2015 nummer 1. Welkom allemaal

Gefeliciteerd met het behalen van 2015...
Welkom in een heel nieuw blanco jaar....
Een heel nieuw jaar om mijn mening te geven, me te verbazen, ergeren, verheugen, blij te maken. En u daarmee vrolijk te maken, te ergeren of erger...

Bent u ook nog wat brakjes? Liters champagne naar binnen gegoten? Andere geestrijke vochten, en uiteraard te veel obligate bollen, benjees en flappen?
Werd de gezelligheid u ook wat te veel? Nou, mij niet hoor!

Voor het eerst in -ik geloof- wel 10 jaar was ik min of meer persoonlijk betrokken bij vuurwerk. Niet dat ik me bezig hield met het kopen ervan, noch het afsteken, maar in de vriendenclub waar we oud en nieuw mee gingen vieren, wilde 'men' wel het een en ander afsteken. Ik wilde geen partypooper zijn, dus ik hield mijn veto maar voor me. Temeer daar ik geloof dat mijn veto toch geen snars had uitgemaakt.
De avond begon met gezelligheid en lekker zelf gekokkereld voedsel (gekokkereld is dus, volgens de spellingscontrole in blogspot een heus bestaand woord. Het woord blogspot daarentegen niet...). Huisgemaakte tomatensaus, huisgemaakte pindasaus, ballen, wraps, groentecupcakes, veel lachen, veel kletsen. Ach, wat iedereen met vrienden doet.

Al gauw was het 12 uur, en dus tijd om elkaar eens vriendschappelijk af te lebberen en elkaar het beste te wensen voor het nieuwe jaar. Dit is een belangrijk onderscheid, want ik gun mijn vriendjes altijd het beste, maar voor het nieuwe jaar, vernieuw ik die gunning (tenzij je het wel heel erg bont hebt gemaakt) en benadruk ik hem nog eens eventjes extra.
Na het wensen van het beste, gingen we met champagne en vuurwerkpotten naar buiten.
Als je zeg maar 100 euro voor vuurwerk uitgeeft, ga je er vanuit dat het mooi in de lucht ontploft. Met van die mooie boeketten, en wellicht een leuk gillend keukenmeisje erin. Dat kwam redelijk goed. Er was ook een heel erg grote, heel erg veel belovende vuurpijl. Met een stok eraan, zo groot als een dakbalk. Dan denk je:"nou... die zal best hard en hoog gaan, en een formidabele gil geven, voor hij in een enorme vuurbal uit elkaar spat". Zo groot was hij, heus!
De werkelijkheid: een vermoeid kuchje waarmee het ding de lucht in gleed, gevolgd door een wel heel erg tam: "Piffff" en drie of vier sterretjes. Lachwekkend hoezeer de werkelijkheid niet strookte met de stoere tekst op het ding en daarmee dus ook onze verwachtingen. 

In de straat waar wij vol verwondering om ons heen keken, leek het erop alsof er totale jaarsalarissen de lucht in gingen. Vaak prachtige dingen. Gelukkig veel minder van BOEM!!!! 
Maar mijn verwondering sloeg al snel om in verbijstering.
Een groep mensen, wat verder op, bestaande uit ouders en kinderen, deden ook opgewekt mee aan het verstoken van 65 miljoen euro. De manier waarop, echter kreeg ik oprecht kriebels van.
Mooie, grote potten siervuurwerk. U kent ze wellicht beter dan ik. Een vierkante bak, gemaakt van aan elkaar geschakelde kartonnen buizen, waaruit (na het aansteken van de lont) sterren onder luid gejank en gekrijs de hemel versieren met vonken in allerlei kleuren. Die komen er dus nogal krachtig en kokend heet uit.
Die potten dus.
Ik zag serieus ouders die hun kind hielpen dat ding aan te steken. Terwijl ze met hun gezicht BOVEN die pot hingen.
Ik ben geen expert, maar volgens mij is dat niet de bedoeling. Want als die lont het op zijn heupen heeft, als er iets niet helemaal lekker zit, ontploft dat ding dus recht in je gezicht. Ik stond niet dichtbij genoeg om te bepalen of dit zou leiden tot een lelijker of een knapper uiterlijk, maar iets in mij zei dat Darwin deze mensen nog wel eens komt bezoeken.
Je gaat je kind toch niet leren dat het een handig idee is om met je snuit boven vuurwerk te hangen, terwijl je het aansteekt?
Tenzij je graag een postnatale abortus wil, dan is het wat anders.

We waren dus niet thuis toen we 2014 verruilden voor 2015. En toch wel een beetje bezorgd waren we om de beesten. Want zoals de meeste beesten, houden die van ons niet van overmatig gedreun, geklap en gedonder. Maar ze hebben het netjes gehouden. Geen gesproei, gekots of naast de bakken gepoep van onze poezen. In de buurt heb ik welgeteld 2 pijlresten gevonden, verder niks.

Nu dus na alle gezelligheid lekker met de vrouw op de bank uitbrakken, wakker worden, en ons realiseren dat er dit jaar wederom veel en grote veranderingen in ons leven gaat plaats vinden.

Welkom allen, in 2015. Het jaar van het schaap (of de geit, afhankelijk van welke -door google gesuggereerde- site je bekijkt). Onze dochter wordt dus een schaap of geit. Goed om te weten...