maandag 23 februari 2015

Open Brief aan de directeuren van voetbalclubs.

Geachte Heren,

Ik val maar gelijk met de deur in huis: U bent niet verantwoordelijk. In elk geval niet praktisch en ook niet juridisch. U treft geen enkele blaam! Zo, dat is gezegd.
Maar persoonlijk vind ik (net als veel mensen overigens) dat u moreel gezien, wel degelijk een bepaalde verantwoordelijkheid te nemen hebt, ten slotte wordt uw naam misbruikt.
Vergelijk het maar met die hordes priesters van de katholieke kerk die zich massaal vergrepen aan onschuldige misdienaartjes. Daar kan de kerk weinig aan doen, maar ze staan daar wel, onder de vleugels van de kerk, met de bijbel in de hand een onschuldig jongetje te verkrachten.

Zo is het ook met die zogenaamde supporters die uw naam (hetzij rechtstreeks van uw club, hetzij indirect via de supportersvereniging) bezoedelen. Want (om maar even een voorbeeld te nemen) "de Feyenoord" supporter is helemaal geen beest. De Feyenoordsupporter is gewoon een mens van vlees en bloed die -al dan niet samen met zijn kinderen- wil genieten van een mooie pot voetbal.
Maar lees vooral niet selectief, want voor Feyenoord kan ik in principe willekeurig welke voetbalclub noemen, allemaal hebben jullie last van misbruikers.

De kerk pakte dit soort dingen altijd tergend traag op, bijna alsof ze het wel prima vonden zo. En pas als de beerput te ver open ging, werd de betreffende smeerlap priester ergens naar een missiepost in Afrika gestuurd, of gewoon een dorp verderop, alwaar hij opgewekt verder kon misbruiken preken.
De eerste reactie van de voorzitter van de supportersvereniging was ook zo: hij kon het niet inschatten, hij wist er niks van. Ja, daaaaag. Je ziet de beelden, je hoort van de schade, dan moet je je tong breken door de snelheid waarmee je stelt dat dat soort lieden, geen supporters zijn van jouw club. En dat jij en jouw club daar helemaal niks mee te maken heeft.
Dat moet je meteen doen, want als je eerste reactie zó slap is, dan blijft er een soort van unheimlich (zoals de Duitsers zouden zeggen) gevoel knagen. Bij jezelf, maar ook bij eenieder die dit hoorde. Niet slim dus.

Maar goed, hoe hou je dit soort mensen tegen. Ik heb inmiddels begrepen dat het volk dat die schade aanrichtte, vaak niet eens in het bezit was van kaarten voor de wedstrijd.

Oei... Dan heb je een probleem. Want er staat wel jouw naam op, bij die rellen, bij die schade. En of je het nu wel of niet leuk vindt, dat is een pr-ellende waar je niet vanaf komt.

Los van het feit dat voetbal blijkbaar niet alleen het sportieve in mensen losmaakt, maar ook het laagste van het laagste.
In het topvoetbal gaan miljoenen om. En het absurde is, dat iedereen (dus alle belastingbetalers, tegen wil en dank) daaraan meedoen. Persoonlijk heb ik niks met voetbal. Ik woon vlak bij een stadion, en hoor op wedstrijd dagen het gejuich, en dat is mooi om te horen, dat massale geschreeuw dat meegevoerd wordt door de wind. Maar verder gaat mijn interesse niet. Helaas moet ik wel meebetalen aan alle schade die zogenaamde supporters toebrengen aan de mede door mij betaalde straatmeubels enzovoorts, enzovoorts. En dat is waar jullie inkomen.
Met alle miljoenen die opgestreken worden, is het vergoeden van de in uw naam (nogmaals: onterecht, ik weet het!) veroorzaakte schade een peuleschil. Nu doen zelfs compleet onschuldige basisschool kinderen een duit in dat zakje. Maar dat moet toch wel een beetje beneden jullie stand zijn.

Ik weet ook nog wel een paar oplossingen voor het probleem.
1) Je weet dat er hooligans komen. Als het puur om het vechten gaat, zou ik het stadion die ochtend of middag voor die groepen reserveren. Laat ze binnen zonder te fouilleren. Vergrendel de poorten, en pas als het stil wordt, laat je de stewards de resten opruimen. De overlevenden mogen linea recta naar de bak voor moord. 
2) Het gaat om relschoppers die alleen maar de stad van de tegenpartij willen molesteren. Er zijn tal van bedrijven werkzaam in de security die daar wel raad mee weten. Ik noem een Blackwater (Tegenwoordig Academi). Of dat wettelijk gezien mag, weet ik niet, maar je zou kunnen argumenteren dat de kosten en oplossingen die dit bedrijf meeneemt, uiteindelijk goedkoper zullen zijn (ook voor de belastingbetaler) dan het allemaal maar laten gebeuren.

De mensen die dit allemaal overleven, die neem je in dienst. Tegen betaling van wat zakgeld, laat je ze -bewaakt door knoestige sergeants van voorgenoemd bedrijf- de schade opknappen, en andere geestdodende kutklussen opknappen waar we als samenleving, of u als voetbalclub van kan profiteren. En uiteraard, moeten jullie er dan wel voor zorgen dat deze mensen onder verdoving op een zekere plaats een knipje krijgen zodat ze zich in vredesnaam niet voort kunnen planten. En eventuele kinderen onttrek je aan de ouderlijke macht, in een poging te voorkomen dat de volgende generatie kanslozen al staat te trappelen. Ook hier kun je bij de wetgever waarschijnlijk goed aannemelijk maken dat het morele bezwaar niet opweegt tegen toekomstige ellende.

Ik zeg: doen! Niet omdat jullie verantwoordelijk zouden zijn voor het gedrag van een paar enkelingen, maar omdat jullie naam mooier is dan telkens maar weer dat on-affe- gevoel van schade. Van destructie. Van verwondingen. En van vaders die hun kinderen bijna niet veilig naar een voetbalwedstrijd mee kunnen nemen.

Overigens: als muzikant zijnde, weet ik nog wel een oplossing: gebruik meer muziek, en dan geen opzwepende muziek, maar juist rustgevende muziek. Zodat eventueel overtollig testosteron kan worden omgezet in ZEN.

Vriendelijke groet,

Marnix Coster


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...