Open brief aan Giel Beelen.

Hallo Giel,

als eerste wil ik je op tweede kerstochtend oprecht feliciteren met jouw en jullie prestatie.
Het is niet niks. Een paar dagen zonder vast voedsel keihard werken.
En met deze hardcore commercieele Ramadan hebben jullie wel bereikt dat er weer een flink aantal mensen geholpen kunnen worden. Dat is uiteraard een heel erg mooi gegeven.
Hulde daarvoor.

Giel, deze hele eerste alinea is geschreven uit de grond van mijn oprechte hart. Maar ook ik ben toch een van die mensen die niks gedoneerd heeft. Ik ben een van die cynici waarvan jij zegt dat dat gefuckt moet worden.
 En ook dat vind ik een kleine hulde waard aan jouw adres, want blijkbaar is het je opgevallen dat er nogal wat mensen cynisch worden als er weer ettelijke miljoenen het land verlaten.

Ik hoop oprecht dat je deze open brief verder leest, en niet geirriteerd wegklikt, of negeert. Want ik wil je graag uitleggen waarom ik (en met mij velen) cynisch worden als er zoveel geld het land verlaat.

Ik zag een trotse foto voorbijkomen van een DJ die zijn broekriem nog verder kon aanhalen. Hij was afgevallen.
De hardwerkende vader die in de rij bij de voedselbank staat, omdat hij toch zijn kroost moet voeden, zal daar zo het zijne van denken.
Mijn eigen gedachte: waarom laat je zoveel geld het land verlaten terwijl er hier, op nog geen 10 kilometer bij jou vandaan zo veel goeds gedaan kan worden met dat geld? Waarom niet eerst in eigen land de problemen oplossen?

Ik denk aan een hospice, waar vrijwilligers keihard en belangeloos werken om stervende mensen een zo menselijk mogelijk einde te geven. Met een fractie van dat geld kan er weer voor een paar jaar een beroepsverpleegkundige worden ingehuurd voor de broodnodige medische ondersteuning. Kunnen kamers in een hospice weer worden schoongemaakt, en kunnen hospices worden uitgebreid.
Waarom laten jullie zoveel geld het land verlaten, terwijl dichtbij stervende mensen die hulp zo goed kunnen gebruiken?

Ik denk aan Vluchtelingenwerk Nederland. Een organisatie die vluchtelingen helpt integreren. En niet alleen door middel van het wijzende vingertje, maar ook met raad en daad mensen bijstaan. Wegwijs maken in Nederland, door bureaucratische instellingen heen loodsen om te voorkomen dat ze verdwalen in ons land van papier en formulier.
Ook deze instelling leeft op giften.

Ik denk aan alle non-profit culturele organisaties die concerten geven. Muziekverenigingen die optredens verzorgen op allerhande locaties. Die onze (culturele) identiteit in stand houden, en willen uitdragen, maar het steeds moeilijker krijgen.
Juist deze verenigingen maken Nederland tot wat het is.

Waarom willen jullie zo dolgraag andermans problemen oplossen, maar lijken jullie totaal geen oog of oor te hebben voor de schrijnende problemen die we in eigen land hebben? Is dat een soort van struisvogelpolitiek? Als we het negeren, dan is het er niet?
Of is het het goedkoop afkopen van dat onprettige gevoel. "Ik heb een paar euro gelapt, dus ik kan me met kerst weer lekker volvreten".

Dan toch iets over jullie trots, toen het glazen huis weer open ging: Vol trots kwamen jullie naar buiten, jij twitterde: "Fuck het cynisme, Nederland bedankt!"
Dat het jou ook opviel dat er cynisme heerst, vind ik goed. Ik hoop wel dat je er iets mee gaat doen. Want alleen maar afgeven op dat cynisme is veel te makkelijk.
De mensen die werkzaam zijn bij een van de voorgenoemde instellingen doen dit vaak al jaren. En niet een paar dagen per jaar, maar een paar dagen per week. Mentaal en fysiek zwaar (vrijwilligers) werk waar weinig meer dan waardering van de directe omgeving tegenover staat. Voor hun geen optredens van Racoon. Voor hun geen daverende applausen en mediageilheid. Daar doen ze het niet om. Maar een steuntje in de rug van hun organisatie zou meer dan welkom zijn.
Vergeleken daarmee is een paar dagen vasten voor het goede doel een lachertje. Dit zeg ik, ondanks het respect dat ik echt oprecht voor jou en jullie heb.

Daarom hoop ik dat jij en jullie volgend jaar met Serious Request ook eens wat "terug gaan doen" voor Nederland.
Zamel met even veel vuur en passie eens zoveel geld in voor de verschillende goede doelen in Nederland.
Help een hospice, een muziekvereniging en noem het allemaal maar op.

Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Het is mijn wens dat Serious Request de wereld verbetert, en bij Nederland begint.

Hartelijke groeten,

Marnix Coster.