dinsdag 18 augustus 2015

No kids allowed? Geen azijnzeikerds toegelaten!

Sinds een aantal jaar is het verboden om in kroegen, restaurants en cafés te roken.
Daar was toen een boel heisa om. Horecabazen steigerden, want hun omzet zou kelderen en het was al zo moeilijk.
Inmiddels zijn we wat verder qua jaren, en het viel allemaal wel mee. De meeste horeca is er niet door failliet gegaan. Sommigen onder hen lieten een mooie rokersruimte installeren, anderen deden gewoon de terrasverwarming aan. En de rokers? Die pruttelden wat, en gingen wel of niet meer uit, of gingen met de gezellige mensen (u weet wel: een tevreden roker is geen onruststoker) naar de rookruimte of het (verwarmde) terras en gingen daar tevreden en genoeglijk hun rokertje doen.

Mijn eigen gevoelens hierbij: ik vind het enerzijds bullshit om niet meer te mogen roken in een kroeg. Uitgaan-pilsje-peukje-shoarma-bij-Achmed. Hoort allemaal onlosmakelijk bij elkaar.
Anderzijds: mensen die astma hebben, zitten nu in een stoffig, naar mensenzweet en verschaald bier stinkend zaaltje elkaar hoestend aan te staren. Praten kan toch niet, want inmiddels is het volume dusdanig opgeschroefd dat verstandige mensen inmiddels professionele oordoppen nodig hebben om niet doof te worden na 1 avondje uit.
Goed. Dus rokers zijn alsnog in het voordeel. Plus dat buiten zitten op een terrasje in het zonnetje met een witbiertje en een peuk nog steeds mogen. En de mensen die last hebben van rook, kunnen lekker, zonder rooklucht binnen zitten. Ik zeg goed opgelost.

Tot zover hoor je me dus niet klagen over het rookverbod in de horeca.

Sterker nog: daar hoor je me helemaal niet over klagen, het zal me jeuken. Want eerlijk gezegd: ik heb mijn buikje een beetje vol van de horeca. (Mooie woordspeling, niet?)
Als ik zie wat ik aan absurde bedragen dien af te tikken voor een zielig glaasje cola of bier, en dan personeel dat niet in staat is om fatsoenlijk Nederlands te praten, of zelfs maar te onthouden dat er een schaaltje extra friet moet komen... Tja. Of van die restaurants die tot drie keer toe met half gare schnitzel aankomen, zonder dat de kok of manager zich komt verontschuldigen over het slappe werk... Tja. En dan maar zeuren dat er minder mensen komen.

Vanmiddag las ik dat er een actiegroep is begonnen om horecagelegenheden op te roepen om kinderen te weren. Want overlast van huilende, misdragende kinderen/ouders is hemeltergend.
Hun slogan: "Van sterrenrestaurant tot shoarmatent, je komt er pas in als je 12+bent". Deze actiegroep noemt zichzelf No Kids Allowed.

Lees die slogan nu eens een paar keer door, voor jezelf. Nog even los van de betekenis, want daar kom ik straks wel aan toe. Dit is toch gewoon lullige rijmelarij. Er zit totaal geen ritme in. Het grooved als een doorgesnoven heroinehoer. De reclamelul die dit verzonnen heeft, moeten ze ontslaan. Dat is toch een slogan van lik mijn vestje.

Relaterend aan mijn eigen situatie: met ons kind naar een sterrenrestaurant vind ik geen goed idee, want ik denk dat meneer Rabo dat financieel niet goedkeurt, en dat meneer Coster zelf niet heel erg aan genieten toekomt, als er om de haverklap een dochter is die toegekoerd moet worden. Maar als, dan.
De mcDonalds vind ik om gezondheidsredenen nog even niet aan de orde. Los van het feit dat ik Jente nog niet zo snel een Big Tasty in haar mondje zie schuiven: ik wil haar nog niet helemaal bederven voor ze goed en wel op de rails staat. Dus eerst maar eens wat gezonde en lekkere prakken zelf maken, voor ik haar blootstel aan de gebakken/gefrituurde luchten van de Mac.
Maar als ik naar een simpel eetgelegenheidje wil, waar een biefstuk nog een biefstuk is, een friet nog een friet en salade nog lekker vers en knapperig, dan lijkt het me geen onmogelijkheid dat ik met mijn vrouw en kind gewoon aan tafel ga.
Dat het mijn zaak is, dat ik mijn kind koest hou (een baby huilt, welkom in de echte wereld) en later dat ik ervoor zorg dat mijn kind zich gedraagt (een kind is geen voor te programmeren computer, welkom in de echte wereld) lijkt me evident.
 Meer wil ik er dan ook eigenlijk niet over kwijt. Dat er ouders zijn die hun kinderen niet meer opvoeden, maar dat aan school of straat overlaten, is heel erg jammer. Maar als de horeca en masse op de oproep van deze azijnzeikerds ingaat, dan is het heel sneu, maar dan gaan veel jonge gezinnen lekker naar het park. Waar het wel gezellig is. Waar de azijnzeikerds het niet voor het zeggen hebben. Waar mensen nog menselijk mogen zijn. In plaats van geconfronteerd te worden met gespuis dat niet zozeer overlast ervaart, maar overlast WIL ervaren.

Ik stel voor om een anti beweging te starten. En dat dan gewoon in het Nederlands, want de noodzaak om een Engelse naam te geven aan een beweging in Nederland die in Nederlandse horeca kinderen wil weren, stuit me ook al tegen de borst. Misschien zijn het wel buitenlanders, het zou in elk geval die belachelijk slechte slogan verklaren.
De naam van mijn anti-beweging: Geen Azijnzeikerds Toegelaten!
Alleen maar toegankelijk voor mensen die zich weten te gedragen, en vooral: mensen die niet in een hutje op de hei horen, omdat ze overal overlast van willen hebben.
Ik ken een heel erg leuk eettentje in Den Bosch. Wellicht zouden zij interesse hebben om lid te worden van mijn tegenbeweging.
Maar niet alleen horeca mag lid worden: iedereen mag lid worden. Laten we met ons allen eens wat toleranter worden. Of beter: laten we met ons allen eens stoppen met overlast willen ervaren, van wat dan ook.
Een van de levenslessen die ik leerde van collega Jurgen (ja, daar issie weer) is: maak je niet zo druk (en dit dan in het onvervalscht Brabants). Leef en laat leven. En anders: de hei is groot: bouw er een hut, en maak dat je wegkomt.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Worstenman, vrije dag en groene vingers.

Die titel klinkt als een clickbait. Want raar. Maar ja, verwacht u iets anders? De paasdagen komen er weer aan, en wederom ben ik glad verge...