiast word.
Vier jaar geleden (nog maar, of alweer) zat ik voor  hetzelfde dilemma. Maar toen in Tiel.
Toen wist ik het ook al niet. Ik kan me ook niet meer herinneren of ik toen wel gestemd had. Ik gok van niet. Ik was een tijdelijke bewoner van een pand dat nog net niet op instorten stond, voelde me op zich wel thuis in Tiel, maar waarom zou ik stemmen in een gemeente op een lokale kwetteraar, als ik niet wist hoelang ik er nog zou wonen?
In Almere is dat anders.
Ik woon hier (hopelijk nog lang) en heb er baat bij om een partij aan de macht te helpen die voor mijn belangen opkomt.
Ilse had een goed idee, althans: dat vond ze zelf.
Zij zou Groenlinks gaan stemmen (oh, die schijnt ook landelijk te opereren) en ik voor haar op de PvdA. Want beide partijen voldeden in hoge mate aan haar wensen.
Ook dat zie ik niet als ideale oplossing. Zie bovenstaande.
Ik denk dus dat ik maar blanco stem.
Dan is het gras voor de voeten van alle "je-moet-stemmen-vinger-wijzende-politie-agentjes" weggemaaid. En dan heb ik toch weer aan mijn zogenaamde plicht voldaan.

Over verplichtingen gesproken:
Het komt eens in de zoveel tijd ter sprake: een hond. En nu, met mijn voorgenomen plannen tot afvallen en een gezondere levensstijl (inmiddels 5 kilo afgevallen in 4 weken) flitst de gedachte vaker door mijn en onze hoofden.
Voor mij staat de herinnering nog vers in het geheugen: hond Noor. Een lief beest, maar volkomen onbetrouwbaar.
En aangezien al die stichtingen eender zijn, willen we dus gewoon geen hond meer uit het buitenland. Laat ze eerst hier de problemen met honden oplossen, voor ze problemen naar Nederland halen.
Asiel is dus ook niet onze eerste keuze. De meeste honden daar zijn niet geschikt voor een huishouden met een peuter. Typisch genoeg zijn dat allemaal honden van een bepaald ras, die blijkbaar allemaal verneukt zijn, omdat dat ras geen ras is voor zichzelf overschattende "liefhebbers".
Tot zover zijn eega en ik het eens.
Ook zijn we het eens over het feit dat een hond in huis, in elk geval voor Claus niet leuk is. En over het feit dat een hond in huis ongelooflijk veel verplichtingen schept.
Dat het voor ons ook heel gezond is, staat ook buiten kijf.
Maar dan komt het: Ilse wil het liefst een Keeshond. Of een Patrijs. Of een ander soort klein hondje dat men in het donker makkelijk aanziet voor een rat aan een touwtje. Ik wil een hond die je met alle recht hond kan noemen. Een Rottweiler. Herder. Bouvier. Ridgeback. Honden waarmee je lekker op training kan. Waarmee je lekker kan werken. Honden die je met recht hond mag noemen.
Waarvan Ilse terecht of niet het vermoeden heeft dat het wat teveel van het goede is.
Ik weiger om met een Yorkshire terrier of Chiwawa over straat te gaan. Bij sommige grote, stoere mannen zal het vast enig staan, maar ik hoef niet per se met een soort van levend mode accessoire over straat te stappen. Zeker niet in de regen of sneeuw, als die dingen een doekje over hun rug of buik krijgen tegen verkoudheid. Dat ziet er gewoon niet uit.
En gesproken over regen: ik zei al meteen dat dat dan de taak van Ilse zou zijn, maar die was het daar (mijns inziens totaal onterecht) niet mee eens. Die vond dat ook ik door weer en wind met zo'n dier naar buiten moet.
In het geval van de door mij gewenste soorten uit de canis familiaris familie, zou ik het minder erg vinden om door allerhande onguur weer te moeten gaan, dat spreekt voor zich.
Dus voorlopig is het in huize Coster-van der Wal stilletjes rondom de extra aanschaf van beestachtigheden. En dat is misschien maar goed ook. Claus dankt ons stilletjes op zijn harige knietjes.


























Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...