vrijdag 7 juni 2013

Kobus en Jurgen

Gisteren kreeg ik twee van mijn collega's over me heen. Ze misten toch een paar dingen over Vlieland in mijn blog.
Prima. Kun je krijgen.

 Bij de overtocht verbaasde ik me al over het feit dat een groepsticket niet omgeboekt kon worden, in verband met het feit dat het een groepsticket is met groepskorting.
Dus rederij Doeksen, maakt een goeie winst op alle mensen voor wie de terugvaart te laat was, en die vroeger wilden terugvaren.
Hele dikke winst. Ik hoop nu maar dat dat extra geld dan in hun 'groene potje' komt, dan is het nog nuttig besteed geld.

Bij het hotel aangekomen, bleek dat de kamer indeling iets gewijzigd was. Het hotel had grotere ogen dan een maag, en kon niet alle volwassenen op een fatsoenlijke tweepersoonskamer kwijt.
Dat resulteerde in een kamer indeling waar ik niet heel erg blij van werd. Samen met mijn oorspronkelijke kamergenoot kwam ik terecht in een kinderhokje van een familie kamer.
(Let wel, voor dat kamertje van 2 bij 2 betaalden we wel de hoofdprijs van 280 euro per persoon voor 3 nachten, zonder eigen sanitair. Uiteraard krijgen we dit vergoedt, maar van het hotel uit is het een schande, en ik zal nooit naar hotel zeezicht op Vlieland gaan, NOOIT meer).
De extra kamergenoten waren Jurgen en Kobus.
Dit zou sowieso nooit mijn keuze zijn. Allereerst wil ik hier ook zeggen: Jurgen en Kobus zijn twee gouden kerels, fijne collega's. Maar op een reisje met de kapel, wil ik niet met ze op 1 kamer. Want snurken doen ze erger dan ik. Maar ook de bloemetjes buiten zetten, doen ze veel luidruchtiger als ik.
De eerste nacht resulteerde dus ook in een voor mij wat bijzondere eerste ervaring met Jurgen.
Jurgen is zeg maar, niet de meest dunne man van het orkest. Ik zou zelfs durven beweren dat hij wat weg heeft van Kong Fu Panda.
Lag ik daar lekker te slapen, ploft Jurgen met dat berenkadaver van hem boven op me. De volgende ochtend wilde ik, op dat moment nog wel vrij vriendelijk, duidelijk maken dat ik daar niet van gediend was.
Voor ik dit voornemen in daden om kon zetten, werd mijn aandacht afgeleid doordat de badkamer deur openstond, Jurgen tevreden in zijn blote bast op de wc zat te poepen, en Kobus als een blije gup rondsprong om onder de douche te gaan staan. In. De. Kaklucht. Van. Jurgen.
Toen ik van dit bijzondere beeld was bekomen (later hoorde ik dat zowel Jurgen als Kobus samen gebruik hebben gemaakt van die familiedouche) heb ik toch vrij vriendelijk verzocht of ze dat niet wilden doen.
De nacht erna was het helaas weer raak. Deze keer was het niet Jurgen, maar Kobus die zijn ook al niet al te subtiele lijf op dat van mij wilde vlijen. Deze keer werd ik echter wakker voor Kobus zijn snode plannen kon uitvoeren, en vloekte ik hem de kamer uit. Waarop ik uiteraard niet meer aan slapen toekwam.
Dit is dus de reden waarom kamerindelingen goed geregeld moeten zijn.

Ik kan niet lang boos zijn op deze twee ruim behuisde collega's. Bovendien zijn er foto's van ze in omloop waar ik best een aardige cent mee kan verdienen.

Kobus, Jurgen, heb bod om de foto's wel te publiceren is 500 euro. Wat dachten jullie van een tegenbod van 500 euro elk?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...