Mijn auto, mijn rijbewijs en muzikaal geleuter

Ik heb een karaktervolle auto. Het smoelt goed, het rijdt goed. Maar ze heeft soms haar nukken.
Zo wil de mistverlichting nog niet precies doen wat ik vind dat ze doen moet. Komt goed.
Afgelopen donderdag vond ze het nodig om me te laten schrikken met een melding dat er een storing in het remsysteem en het abs-system zat.
Uitgerekend toen ik in Rotterdam zat. Het kreng.
Contact gezocht met mijn vriendjes, en die adviseerden me dat als het rijdt, en remt, ik er gewoon mee naar huis kon rijden.
Het rijdt, het remt, dus ik na mijn repetitie naar huis.
Toch besloten om vrijdag maar met Ilse haar auto naar mijn werk te gaan, en te wachten tot ik de auto kon uitlezen.
Vrijdagmiddag tóch even proberen of het inderdaad zo'n typisch Franse storing was; en jawel... Geen storing te bekennen. Weg. Het kreng.
Nu, ik had al afgesproken om zondag de computer eraan te hangen, en die afspraak wilde ik door laten gaan. Want ze zou toch wel niet voor niks in de stress schieten, leek mij zo.

En vanmorgen ging ik dus naar een maatje toe om de pc eens aan te sluiten op mijn weerbarstige "madame". Er kwamen een paar storingen langs, die wel opgeslagen werden, maar niet zichtbaar waren. En allen konden we ze uitlezen (niks aan de hand, tijdelijke stressfactoren voor een paar onderkoelde sensoren, of zo) en wissen. Behalve de storing van de cd-wisselaar. Whut? CD-wisselaar? Hoe dan? Die heb ik niet!
Dus besloten om te proberen om de cd-wisselaar uit het systeem te deleten. Dat lukte. Dat lukte heel prima.
Blij vertrok ik naar huis, en omdat ik wel graag naar de radio luisterde, maar zag dat ik hem uit had gezet, drukte ik de betreffende knop in. Doodse stilte (wat de radio betreft) was de reactie.
Oeps... Blijkbaar hadden we in ons enthousiasme om de cd-wisselaar te deleten, gemakshalve maar de hele audio eruit geflikkerd. Gelukkig was ik slechts de hoek om, en kon ik nog terug. Een paar muisklikken verder deed de radio het gelukkig weer. De storing die letterlijk: "geen communicatie cd-wisselaar" heet,  is weer terug. Fransen maken prima auto's, maar ik snap wel waarom "we" over Citroen praten alsof het een vrouw is. De logica is vaak ver te zoeken, en de nukkigheid ligt nooit ver op de loer....

Tussendoor moest ik ook naar een dagje code 95 voor mijn bus papieren. Een dagje VCA. Voluit: Veiligheids- Checklist- Aannemers.
Ik moest weten dat als ik op 2,5 meter hoogte ga werken, ik verplicht ben om een valbeveiliging te gebruiken. De cabine van een bus is niet zo hoog, en tegen de tijd dat ik het voor elkaar heb dat een bus spontaan op die hoogte gaat vliegen (het is Schiphol...) denk ik dat ik rijp ben voor een opname in het Pieter Baan centrum.
Ik moest leren over lassen.
Ik moest er leren over sleuven graven.
Ik moest er leren over gevaarlijke stoffen.
Oke, goed. Prima. Lijkt mij allemaal vreselijk overdreven voor een buschauffeur, maar soit: de opdrachtgever stelt het als eis, ik wil die baan, dus vooruit met de geit.
Vooruit met de geit naar het opleidingscentrum, alwaar we met een man (letterlijk geen vrouw te bekennen, behalve een van de examinators) of 25 heel de dag in een net niet goed genoeg geventileerd leslokaal al de bovenstaande info (en meer) tot ons geworpen kregen.
De lunch bij dat opleidingscentrum is werkelijk uit de kunst. Grote schalen lekkere (!!!) macaroni, met lekkere bijgerechten, salade en andere lekkere zut, in meer dan voldoende grote hoeveelheden voorhanden.
Volslagen murw van alle info, was ik dolblij dat er een paar gangmakers in die groep zaten die op gezette tijden, scherpe en komische opmerkingen en reacties gaven. Van die kerels die het hart op twee plekken hebben: op de goeie, en op de tong. Rauwe, droge humor. Daar leefde ik bij op, en ik weet zeker dat het ertoe heeft bijgedragen dat ik het "examen" met een 80% score heb gehaald.
Dat is fijn. Nog 2 van dit soort dagen (zonder examen) en ik kan weer rijden.

Is er dan op muzikaal vlak niets te melden?
Nee, sinds ik mijn lespraktijk stop heb gezet is het ook qua spelen rustig. We zijn bij de kapel in volle vaart een nieuwe show aan het instuderen, waarbij ik moet zeggen dat het erop lijkt dat ik a) beter word in het lopen van een show, of b) deze show op mijn lijf (en (on)kunde) geschreven is, want ik verdwaal weinig. Ik ken de grote lijnen, en zelfs de details beginnen zich in mijn stugge brein te settelen. Het wil nog wel eens voorkomen dat ik te vroeg een 180 graden draai maak, maar dat is sporadisch.
Wel kreeg ik voor het weekend een mail of ik wilde meespelen met een misschien wel, misschien niet betaald project. Een heus symfonie orkest dat uitsluitend John Williams muziek gaat spelen.
John Williams.
Componist van weergaloze filmmuziek. Muziek van ET, Star Wars, Saving Private Ryan, Indiana Jones, en meer van dat soort voor trompettisten uitgeschreven muzikale orgasmes.
John Williams topt Mozart. Topt Beethoven. Topt misschien zelfs wel Bach, maar daar wil ik even vanaf wezen.
Als je dat als trompettist met een beetje deftig symfonie orkest kan spelen, ga je geen nee zeggen. Beter dikke filmmuziek dan een Beethoven symfonie waarvan je maar moet hopen dat je na 60 maten rust die ene noot (waarvoor je maar één kans hebt) op tijd en stemmend in kan zetten.
Dus ja, ook op muzikaal vlak best wel weer leuke dingen in aantocht.

Dan moet mij iets van het hart.
Rapper Sjors. Wie kent hem niet. Dat schlemielerige manneke uit Zuid-Limburg die denkt dat hij rapper is, helemaal idolaat van ene rapper Boef (die hoofdzakelijk in het nieuws komt omdat hij zijn naam eer aandoet, en niet vanwege zijn "muziek") en sinds kort in de porno is gestapt.
Die rapper Sjors.
Een in mijn ogen totaal zielige knul die totaal geen familie of vrienden heeft, die zich om hem bekommeren. Als je als moeder van je zoon houdt, laat je je zoon zichzelf niet op die manier volslagen voor lul zetten. Sterker nog: als je zwakbegaafde zoon zichzelf op die manier wil etaleren, zorg je voor een dwangbuis en medicatie. Echte vrienden zouden Sjors op zijn schouder meppen, zeggen dat hij andere talenten heeft, en een pilsje met hem vatten.
Helaas. Heeft deze jongen niet.
Wel heeft deze jongen "fans".  Totaal kritiekloze mutsen die alles leuk vinden wat hij doet.
Maar veel erger: hij heeft "haterzzzz". Mensen die hem zo lomp mogelijk affakkelen. In zo mogelijk nog slechter Nederlands schelden ze deze sneue BN'ner de huid vol. Wensen hem dood op manieren waar de hond geen brood van lust. En dan heb ik het niet over het trieste Nederlands waarmee ze dat doen.
Hoe leuk zou het zijn als we allemaal deze Sjors gewoon eens negeren? Negatieve aandacht is ook aandacht.
Gewoon negeren, zodat hij misschien tot rust komt, en tijd krijgt om zijn therapie af te maken (of te beginnen, dat kan ook).

Hoe dan ook:
Prettige werkweek allemaal!