Bärenscheisse.

Ik heb dus gisteren geleerd dat dat magistrale mopje van Bach, niet louter en alleen voor de kerst bedoeld was.
Hoewel het "Weihnachts" in "Weihnachtsoratorium" toch redelijk slaat op de kerstperiode, zijn de laatste 3 delen toch meer nieuwjaarsliedjes. Deze informatie kreeg ik, toen ik gisteren trots meldde dat ik al heel vroeg in het jaar een Weihnachts zou gaan spelen.
Dit met dank aan de betreffende dirigent, die zich vol bezieling op zijn taak stortte.

De heenreis verliep voorspoedig, en ik liep aardig voor Peter with the Short Familyname met mijn geleende paraplu. De voorspelde winterse buien bleven in elk geval in Dordrecht uit.
Na de repetitie was het plan om lekker te gaan smikkelen, alvorens wij het gerepeteerde ten uitvoer zouden gaan brengen.
Dat plan viel toch wel redelijk in het water, aangezien er nergens plek was voor 3 hongerige trompettisten en een paar koorleden. Nergens, behalve bij een dependance van de Beren.
De Beren is een keten van (bezorg)restaurants die sateetjes, biefstukken, varkenshazen, vissen en camemberts bakken en al dan niet bezorgen. (Dit laatste doen ze met scootertjes waarop jonge, stoere mensen met een helm met berenmuts erover heen zitten).
Omdat dit eigenlijk een chique soort fastfood is, kregen we een plaatsje, en konden we eten.
De kaart meldde likkebaardend dat bij alle gerechten frietjes werden geserveerd van Lamb Weston (okee) en een frisse salade.
Om niet meteen onze hele gage op te vreten, kozen de meesten van ons voor het sateetje.
De frietjes waren prima. Het sateetje zelf was simpele pindasaus van Wijko, (blijkbaar denken ze bij de beren dat mensen tegenwoordig toch niet het verschil weten of kunnen proeven tussen een satesaus of pindasaus) maar een kniesoor die daar op let, maar die frisse salade...
Die frisse salade was een soort van rauwkost. En iedereen die echt verse rauwkost heeft gezien, weet dus dat dat spul lekker stijf, stuk, knapperig en vers is.
De frisse salade die wij in een klein schaaltje geserveerd kregen, hing niet eens meer op half zeven. Half zes misschien. De plakjes kool, wortel en dat soort zut hingen verbruind over elkaar heen, lafjes dood te wezen in hun schaaltje. Die frisse salade zal zijn leven 3 dagen geleden wel als fris zijn begonnen, maar 3 avonden en klanten die het niet bliefden verder, nam ik er ook afscheid van zonder er een hap van genomen te hebben. Ik moest nog een concert spelen, en met het oog op wat er voor en achter me zat, durfde ik een diarree-aanval toch maar niet te riskeren. Vanavond denk ik dat de volgende klant het weer als "fris" op zijn bord zal krijgen.
Toen ik daar een opmerking over maakte tegen het bedienende personeel, kreeg ik 2 antwoorden.
1: Ja meneer er zit een soort mayonaise op. Ik kon wel janken. No way dat daar mayonaise op zit, want als dat echt zo was, zou het na 3 dagen meuren als de poorten van de hel.
2: maar die meneer daar, heeft het ook keurig opgegeten. Mijn bek zakte los. Dus ik moest maar net zoveel lef (of domheid) in mijn donder hebben, en indigestie riskeren omdat de kok van de Beren te lui is om een fatsoenlijke frisse salade te maken. Vanwege de kans op schimmelvorming hebben we deze frisse salade omgedoopt tot: gorgonzosalade.
Maar goed, de bitter lemon en de frietjes waren best lekker. Die hebben ze dan ook zelf niet hoeven maken.
Ik begrijp nu wel ineens waar de uitspraak:"Hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het wordt" vandaan komt. Rechtstreeks bij de Beren...

Na afloop van het concert kreeg ik dus wél een beetje te maken met dat winterse weer. Iets voorbij Sliedrecht kreeg ik een behoorlijk pittige hagelbui voor mijn kiezen, en heel vervelend werd het toen ik mijn voorgangers voorbeeld volgde door gas terug te nemen, en met 80 verder wilde ploeteren. Mijn achterligger had veel meer haast en zeker veeeeeel minder verstand, want die wilde er met 100 nog wel ff langs. Klotsende oksels, natte wenkbrauwen en bijna 7 kleuren in mijn broek toen ik hem voorbij zag glibberen, glijden en spinnen over die hagelkorrels. Het scheelde bar weinig of hij had mij te pakken. En dat ondanks zijn met asc, esp, abs en ongetwijfeld winterbanden uitgerustte 4wd...
Zo'n sukkel die eigenlijk het geluk dat hij had (hij raakte maar nét aan van de weg, en mistte op een haar na mij en de vangrail) niet verdiende. Maar in dit geval wel, anders was ik ook de lul geweest. 
Bij het klaverblad van de A15 naar de A27 sneeuwde het zo hard, dat ik moeite had met de lijnen op de weg te vinden. Niet zozeer omdat de weg wit was, maar omdat de sneeuwvlokken me het zicht belemmerden. Heel bizarre ervaring. Gelukkig waren er hier geen onnozele halzen die stoer moesten doen. Tot Noordeloos was het echt heel vervelend. Daarna was het een kwestie van rustig aan doorrijden, en geen onnozele dingen doen. Eigenlijk wel relaxed rijden. Max 100, lekker veel afstand van mijn voorligger, die hetzelfde idee had als ik: geen gekke dingen doen, en heelhuids thuiskomen.

Als het op trompetspelen aankomt, hanteer ik het credo: goedkoop is duurkoop. Beter investeren in iets goeds, dat jaren meegaat, dan elke 2 jaar weinig geld neerleggen voor goedkope troep.
Mezelf aan dat credo houden bleek toch wat meer voeten in aarde te hebben.
Toen we de badkamer noodgedwongen moesten aanpakken, wilden we in eerste instantie gewoon de tegels opnieuw leggen, en klaar.
Maar ja. Die op slappe fallussen lijkende kranen, waren wel heel erg lelijk. En staken ook wel erg ver uit de muur.
En om elders lekkages te gaan voorkomen, waren douchedeurtjes ook niet verkeerd. En die belachelijke wasbak in de muur, nam wel de helft van de deuropening in beslag. En als we toch bezig waren, een stortdouche zou geen kwaad kunnen.
Dus wat begon met 1 vierkante meter opnieuw tegelen, voegen en kitten, bleek toch een complete badkamer verbouwing, met douchedeurtjes, nieuwe kraan en stortdouche, nieuwe tegels, nieuw badkamermeubel met wasbak en kraan.
Tijdens onze zoektocht naar budgettair verantwoord spul, liet ik mij regelmatig ontvallen dat de prijzen voor een simpele stortdouche toch echt van de pot gerukt waren.
Meer dan 200 euro voor een stang, een kop en een slang met kopje. Van de zotte, vond ik dat.
Maar de bouwmarkt zou de bouwmarkt niet zijn, als er ook wat goedkopere alternatieven waren.
Dus die meegenomen.
Bij het installeren bleek wel waarom die zo goedkoop was. De kraan bevatte al haarscheurtjes, en uit de stortdouche-kop kwam helemaal geen water.
Terug naar de Gamma. Mijn probleem uitgelegd. De winkelmanager was vriendelijk, meegaand en meedenkend in oplossingen.
Ik heb niet hoeven lullen als brugman, maar ik kreeg gewoon mijn geld terug, en advies over wat dan wel te kopen.
Toch die verrekt dure merkspullen maar, want dat is betere kwaliteit.
Inmiddels is de badkamer af, en kijk ik met trots naar wat ik (met hulp) toch allemaal in vrij korte tijd voor elkaar gebokst heb. Tegels, voegen, kitten, kranen, douchedeuren, badkamermeubelen, afkitten en klaar.
En nu maar hopen dat het ook allemaal geholpen heeft, want als er nu nog lekkage ik, denk ik dat ik in staat ben om het huis op te vreten, en dat zal net als de "frisse" salade van de beren, leiden tot een maag-darm kwaal waar je U tegen zegt.