Gezeik

Ik ben voor gelijke behandeling.
Dus ongeacht sekse, geloof, huidskleur, geaardheid, politieke kleur, eetpatroon, enzovoorts, wordt iedereen hetzelfde behandeld, krijgt dezelfde kansen en mogelijkheden.
Ik vind dat best mooi van mezelf.
Een loffelijk streven ook voor iedereen, want daaraan zal je als mens, maar ook als staat moeten werken.

Een paar jaar geleden hoorde ik een verhaal van een vrouw, die vertelde dat ze een paar jaar geleden (dus voor dat ze dat verhaal vertelde, dus inmiddels meer dan een paar jaar geleden) zoveel lol had gehad van een plastuit. Samen met een vriendin had ze een paar van die dingen gekregen of gekocht. Meteen stoven ze naar het dak van een hoog gebouw om daar als een echte man naar beneden te plassen. HIHIHI HAHAHA HUHUHU GNIFFELGNIFFEL GRINNIKGRINNIK.
Okee, zelf heb ik daar weinig mee, heb nog nooit de innerlijke behoefte gehad om van een dak te pissen, want je zal er maar onder komen. Tenzij je Patricia Paay heet, heb je volgens mij als redelijk weldenkend mens erg weinig behoefte om andermans urine over je heen te krijgen, of je eigen urine over iemand anders uit te storten. Maar goed, doe wat je wil, maar val mij er niet al te veel mee lastig.
Omdat ik verder toch wel veel meer aan mijn hoofd had en heb, vergat ik dit verhaal weer. Ik vond het op zijn best, niet de meest bijzondere episode uit het leven van deze dame.

Eergisteren echter hoorde ik op de radio dat er een vrouw was, die een boete voor wildplassen had gekregen, en die weigerde te betalen. Want er was niet genoeg mogelijkheid voor de vrouw om niet wild te plassen.
Als ik als man de nood hoog heb, dan is de reddende boom vaak nabij (nooit in een portiek, dat is een teken van een totaal gebrek aan decorum) maar als oom agent mij betrapt, moet ik eraan geloven. Dan krijg ik (hopelijk nadat ik de nood gelenigd heb) een boete. En ergens ook wel terecht. Als iedereen (man en vrouw) zomaar overal gaat urineren, is de lucht uiteindelijk ook niet meer te harden.
Ik wil meteen toegeven: ik ken de hele zaak niet, ik weet bijna geen achtergronden, anders dan dat de vrouw wildplaste (ik heb toch een beetje moeite met die terminologie. Dat komt omdat ik een beelddenker ben, en dus het woordje wild wat te letterlijk neem. Go figure) daarop betrapt werd en een boete kreeg. Net als een man die zou hebben gekregen. Gelijkheid!

En meteen na deze uitspraak was er een hoop geschamper. De rechter zou wel een man zijn geweest. Nee, de rechter paste gewoon de wet toe. Net als de wetshandhaver.
En toen kwam dat verhaal van de voorgenoemde dame weer bovendrijven. Hoezo zijn er geen mogelijkheden voor de vrouw om te plassen?
Je kunt, als je je ergens hebt laten vollopen, toch eerst even toiletteren voor je het café verlaat? Of je schiet ergens een café in. Of je beperkt je inname. Scheelt ook. Wat er niet ingaat, hoeft er niet uit.
Of je koopt bij BOL.com een paar plastuitjes. 7 stuks voor 3,23 euro.
Is dit oneerlijk: de vrouw moet betalen voor wat plastuitjes? Nee. Dat is niet oneerlijk.
Een gemiddelde vrouw die niet een gezicht als een sloophamer heeft, krijgt per avond heus wel wat drankjes aangeboden van een man die -al dan niet altruïstisch- wil bijdragen aan de feestvreugde. Dus de besparing daarvan, kan dan meteen omgezet worden in wat plastuitjes.
Toen ik dit echter meldde tijdens een verhitte discussie, werd dit totaal genegeerd. Ik verwachtte eigenlijk dat ik allemaal woedend vrouwvolk over me heen zou krijgen, maar blijkbaar is de complete logica van mijn bijdrage zo ongelooflijk voor de hand liggend, dat ik totaal geen reactie kreeg.
En dat is voor het eerst.
Overigens: ik ben een beelddenker: ik vraag me toch af hoe een vrouw zonder plastuitje (die het staande plassen voor een vrouw makkelijker maakt) wildplast. Ik krijg allemaal bizarre beelden op mijn netvlies, die op de vroege morgen even smakelijk zijn als een zure haring die een paar jaar over de datum is.

Een heel ander dingetje.

Gisteren was het weer Prinsjesdag. Na 10 keer kan ik inmiddels een boek schrijven over de organisatie, en over hoe men meent om te moeten gaan met medewerkers, maar dat ga ik vooralsnog even niet doen. Ten slotte is deze blog bedoeld om mensen een glimlach te bezorgen, en niet om ze de put in te praten. 
Prinsjesdag wordt onder andere "verslagen" door ene Xander van der Wulp. Een meneer die voor de camera mag lopen kakelen over van alles en nog wat rondom prinsjesdag.
Een eervol baantje, waarvan je je zou kunnen voorstellen dat je je dan zorgvuldig en volledig voorbereid. Ten slotte wil je geen pleefiguur slaan.
En kakelen deed hij. 
Het voorbereiden heeft deze Xander niet gedaan. Zoveel was wel duidelijk, toen hij een van de militaire orkesten uitmaakte voor hoempapa-band.
Niet alleen sta je volslagen voor lul als je zo'n statement doet, ook haal je de prestatie en de professionaliteit van een aantal van de medewerkers aan dat evenement omlaag. Totaal zinloos. Totaal respectloos.
Goed, deze overbetaalde doch qua kennis en inzicht ondermaatse verslaggever stond dus compleet voor Jan met de korte Achternaam.
Hij probeerde zich er nog uit te redden, maar die poging was zó ongelooflijk kleinzielig, dat hij mislukte nog voor hij zijn excuusjes had kunnen voltooien. 

Op zich kan ik er wel mee lachen. Het is tekenend voor de maatschappij: brullen voor je ook maar enige rudimentaire vorm van kennis hebt over het onderwerp waar je over gaat kwaken. 
De uitspraak:"Inspraak zonder inzicht, leidt tot uitspraak zonder uitzicht" is hier heel erg van toepassing.
Het zou de NOS sieren om voortaan niet alle stagiairs tot verslaggever te bombarderen. Voorkomt toch veel onzin.