Overpeinzingen op een zaterdagochtend.

Waarschuwing: onderstaande blog bevat deels mijn mening, is (een beetje)(sterk) overdreven, en vooral bedoeld om mensen te prikkelen om eens na te denken over bepaalde zaken.

Facebook, een prachtig medium om te zien waar (vrienden van) vrienden mee bezig zijn.
Maar helaas is het ook een medium waarin mensen elkaar vreselijke schuldgevoelens mee willen aanpraten.
De hoeveelheid anti-dierenmishandeling plaatjes en filmpjes neemt alleen maar toe, met als doel de vleeseter een schuldcomplex aan te praten.
Tuurlijk; plaatjes van gemepte en geschopte honden zijn gruwelijk. Plaatjes van mishandelde katten en andere huisdieren zijn afgrijselijk. Ik weet dat het gebeurt. Ik hoef dat niet te zien. Mijn voorstellingsvermogen werkt erg goed. Vooral ook wanneer ik bedenk wat ik met een dader zou kunnen doen. Ik heb twee dieren uit het asiel. Dat is ook een statement tegen dierenmishandeling.

Ik hoef dit dus allemaal niet op mijn facebook te zien. Facebook is volgens mij bedoeld als vrolijke noot in het leven. En niet ter opwekking van schuldgevoel.

Iemand zei terecht: je kunt het verwijderen van de tijdlijn.
Ik krijg dan de keuze: ik wil dit niet zien. Of: persoon X niet meer volgen.
Ik wil dit niet zien, zorgt ervoor dat ik dat niet meer zie, tot de volgende persoon het deelt.
Persoon X niet meer volgen, zou jammer zijn want hij post vaak leuke filmpjes.

In dit geval ging het over een filmpje over foie gras.
Ja, heerlijk. Ik vind dat echt om te smullen, hoezeer ik ook weet hoe het gemaakt wordt. Gans- en misschien ook wel mensonterend.
En zo komen er ook filmpjes langs over kuikens. Over kippen, over eieren, over varkens.
Allemaal met dat vermanende vingertje: je moet geen vlees eten!!!11!1!!!11!11!1111one11111111!!!

Wat een incomplete hypocrisie.

Lieve mensen, waar denken jullie dat lijm van gemaakt wordt? En denken jullie dat die beesten een jofel leven hebben? Wanneer gaan jullie dan eens op de bres tegen de lijmgebruikers? Of is het huisje behangen, toch wel zo prettig?
 Waar denken jullie dat de gelatine vandaan komt, van die lekkere mona pudding? Wanneer komen daar dan acties tegen? Of denken jullie daar dan maar liever niet over na, omdat het makkelijker is om het op de vleeseter af te schuiven?
Hoe denken jullie dat die donsjassen gevuld worden? Geloven jullie serieus dat er kinderen door het bos scharrelen op zoek naar verloren veertjes van een vrolijk rondhippend musje?
En die lekkere warme wollen trui. Geloven jullie ook maar 1 seconde dat die schapen zich erg prettig voelen, als ze ruw geschoren worden, vlak voordat ze in de shoarma pan belanden?
En die mooie leren schoenen?
En make-up?
Etc
Etc
Etc.....

Ja, we zouden in theorie alles synthetisch kunnen maken. Maar ja... Hoeveel dieren gaan er dood doordat dat ook vervuilend is. Leefgebieden die door die industrie alleen maar kleiner worden. Lijkt me dan ook niet de oplossing. Moeten we dan maar gewoon weer terug naar de ijzertijd? En als holenmens ergens in grotten leven? Wel zo natuurlijk. Terug naar de basis. Geen muziekinstrumenten meer, maar alleen nog een trommel, en een fluit. Geen internet meer, maar weer ouderwetse rooksignalen. Wel even goed oppassen, want vliegjes komen op vuur af, en we moeten toch niet hebben dat die vliegjes per ongeluk geroosterd worden.

Ik word moe van die vermanende vingertjes. Ik eet graag vlees. En ik voel me serieus beledigd door al die vermanende vingertjes van mensen die zich opwerpen als dierenvrienden, zonder dat ze nadenken over het totaalplaatje. Zonder dat ze in willen zien dat vleesconsumptie maar een deel is van wat de mens de wereld aandoet.

Daarom teken ik niet tegen foie gras. Ik teken ook niet tegen de plofkip. Ik teken ook niet tegen varkensvlees.
Dat doe ik pas op het moment dat iedereen die dit wel deelt, het goede voorbeeld geeft, en voortaan naakt over straat gaat, en zelf terug naar de basis van het leven gaat.