dinsdag 3 januari 2012

2012 poging 3

In eerste instantie dacht ik de in de eerste minuten van 2012: "mooi, 2011 gaan we helemaal vergeten".
Maar dat kán helemaal niet. En dat ga ik dus ook maar niet doen. Want als ik dat wel zou doen, zou ik veel mensen, en mezelf tekort doen.
Want ik heb natuurlijk best mooie momenten gekend in 2011.
Een hele mooie relatie, waar ik een kater aan heb over gehouden. Letterlijk. Die neem ik mee naar 2012. Kan dat beest moeilijk 'vergeten', en als ik al vergeetachtig dreig te raken, dan herinnert de vent mij er ogenblikkelijk aan. En die kater op zich herinnert mij aan die mooie momenten. Het verdriet erom is inmiddels wel gezakt. Dankzij de steun van vele lieve vrienden die me op weergaloze wijze staande hielden. Ik betrap me er steeds vaker op dat ik glimlachend aan die periode terugdenk. In plaats van met pijn.
Ik heb mijn busrijbewijs gehaald in 2011. Ook niet iets om te vergeten. Hoewel ik wel straks ermee aan het werk moet, anders vergeet ik hoe dat moet, en zijn de gevolgen niet te overzien. Maar ik heb het wel zomaar gedaan.
De feestdagen. Die vergeet ik wel, en met groots genoegen. De afgelopen twee jaar, waren niet om te onthouden. Ik heb al weinig met die dagen, maar zoals ze de laatste keren verliepen, zou ik ze mijn ergste vijand niet gunnen. De stress, de zorgen, het verdriet. Nee, dat hoef ik ook allemaal niet meer.

Wat staat er voor 2012 allemaal op de planning.
Goeie voornemens doe ik niet aan. Maar plannen heb ik wel.
Mijn moeder is nog steeds niet dood. Vaak vraag ik me af, hoe dubbel een mens in elkaar kan zitten. Ik wens haar dood. Want dit is geen leven. Al dit lijden. Dat levert me meer dan een volslagen zwartgallig kuthumeur op. Maar haar doodwensen, is ook weer reden om niet al te vrolijk te zijn. Dus lach ik. Zoveel ik kan. Waar ik kan. En dat wil ik blijven doen.
Hieraan gerelateerd: ik moet stoppen met roken. Niet per 1 januari, want dat is te laat, maar dit jaar wel. Ik zie hoe mijn moeder ligt te creperen, dat ga ik zelf niet doen. No friggin' way! En aangezien ik in de sportschool mijn metertjes maak, hoop ik dit te realiseren zonder al te veel aan te komen. De dcp, die wil ik halen. Wellicht is einde van deze maand te vroeg. Of ben ik te laat begonnen met trainen. Maar ik ga hem halen. Dit jaar.
Ook op de rol staat een nieuwe studie. SPH. Waar weet ik nog niet. Daar waar de opleiding het beste is, en in deeltijd kan.
En op de rol staat een vakantie. Ik ga weer naar Frankrijk. Niet naar een plek waar ik al geweest was, maar een ander. Uiteraard. Met een orkest.
Les nemen. Wellicht? Trompetles. Gewoon om te kijken of ik weer wat lol in trompetspelen kan vinden. Want ooit was dat belangrijk voor me. En misschien komt dat terug.

Rest mij niets anders dan iedereen het beste te wensen voor dit jaar. En veel langer. En bedanken voor het lezen, de steun enzo.
Welkom in 2012, het jaar dat de wereld voor de zoveelste keer zal vergaan.
Op naar de kapper!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...