Slechte timing en klunzigheid.

Er zijn mensen die niezen heel bescheiden. Van die enorme kerels die dan zo'n heel hoog dames-niesje laten horen. Hilarisch gewoon. 
Er zijn mensen die niezen groots en meeslepend. Dat de hersenen je voorbij vliegen. En longen ook. Dat idee. 
Zelf weet ik nooit zo goed tot welke categorie ik hoor. Ik kan behoorlijk door bulderen als het moet (of kan) maar even zo goed ben ik vaak wel in staat om het allemaal wat meer naar het beschaafde te trekken. 
En er zijn mensen die hun niezen echt op geen enkele wijze fatsoenlijk kunnen timen. Die niezen maar raak.
Daar hoor ik zeker toe. Als het moet dan moet het, en dan ga ik het zeker niet inhouden, want ik ben bang dat als ik dat doe, dat ik dan ergens mijn ogen weg voel stuiteren of zo iets geks.

Hoe dan ook: dat timen van mij kan (objectief gezien) beter. Ik had al eens een niesbui tijdens een toespraak van een hoge militair, en ook vandaag ging het even niet heel charmant.
Er is een plek op Schiphol waar de passagiers van ver moeten komen. Van boven aan de overkant van de weg, via een brug en een trap naar mijn kant van (en op) de weg.
Ik heb dan contact met de stewardess via een intercom die via 2 kanten open staat. Kunnen we nog een beetje klessebessen. Vaak gezellig.
Mijn bus was vol, en meestal moet ik dan nog een minuutje wachten tot de stewardess haar Q krijgt om mij af te sturen, en die dan weer (vaak met zoetgevooisde stem) weer aan mij door-Q-t.
Dan klinkt het:"Meneer chauffeur, u mag gaan, en ik wil graag de volgende bus".
Mijn standaard reactie is dan iets in de trant van dat ik hem wakker zal maken. Of zo. Even een gebbetje tussendoor.
Dus ook nu hoorde ik de zangerige stem van het vlieg-meisje, die mij naar de praatpaal lokte, en met dat ik voor die paal stond, kreeg ik enorme kriebel in mijn neus, en mijn "Jaahaaaa??" werd op zeer lompe manier gecombineerd met de (en ik overdrijf niet) meest explosieve nies die ik ooit geproduceerd heb. Zó hard kriebelde het. De stilte uit die praatpaal was dusdanig pijnlijk dat ik dacht dat ik die intercom op had geblazen, maar toen klonk het, nogal (terecht) verontwaardigd:"Auw". Oeps. Ze stond blijkbaar (te) dichtbij het speakertje van de intercom.
Ik probeerde me er nog uit te bluffen door te zeggen:" Better in, then out, I always say, hu Fiona?", maar de stewardess kende Shrek 2 denk ik niet zo goed.
Ook de blikken die ik van de passagiers bij de achterdeur van mijn bus kreeg, gaven blijk van enige walging en verbijstering.
Hoewel ik vind dat passagiers hier echt geen klagen over hebben. Want ik heb wel eens dusdanig verkouden passagiers gehad, dat ik had gewenst dat mijn voorruit niet alleen aan de buitenkant ruitenwissers had.

Ik ben los van al mijn andere minder positieve karaktertrekjes ook een heel klein beetje naïef.
Onze nieuwe keuken had een mankement. Namelijk aan de oven. Dat kan gebeuren, valt in de garantietijd, dus hoppa.
De eerste monteur die kwam, zag, maar overwon helaas niet. Er moest een nieuw onderdeel besteld worden. Oke, prima man, ga je goddelijke gang.
Alleen.... dat onderdeel was niet heel snel leverbaar. Geen nood, dan leveren we toch gewoon een heel nieuwe oven? Oke, best.
Die jongens kwamen met een complete vrachtwagen de straat in, waarop ik nogal onnozel vroeg wanneer de installateur zou komen. Ik ging er vanuit dat die jongens niet die vrachtwagen zo maar op de weg zouden laten staan.
Maar wel hoor. Dat hadden ze binnen 10 minuten voor elkaar, zo beloofden ze.
Prima. En intern gniffelde ik, want dat zou ze nooit lukken, als ik mij het hele installatie-avontuur nog goed voor de geest haalde. Ons, lukte het niet. Die keuken zo snel inbouwen.
Maar ook hier: het was inderdaad een kwestie van 10 minuten en de oven was eruit en erin.
Toen kreeg ik de vraag of een van de heren even naar het toilet mocht. En in een vlaag van ongepaste grappigheid zei ik:"Natuurlijk niet, wat is dat nu voor zotte vraag?"
Waarop de man me nogal vermoeid aankeek, en zei dat hij dan wel tegen een boom ging.
Dus ik haastte me te zeggen dat hij uiteraard naar het toilet mocht, en dat ik het oprecht een rare vraag vind.
Maar blijkt dus dat die service monteurs dit regelmatig meemaken. Dat ze niet van het toilet gebruik mogen maken, bij mensen waar ze service verlenen. Ik vind daar wat van. Als die jongens heel de dag op weg zijn om bij mensen apparaten te leveren, installeren of vervangen, is het minste wat je kan doen, die gozers een kop koffie aanbieden en van het toilet gebruik laten maken indien nodig.

Ik kan ook best wel een beetje een kluns zijn. In theorie, maar ook in de praktijk.
Dat zit zo:
Ik ben, geheel in tegenstelling tot mijn beroep, totaal niet bezig, of ooit zelfs maar bezig geweest met audio. Het boeit me niet. Gewoon een beetje getetter uit mijn radiootje, en ik vind het al snel gezegend.
Hoe dan ook: ik was in de gelukkige omstandigheid dat ik nieuwe speakers kon kopen voor mijn auto, voor bizar weinig geld. Ik weet dat Harman Kardon (JBL) echt wel mooie spulletjes maakt, en ik struikelde letterlijk over een aanbieding van een paar 10 tjes voor een nieuwe set.
En laat ik nu toevallig al een poosje vinden dat mijn huidige speakers niet om over naar huis te schrijven. (En nogmaals: dan moet het serieus bagger zijn, voor me dat opvalt, of dat ik me eraan zou storen, for that matter).
Dus ik helemaal blij en trots die speakers meegenomen, om thuis eens even fijn te gaan prutsen.
Hakketee, oude speakers los, stekker afknippen, en dan tot de conclusie komen dat ik niet beschik over verloopstekkers voor aan de originele draden. Dat was stommiteit 1. De gebruiksaanwijzing maar half lezen.
Maar ik ben niet voor 1 gat te vangen, en dus draaide ik de draadjes op, en priegelde ze één voor één in hun pinnetje. Dat leverde een daverende stilte op uit de linkerdeur.
Draadjes omdraaien, leverde geen opwekkende uitkomst op. En verrek als het niet waar is, ik kon de oude speaker niet meer terugplaatsen omdat ik die stekker had afgeknipt.
Tot iemand me de gouden tip gaf om de oude speaker even in een andere deur te plaatsen. Want daarmee zou ik in elk geval een draadbreuk kunnen uitsluiten.
Oude speaker in de rechterdeur gefriemeld en gelijk al gehoorbeschadiging, want die was dus niet stuk...
Wat er wel stuk is: de draad naar de speaker in mijn linkerdeur.
Dat is jammer. En enigszins beschamend ook dat ik daar nu pas achter kom. Blijkbaar ben ik dus, zelfs met getrainde oren niet in staat om op te merken dat één speaker gewoon volledig uitgevallen is. Ik ga er maandag achter komen of dit euvel te maken heeft met het vervangen van mijn interieur. Of dat na 213.000 kilometer en 15 jaar die draden gewoon overleden zijn. Het verklaart wel waarom ik mijn radio steeds harder zet. Het geluid komt alleen van rechts. En nu weet ik ook waarom Ilse aan haar rechterkant steeds dover wordt, die speaker is continu aan het daveren.