Nieuws

Ik ben naar de sp... Spo...
Spor...

Sportsssss*kuch*school geweest.

De dag begon met een beëdiging van allemaal kakelverse marechaussees, en toen die allemaal hun belofte hadden afgelegd, hun diploma hadden gekregen was het even lunchtijd. Paresto had zijn best gedaan om malse spare-ribs te maken, en toen was het tijd om me over mijn gene heen te zetten, en me naar de fitnessruimte te begeven. Gelukkig niet alleen, collega van mij ging met me mee.
Mijn gene wat betreft sportscholen is vanwege mijn ronde vormen bij normale sportscholen al behoorlijk aanwezig.
Laat staan in militaire sportscholen, waar allemaal overmatig afgetrainde en gespierde kerels acrobatische toeren uithalen met hun lijf en de ter beschikking staande apparaten. Kom ik daar aan met mijn vol-ronde lijf.
En zie je hartslag maar eens laag te houden terwijl je een fris tempo wil pakken op die fietsjes die er staan. Dat lukt gewoon niet.
Ik heb het precies 15 minuten volgehouden op die fiets. En toen begon mijn bilpartij te protesteren. Blijkbaar heb ik wel een ronde buik, maar hebben mijn billen gewoon niet genoeg zitvlees om op zo'n fiets enigszins comfortabel de kilometers te maken die nodig zijn om een paar kilootjes kwijt te raken. 
Ik denk dat een en ander ook wel te maken heeft met het feit dat ik niet ervaren genoeg ben om echt dat zadel in een voor mij optimale stand te zetten.
Later vertelde die collega me dat op die toch wel saaie fiets, het heel prettig is om dan gewoon je telefoon met netflix erop voor je neus te zetten, en dan lekker doortrappen, terwijl je kijkt naar zombie-slachtende-mensen, mensen-slachtende-gladiatoren of zuipende tieners op "band-camp".
Dus na 15 minuten mijn billetjes te hebben mishandeld, wandelde ik (ja, echt, alsof ik onvrijwillig ongenadig hard anaal te pakken ben genomen door de vaste clientèle van de fitnessruimte) naar de loopband. En daar begon voor mij de lol pas echt.
In plaats van als een halve gare hard te gaan hollen, begon ik te spelen met de helling-functie van het apparaat. Veel toffer om je tempo te handhaven, terwijl je steeds stijler omhoog gaat. 
Goed, er is zoveel vocht uit me gekomen in dat uurtje, dat ik me afvraag waarom ik er niet bij zit als een extreem verrimpelde krent.
Het uurtje sp...
spor...
Sporten was eigenlijk best lekker. Ik zal het morgen wel voelen.

Wat ik morgen ook zal gaan voelen, is mijn geteisterde huid. Ja, normaal gesproken blesseren mensen hun spieren bij het sporten.
Het leek me een prettig idee om al dat verloren vocht even lekker onder de douche af te spoelen. En in mijn verlangen naar een lekker spetterende douche, draaide ik de kraan vol open.
Ik werd wederom geconfronteerd met het feit dat geduld een schone zaak is, want het warme water is op die kranen gekoppeld aan het openen van de kraan. Hoe verder open, hoe heter de straal.
En daar kwam ik op uiterst hete manier achter.
Godsammekrake, wat was die straal lekker, en wat had ik niet door dat ik op het punt stond om mezelf te frituren.
Vloekend vloog ik achteruit, en ik was ongelooflijk blij dat ik de enige was, anders was ik niet alleen rood van het kokende water, maar ook van schaamte.

Uit het nieuws:
30.000 mensen hebben zich als donor uitgeschreven, omdat ze donor zijn geworden.
Ik herhaal:
30.000 mensen hebben zich als donor uitgeschreven, omdat ze donor zijn geworden.
Dus....
Je schrijft je via de overheid of weet ik veel wat voor pagina in als donor, omdat je bewust de keuze maakt om donor te worden. Op het moment dat de overheid het stelsel omdraait: je kiest ervoor om geen donor te worden, ipv dat je kiest om wél donor te worden, zeg je je donorschap op.
Dan ben je mijns inziens alleen maar aan het protesteren tegen die "stoute" overheid. Die "stoute" overheid die allemaal regeltjes oplegt. En dan ben je stiekem toch niet zo begaan met mensen die mogelijk je organen nodig hebben, als je om de een of andere reden van plan bent te gaan hemelen.
Ik ben het in beginsel ook niet eens met de overheid. Het is een geldverslindend ding, en het bedenkt de meest stupide regels, die het leven in het land vaak alleen maar moeilijker maken.
Maar dit is een goeie regel. In Spanje doen ze het al jaren zo, en werkt het prima.
Maar de zogenaamd "intelligente" Nederlander, die zo lekker zelfstandig is, en altijd álles beter weet, moet het weer totaal verzieken, met die arrogante betweterige houding.
Chapeau!
De meest bizarre vergelijkingen en de meest bizarre complottheorieën komen langszeilen, de een nog lachwekkender dan de ander.
Het is niet de overheid die je organen wil oogsten als aanvulling op uw jaarlijkse aanslagbiljet inkomsten belasting. Heus, ze gaan die lappen vlees echt niet verpatsen op de illegale organenmarkt in China of India.
Het zijn zieke mensen die die organen willen.
Jamaar... Zelfbeschikking, zullen sommigen zeggen. Nieuwsflits: als je (hersen)dood bent, beschik je niet meer. Dan ben je namelijk dood. En je hebt nog steeds (als je in leven bent, en intelligent genoeg om met een pc om te gaan) de mogelijkheid om een keuze te maken. Maar dan moet je wel even de bewuste keuze maken, om jouw perfect functionerende levertjes, niertjes en ander organisch vlees onder de zoden te stoppen of te verkolen in een oven, liever dan dat iemand er nog goed gebruik van kan maken.
Ik kan er nog wel meer woorden aan vuil maken, maar die 30.000 mensen maken wat mij betreft geen kans op de titel: medelevende burger van het jaar.

Morgen weer een dagje code 95. BHV. Met AED. Reanimatie, om te voorkomen dat ze donor worden (gewild of niet).