Rumsfeld, een slappe rechter en mijn vakantie.

Donald Rumsfeld. Hij was onder leiding van dat andere leeghoofd, George Bush jr. minister van defensie van Amerika.
Deze man was de 'architect' van de oorlogen in Afghanistan en Irak.
En met name die laatste wil ik er even uitpikken.
Goeie ouwe Saddam zou volgens deze Rumsfeld beschikken over massavernietigingswapens. Mooi woord voor scrabble of wordfeud trouwens. Massavernietigingswapens. Goed voor een paar honderd punten. Maar dat terzijde.
Dus een oorlog werd gestart om Saddam van zijn massavernietigingswapens (3x woordwaarde) te ontdoen. Jammer alleen dat er later bleek dat die er dus niet waren. Maar hey, niet getreurd, een dictator die overal aan schuldig was, behalve aan het bezit van massavernietigingswapens (2x én 3x woordwaarde) is afgezet en inmiddels zo dood als een pier.
Irak blij, de wereld blij.

Nu is het hommeles in Syrie. Beide oorlog voerende partijen beschuldigen elkaar van het gebruik van chemische wapens. En zoals uit onderzoek blijkt: die zijn gebruikt. Met een nog niet helemaal met zekerheid vast te stellen slachtofferaantal van 350. Lijkt me toch een redelijk massavernietigingswapen (zonder s, dus minder waarde helaas).
Obama en Cameron laten hun sabels al kletteren. China en Rusland, die ook wapens leveren aan Syrie snauwen dat de wereld toch vooral diplomatie moet betrachten.
Maar een interventie lijkt onafwendbaar.

Nu is het dus deze Donald Rumsfeld degene die zijn bakkes opentrekt en dingen debiteert waar ik als het niet zo sneu was, luid om moet lachen.
De belangen van Amerika zijn niet gebaat bij ingrijpen.
Kijk, en daar geeft de lieve man toe, dat het ingrijpen in Irak dus blijkbaar wél in het belang van Amerika was.
Wat dat belang dan was, dat blijft gissen. Maar blijkbaar zijn niet ontdekte massavernietigingswapens (2x woordwaarde + 3 keer letterwaarde op de v en de w) wel in het belang van de VS en wél ontdekte chemische wapens niet.

Om dat met droge ogen te kunnen roepen, heb je A) een kilo boter op je hoofd, B) totaal gebrek aan eerlijkheid en C) totaal gebrek aan humaniteit in je lijf.

Terug naar Nederland.

De helden die een paar maanden geleden met een groepje inhakten en trapten op een eenzame jongen, komen weg met een paar maanden jeugddetentie.
Wat een pracht van een signaal gaf deze rechter af aan stukjes tuig die te laf zijn om alleen over straat te lopen. Die te laf zijn om 1 op 1 eens iets op te lossen.
De motivatie erachter is ook weer typisch voor een PVDA'er. De daders waren al gestraft door alle commotie die ontstond nadat justitie het filmpje losliet op de social media.
Ze waren bedreigd, ze verloren werk, en opleiding.
Tja, dat is het risico van lafbek zijn, en met zijn allen op 1 inhakken. Dat kan je betrapt worden. En nee, de meeste deftige werkgevers of opleiders zitten niet te wachten op lafbekjes die met zijn allen op 1 trappen, slaan en beuken.
Als deze lafbekjes niet zoveel gezopen/gesnoven/gespoten of geslikt hadden, hadden ze dat van te voren kunnen zien aankomen.
Ik hoop dat de officier van Justitie bij de volgende rechter wel in staat zal zijn om een passende strafmaat te krijgen voor deze lafbekjes.

Uiteraard ben ik ook op vakantie geweest. Naar Frankrijk, met een caravan en een orkest. (Nee, dat orkest sliep niet in zijn geheel in onze caravan, dat zou iets té krap zijn geworden). En toen, nadat ik uit Zweden terugkwam, nog even een klein weekje naar Engeland.
Isle of Wight om precies te zijn.
We hebben er:
- Een knoflookboerderij bezocht. Daarvandaan worden de knofloken naar Spanje en Frankrijk geexporteerd. Heerlijke dingen gekocht, en meegenomen, en bij voorbaat bied ik alvast mijn excuses aan voor de afgrijselijke meuren die ik via mijn mond zal gaan verspreiden.
- Een uil vastgehouden. Die uiteindelijk een hond in de smiezen kreeg, daar hongerig van werd (die dingen eten zelfs schapen, wist de eigenaar van de uil te vertellen), en dus ineens een stuk minder aantrekkelijk werd als huisdier.
- Een ruine bezocht. Dat was best leuk.
- Een paar musea bezocht. Ook interessant.
- Fish & Chips gegeten. Je kan niet in Engeland zijn zonder dat te doen.
- Een echt Engels ontbijt eten. Zie boven.
- En genoten van de rust en uitzichten. Isle of Wight is voor de mensen die van wandelen houden een must. Ikzelf heb daar weinig mee, maar als je daarvan houdt, is het helemaal te gek.

Verder ben ik dus blijkbaar besmet met nog wat andere onhebbelijkheden. Ik schijn (en dat heb ik dus echt alleen maar van horen zeggen) nogal eens te mopperen op medeweggebruikers. Ik kom nogal vaak totale onbenullen tegen in het verkeer. Mensen die gewoon geen verkeersinzicht hebben, gewoon bang zijn, of totaal asociaal. En daar wil ik wel eens op schelden. SCHIJNT.
Mijn vader doet dat dus wel. Mopperen, schelden, brommen. Als ik dat dus ook doe, is het een erfelijke afwijking.

Tot zover de gedachten en de avonturen.