Jente en Denemarken.

Jente.
Ons Jente-meisje begint een tand te krijgen. Hoezee, dat schijnen ze allemaal te doen, op die leeftijd. Helaas is daarmee de reflux ook weer wat aanweziger, en dat leidde vannacht tot een letterlijk slapeloze nacht. Ons arme wurmpje had het niet meer van de pijn. Huilen tot en met, een bezorgde vader en moeder, die vol medelijden met haar het huis doorgingen, wat flesjes maakten, en dat soort zaken meer. Uiteindelijk viel ze in ons bed in slaap. Op mijn arm. Met dat eerste heb ik geen moeite. Met dat tweede op zich ook niet, ware het niet dat haar slaap dus van 3 tot 7 duurde. En ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om het risico te lopen dat ze wakker zou worden als ik mijn arm terugtrok. Dus werd ik uiteindelijk wakker om 7 uur, met een totaal verdoofde arm. Ik wilde omhoogkomen, en mij ondersteunen met mijn linkerarm. En dat ging dus niet! Het duurde even voor ik doorhad wat er aan de hand was, dus toen ik zover was dat ik mijn koffie wilde gaan zetten, liet ik eerst het kopje kletteren, lukte het niet om mijn gulp te openen op het toilet (dat leidde bijna tot een debacle) en ook een flesje maken, was iets dat alleen maar met de rechterhand kon. (Ja, dit klinkt heel raar).
Inmiddels is het alweer laat in de middag en mijn arm begint weer een beetje mee te doen.
Haar tandje heeft inmiddels in diverse vingers zijn (onuitwisbare) indruk nagelaten. Want er moet nog steeds met grote regelmaat aan mijn vingers gekloven worden. En dus ook met dat ene tandje. En dat ene tandje is me toch een partij scherp. En inmiddels heeft ze ook behoorlijk wat kracht in haar kaken, dus af en toe ben ik niet zo gek blij met de kluiflust van Jente.
Op youtube zijn er nogal wat filmpjes van stoere (getattoeerde) mannen, die het ineens heel moeilijk krijgen met het verschonen van de luiers van hun wurm. Kokhalzend rennen ze weg.
Bij Jente had ik dat probleem eigenlijk niet. Ik vond het niet echt heel erg stinken. Goed, de lucht is geen rozengeur, maar zo erg als ik hetzelf doe, is het niet.
Tot zonet, een half uurtje geleden.
Ons meiske krijgt sinds kort niet alleen vis, kip en groente, maar ik ben ook begonnen met rundvlees. En vandaag was de eerste poepluier van die maaltijd met rund.
Waar ik vroeger altijd wat schampertjes deed over die losers die niet zonder te kokhalzen hun kind kunnen verschonen, ben ik daar nu toch wat van terug gekomen. Wat een meur. Wat een totaal bedorven ellende. Heel even stond ik op het punt om in paniek de dokter te bellen, want die geur, dat kan niet kloppen, er moest haast wel een afgestorven darm ergens klem zitten of zo. Mijn eerste kokhals was een feit. En omdat Ilse naar school is, kon ik niet even wegrennen. En terwijl ik daar met tranen in mijn ogen van het ingehouden kokhalzen aan het friemelen was met billendoekjes, lag Jente met een iets te tevreden lach naar me te kijken.
Maar het is gelukt. Ik heb het overleefd. Volgende keer bind ik gewoon een in rozenwater gedrenkte sjaal voor mijn gezicht. Want ik vind niet dat ik Jente op dieet moet doen.
Ook haar nageltjes zijn behoorlijk scherp en stevig. Dit ondervond ik een week geleden, toen ik naast mijn baardje een schram opliep van een speelse jente, maar ook dwars over mijn slaap. Ik kreeg een paar keer de vraag of ik was aangevallen door iets vals. Om dan ja te zeggen, ging me wat ver, maar een liefdevolle (en lompe, dat heeft ze van haar moeder) aai van Jente, is in de regel een bloederige. Voor ons dan. Nagels knippen doen we wel, maar ik heb het gevoel dat daar alleen maar scherpere nagels van komen.

 Denemarken.
 Denemarken gaat geld en bezittingen van vluchtelingen "innen", zodat ze meebetalen aan hun opvang.
Vele mensen (waaronder de EU en de VN) vinden dit totaal niet kunnen. Staan op hun achterste benen, en spreken er schande van.
En ergens misschien ook wel terecht. Want hoe menselijk ben je als je van iemand die huis en haard verlaat, en 1000den euro's aftikt bij een smokkelaar, vraagt om zijn laatste restje geld, of persoonlijke kleinoden en sieraden af te staan. Getuigt misschien niet van heel veel goede smaak.
Tel dat op bij het trauma dat veel vluchtelingen al hebben, en je hoeft niet heel erg hoogopgeleid te zijn om te beseffen dat die mensen daar niet heel veel gelukkiger van worden.

Een paar dagen verder, en ik heb er een paar dagen over na kunnen denken. Is het nu wel zo'n schandelijke, onmenselijke zaak?
En als ik pragmatisch denk: nee. Eigenlijk vind ik het zo erg niet. Want vluchtelingen kosten de maatschappij nu eenmaal handen vol geld, linksom of rechtsom. Linksom, want we moeten ze opvangen, voeden, baden, en laten integreren. Rechtsom, want denk maar eens aan al die tokkies die menen te moeten rellen, vernielen, slopen, bedreigen, vechten om hun gelijk te halen. (Dat dat volslagen tegen welke democratie dan ook ingaat, ontgaat dit paupervolk volkomen).  Ook dat kost de maatschappij handen vol geld. En geloof maar niet dat dit kansloze kutvolk zelf gaat betalen voor de schade die ze aanrichten, en de politie-inzet die nodig is, want ze zijn ten slotte werkloos en dus verdienen ze geen cent. In elk geval niet genoeg om de schade die ze veroorzaken, te betalen.
Maar even serieus: volgens mij kennen we in Nederland iets als het solidariteits-principe. Iedereen betaalt een beetje, zodat iemand die het niet meer rooit, geholpen kan worden. Waarom zou een vluchteling daar dan niet aan bij kunnen dragen, door zijn geld af te dragen? Dan zijn er in elk geval iets van kosten gedekt. Als je in Nederland komt, dan moet je dus meedoen met dat principe. Meebetalen, zodat iedereen geholpen kan worden.
 Een nadeel dat ik hier zie: als iemand geen asiel of verblijfsvergunning krijgt, moet je dus wel dat geld weer teruggeven, want je kunt het dan niet maken om iemand te laten betalen, en vervolgens later nog berooider weer weg te sturen. Dus dat zal een behoorlijk stempel op de ambtenarij gaan drukken. Ik heb begrepen dat de belastingdienst eenvoudiger moet, dus wellicht dat daar wat uurtjes over zijn, als ze niet meer continu gebeld worden door mensen die er echt geen sikkepit meer van snappen.
En als ze dan net zoals in Amerika (en ik geloof in Belgie) moeten beloven dat ze zich zullen voegen naar en aanpassen aan de wetten en gebruiken van het land, dan maak je meteen stappen met integratie. Zeker als er straffen staan op overtredingen.
Nog een slimmigheidje mijnerzijds: we schaffen het verbod op arbeid af. De asielaanvragen duren afgrijselijk lang, en al die tijd mogen vluchtelingen niks doen. Daar wordt iedereen gek van, dus laat ze in de tussentijd werken. Hoeft niet betaald te zijn, mag ook vrijwilligerswerk zijn. Dan maak je wederom mooie stappen met integratie. En voor de 'Suh-pikkuh-al-onsuh-banun-in-zeikers': nee, want het werk dat ze gaan doen, is in de regel werk waarvoor al dat tuig, te dom of te lui voor is. Ik zie mogelijkheden, en wil best minister van vluchtelingenzaken worden.