donderdag 9 mei 2013

Sportfonds? De ballen!


Ik heb ook op voetbal gezeten. De F-jes in het immer pittoreske dorpje Schin op Geul. De trainer was een vent die de wind er goed onder had, en meteen inzag dat ik totaal geen talent had. Ik hobbelde achter de meute aan, maar als ik die bal had, dan was ik evengoed in staat om die bal in het eigen doel te poeieren. Of zo ongecontroleerd weg te hengsten dat de bal tegen de (toch wel zeer brede) kont van de scheids aan kwam. (Met de hand op mijn hart: dichter bij voetbal geweld dan dat, ben ik nooit geweest).
Mijn teamgenootjes waren allemaal beter, en vonden het ook allemaal veel leuker dan ik. Bij mijn vertrek waren ze allemaal heel erg blij voor me, want ik had de beste keuze gemaakt.
Wel moest ik nog een paar jaar scheldwoorden aanhoren, want blijkbaar had ik mezelf niet bijster populair gemaakt in het dorp. Misschien al te vaak in eigen doel geschoten, of ongewild toch wat te vaak de bal van de medestander afgepakt. Het zou zo maar kunnen. 


 Nadat een groepje pubers een grensrechter doodmepte, is het weer raak: een 14 jarig etterbakje op het voetbalveld trapt zijn tegenstander het ziekenhuis in.

Nadat we de laatste tijd doodgegooid worden met reclame voor het Jeugdsportfonds (elk kind moet kunnen sporten!!!111!one!11) is dit natuurlijk voor mij een onzin fonds. Elk kind moet kunnen sporten, want dat is zo gezond....

Van muziek maken is vast komen te staan dat kinderen intelligenter worden. En het is totaal ongevaarlijk. Ik heb als docent nog geen gewelddadigheden mee mogen maken.
Nooit was er een orkest dat met een jury op de vuist ging, noch waren er kinderen die elkaar naar het leven stonden omdat Pietje per se op de grote trom wilde meppen.

Maar muziek moet worden wegbezuinigd, en sport, waarbij geweld eerder regel dan uitzondering begint te worden, moet worden gesteund.
Overdrijf ik? Nee hoor, de feiten spreken voor zich.

Ik denk dat we hoe dan ook wel flink moeten doneren aan dit sportfonds voor de kinderen. Die kunnen dit geld op twee manieren gebruiken.
1: de kinderen krijgen een uitgebreide psychologische keuring. De psychiater moet gaan vaststellen in hoeverre kinderen normale sportieve kinderen zijn, of dat er wat meer, duisterder karaktertrekjes verborgen zitten. Daarnaast gaat die psychiater kijken of de ouders van het kind in staat zijn om hun kind bij te brengen wat wel en wat niet geaccepteerd is.
2: mocht het alsnog misgaan met de lieve spruiten, kan dit fonds zorgen voor een fatsoenlijke nazorg voor de slachtoffers die vallen. En eventueel een opname in een gesticht mede bekostigen voor hen die toch langs het oog van de psychiater gerold zijn.

Ik ben het echt een beetje zat. Over kinderen die gewoon mooi muziek maken, hoor je nooit wat in de landelijke media. Want dat is niet stoer. Of niet hip. Maar sport moet uitgebreid in het beeld, want het is zo gezond. Nou, ik zie dat niet. Ik zie oprecht niet in wat er nu zo gezond is aan voetbal. Of wielrennen, waarbij ook hordes asociale horken de hele weg in beslag nemen, en boos worden als je niet meteen aan de kant gaat. En boos worden omdat ze van de sokken gereden worden door iemand die totaal niet kan anticiperen op het horkerige gedrag van de fietsers.
Ik zie ook niet wat er zo gezond is aan al die gipsvluchten die terugkomen van de wintersport.

Maar een kind dat zijn hart staat uit te spelen op zijn instrument, zonder iemand aan te vallen, het ziekenhuis in te trappen, of met gebroken ledematen terug te komen, wordt genegeerd....

Voor de mensen van NU.NL of Hart van Nederland: dat is ook Nederland. En dat zou je eens moeten laten zien....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...