zondag 16 juni 2019

Ruzie maken!

Het komt niet heel vaak meer voor, maar ik werd gisteren uitgescholden, en wel voor 'rotjong'.
Op zich is dat enigszins toch een compliment, want normaliter maakt men pubergrut uit voor rotjong, en niet een kerel van 38. Maar wellicht lag dat erin dat degene die me dit toevoegde een oud lijk van ruim in de 80, als het al geen 90 was.
Daar zit wel enige context in.
We zouden gisteren in Lekkerkerk een "anjerconcert" spelen. In het kader van heel veel jaar bevrijding en veteranen en dergelijke.
Nu is Lekkerkerk een, ten opzichte van alle gangbare snelwegen, een volstrekt onbereikbaar dorp. Er ligt werkelijk geen snelweg in de buurt, en dus ben je al gauw 40 minuten binnendoor aan het hobbelen.
Hoe dan ook: aangekomen in de "concertzaal" ter grootte van een intiem restaurant, was ik dermate op tijd dat ik nog wel even kon helpen met het uitladen van de vrachtwagen met instrumenten.
Dat op zich was al een klus, want de ingang tot het zaaltje was niet berekend op allemaal mensen die naar binnen wilden, en een hoop instrumentarium dat naar binnen moest.
Dus kwam ik op een gegeven moment met een zwaar slagwerk instrument aan bij de ingang, welke mij door een oude dame werd versperd. Ik zeg een keer "pardon". Om geen enkele reactie te krijgen. Oke, madam is oud, ik zal iets luider kenbaar maken dat ik er langs wil. Dus nog een keer een pardon. Maar nee hoor. Uiteindelijk sta ik na 5x mijn stem verheven te hebben gewoon te krijsen dat ik er langs wil, en madam geeft geen sjoege.
Ik heb wel meer te doen, dus subtiel druk ik het instrument tegen madam aan. Zacht genoeg dat er geen broze ledematen afgescheurd worden.
En toen ineens was het met een enorme dramalama stem: auwwww!!! Dus ik maak vriendelijk mijn verontschuldiging en meld dat ik toch echt 6 keer heb aangegeven dat ik er langs wil en vooral MOET. Maar nee. Ik was een rotjong.
Toen knapte er iets bij me. Ik rij fucking 40 minuten door de ommelanden om een concert te komen geven, en als ik dat wil voorbereiden word ik straal genegeerd door de plaatselijke bejaarde hangoudere. Die me dan ook nog uitscheldt.
Ik meldde de vrouw dat als ze te doof is om te reageren als er iemand langs wil, ze misschien niks te zoeken heeft bij een concert.
Het concert zelf was weer eventjes lekker knallen. Het zaaltje was dusdanig klein dat het dak halverwege een bolling begon te vertonen. En dat terwijl ik toch ongelooflijk mijn best heb gedaan om het volume binnen de perken te houden.
We hadden weer veel lol op het podium, en ik denk dat 99% van het publiek meer dan genoten heeft.

Nederland sprak zijn/haar afschuw uit over hoe een chauffeur van de regiotaxi om ging met een oudere vrouw achter een rollator. En inderdaad, het was geen verheffende aanblik. Integendeel.
De chauffeur in kwestie blafte, kwaakte, krijste en had totaal geen gevoel voor decorum of fatsoen.
En Nederland was Oud-Hollandsch boosch.
Men reutelde over hoe onmenselijk en walgelijk deze chauffeur was, en over hoe zij die chauffeur wel eventjes zouden te ditte en datte. Gelukkig waren ze er allemaal niet bij.
Ik zie dat toch allemaal net even anders denk ik.
De fout ligt helemaal niet bij deze chauffeur. De fout ligt bij zijn werkgever. En bij degene die de aanbesteding doet.
Het mag allemaal niks kosten, maar het moet allemaal wel perfect zijn. Typisch dat kleinburgerlijk Nederlandse. Voor minder dan een dubbeltje eisen dat men op de eerste rang zit. Aliexpress is goed genoeg maar de kwaliteit moet wel hetzelfde zijn als ware het dat men de hoofdprijs betaalde.
En dat geldt ook hier.
Regiotaxi mag niks kosten. Dus het liefste willen we gratis vervoer of zo goedkoop mogelijk.
Tja, dan neem je dus bewust een risico dat je bij een totaal ongeschikt persoon in de auto/bus stapt.
Zo zie ik regelmatig vacatures voor leerlingen vervoer voorbij komen. Een eisenlijst langer dan de lange veters van mijn legerkisten.
Je moet een rijbewijs hebben.
Liefst ervaring met busjes en liefst taxi ervaring.
Dus liefst een taxi pas (die is echt heel duur).
Je moet klantgericht zijn.
Je moet om kunnen gaan met speciale behoeften van kinderen.
Je moet kinderen op hun gemak kunnen stellen.
En liefst een goede band opbouwen met kinderen.
Een VOG is geen bezwaar.
En daar komt bovenop dat je stressbestendig bent, en goed op tijd kan rijden, maar ook oog hebt voor het overige verkeer.
ETC.
En het uurloon? Niet schrikken. 11,63 BRUTO.
Dus voor minder dan 10 euro netto per uur, gooien wij onze kinderen klakkeloos bij iemand de auto in.
Ik zie een vergelijk met een ooit ontstane situatie waarin piloten dermate slechte werk- en leefomstandigheden hadden, dat er rechtstreeks uit geconcludeerd kon worden dat er (dodelijke) ongelukken gebeurd waren. Piloten die dusdanig weinig verdienden dat ze hun studieschuld niet konden betalen. Piloten die tussen vluchten door nauwelijks tot geen tijd hadden om echt tot rust te komen.
Zou u bij dergelijke piloten met een lekker gevoel instappen? Nu is het zo dat vliegen alsnog veel veiliger is als autorijden, dus dat werpt vragen op over het leerlingenvervoer voor een paar kralen per uur, is het niet?
En lees voor leerlingenvervoer, regiotaxi of dat soort zaken.
Het Engelse gezegde "if you pay peanuts, you get monkeys" ging dus voor deze regiotaxi heel erg letterlijk (maar ook figuurlijk) op.
Uiteraard, het gaat ook vaak goed, maar dat is niet met dank aan de werkgever, die het makkelijker en goedkoper vind om zo iemand te ontslaan, dan om een goede sollicitatie procedure te houden, en een fatsoenlijk salaris te bieden. We zouden onszelf meer waard moeten zijn dan minder dan het absolute minimale.



1 opmerking:

  1. Hallo allemaal, mijn naam is Ophélie Aurélien Ik woon bij het Choco-verhaal in België. Ik was gewond en had een gebroken hart toen er zeven maanden geleden een groot probleem ontstond tussen mij en mijn man. zo verschrikkelijk dat hij de zaak voor de rechter bracht voor een scheiding. Hij zei dat hij nooit meer bij hem wilde wonen en dat hij niet meer van me hield. Dus pakte hij het huis uit en zorgde ervoor dat ik en mijn kinderen veel pijn leden. Ik probeerde al mijn mogelijke middelen om hem terug te krijgen, na veel bedelen, maar alles was invail. En hij bevestigde dat hij zijn beslissing nam en dat hij me nooit meer zou zien. Dus op een avond, toen ik terugkwam van het werk, ontmoette ik een oude vriend van mij die ook met mijn man in hetzelfde bedrijf werkte, dat hij me belde en me vroeg wat het probleem is met mijn man. Dus legde ik alles aan hem uit, dus vertelde hij me dat de enige manier om mijn man terug te krijgen is om een ​​spell caster te bezoeken omdat het echt voor hem werkte. Dus ik geloofde nooit in een spreukgieter, maar ik had geen andere keuze dan zijn advies op te volgen. Toen gaf hij me een e-mail doctorosagiede75@gmail.com een ​​spingieter die hij bezocht. Dus de volgende ochtend stuurde ik een bericht naar de e-mail die hij me gaf, en de spellmeester verzekerde me dat ik mijn man binnen twee dagen terug zou krijgen als ik zijn instution zou volgen, dus deed ik alles wat hij me vroeg. De volgende ochtend, zo verrassend, belde mijn man die me de afgelopen zeven maanden niet had gebeld om me te vertellen of er een andere manier was om terug te komen in mijn leven. Gedurende 7 maanden Drosagiede maar met een glimlach op mijn gezicht, zodat hij terug in mijn leven kwam, met veel liefde en vreugde, verontschuldigde hij zich voor zijn fout en voor de pijn die hij mij en onze kinderen veroorzaakte. Vanaf die dag was onze relatie sterker dan voorheen, ik zou je adviseren als je problemen hebt om hem geluk te stellen.

    BeantwoordenVerwijderen

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...