Beschermengel pt. 2

De beste man/ vrouw is dus inderdaad met langdurig en onbetaald verlof.

De auto heeft namelijk de geest gegeven. Dat kan gebeuren. Het is een oude auto, met veel kilometers en helaas heeft de vorige eigenaar hem zijn beurten niet gegeven. Toen ik dat wel deed, stierf het motorblok van pure verbazing. Er kan een nieuwe motor in, maar dan moet de koppeling ook, en dan blijf je bezig.
Ik zag mijn trouwdagrit, en de huwelijksreis in rook opgaan. Letterlijk, want de auto rookte als een gek tijdens zijn laatste rit.
Zo had ik dat niet voor ogen...


Mijn bril.
Ik kocht een bril. Van mijn verzekeraar mag ik 1 keer per 2 jaar een nieuwe bril uitzoeken. Als mijn ogen tussentijds slechter worden, heb ik pech.
Dus in januari 2013 ging ik naar de opticien voor een nieuwe, aangepaste bril, en omdat het allemaal goedkoper wordt, mocht ik er een zonnebril bij.
Ik koos voor een kunststof montuur, waarbij ik in de pootjes andere inserts kon plaatsen, die elk de bril een heel eigen karakter gaf.
Dus als ik een boze dag had, dan deed ik de inserts met de doodshoofdjes erin, en dan wisten mensen dat ze niet tegen me moesten ouwehoeren.
Zo kon het gebeuren dat mij regelmatig gevraagd werd of ik een nieuwe bril had, waarop ik uit garstigheid vaker mijn doodshoofdjesinserts (het woord van 2014) droeg.
De bijbehorende zonnebril was ik na krap twee maanden kwijt, waardoor mijn Hilfiger montuur nog goed van pas kwam.

We spreken ruim een jaar later.
Mijn aanstaande en ik lagen lekker te relaxen op de bank. Mijn aanstaande is zeg maar niet de minst lompe vrouw van de wereld. Ze wilde haar haren uit haar gezicht vegen, en mepte daarmee mijn bril van mijn kop.
Waarom ze denkt dat haar haren aan mijn kop zitten, is me tot op heden een raadsel.
Maar goed. Haar strijkende gebaar mepte mijn bril van mijn hoofd, en daarmee scheidde ze ook het linkerpootje van het montuur. Definitief. Onomkeerbaar, en volgens de opticien ook niet meer te repareren.
Toen ik (na enig knijpen, want zonder bril kan ik maar moeilijk focussen) zag dat de schade wel ernstig was, sprak ik een paar boze worden.
Secondelijm doet goed werk, maar helaas: off-center. Mijn bril staat scheef waardoor ik met mijn linkeroog wat wazig zie.
Ik raakte een heeel klein beetje in paniek. Want de verzekeraar is onverbiddelijk. Ik mag maar eens per 2 jaar een nieuwe bril, en dat betekent dat ik nog zeker 9 maanden moet scheelkijken.
Tot ik bedacht dat ik niet voor niks een WA verzekering heb. En Ilse dus ook.
Die waren niet kinderachtig. Die maken gewoon het aankoop bedrag over, en ik kan een nieuwe bril uitzoeken.

Toen ik bij de opticien was om deze bril te kopen, was de verkoopmevrouw jubelend over deze bril. Sterk, licht en voortdurend aan te passen aan mijn wensen.
Toen ik gisteren bij dezelfde opticien was, wist hij me te vertellen dat dit merk niet meer leverbaar was. In ruim een jaar tijd... En ook de inserts waren eigenlijk niet meer leverbaar. En over de sterkte van het montuur zal ik dan maar helemaal zwijgen. Een lompe tik van mens (of hond, het kan de hond ook overkomen) en het montuur is kapot.
Gezien het feit dat mijn huisgenoten allemaal erg enthousiast zijn in hun overkomen, overweeg ik een hufterproof bril te kopen.
Zo een waar ik op kan gaan zitten zonder dat de bril vervormt.

Samenleven met twee katten en een hond levert soms nogal wat strubbelingen op. De hond schudt zich eens uit, en de katten vechten dat het stuift. Haren wel te verstaan.
Dus ik ben nogal eens in de weer met de stofzuiger.
Een stofzuiger die niet bijzonder vast op zijn wielen staat. Als het ding een bocht moet maken achter mij aan, gaat hij nogal eens in volledige overgave op zijn rug liggen. Waardoor ik vaak hard aan het ding moet rukken, voor ik in de gaten heb dat het kreng weer eens op zijn luie rug is gaan liggen.
Bij een van die rukken, schiet ik door, en schaaf met mijn vinger langs een ijzeren randje van een eettafelstoel.
Het is een wondje van niks. Maar pijnlijk!
Diverse heiligen werden door mij afgestoft en ook de stofzuiger kreeg een volle verbale laag ellende over zich heen. Waarbij het kreng gewoon stoicijns op zijn rug bleef liggen.

Ik begin een beetje het vermoeden te krijgen dat mijn beschermengel op vakantie is. En ik kan hem geen ongelijk geven. Maar hij had op zijn minst vervanging moeten regelen.

Vandaag nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik hoop dat hij terug is. Want anders wordt het een dag om nooit te vergeten.