woensdag 20 maart 2013

Treurige zwangerschappen

Vier handen op een buik. Een programma waarin BNN een paar zwangere pubertjes probeert te begeleiden.
Dat begeleiden gebeurt door een paar bekende Nederlandse dames die ook op jonge leeftijd een kind wierpen.
In het beste geval was het tenenkrommend, in het slechtste geval was het ronduit schandalig. Beschamend. Deze begeleidsters, in het dagelijks leven komen ze met hun snuit op tv, met allemaal onzin, zijn geen kundige maatschappelijk werkers. En helaas was jeugdzorg of maatschappelijk werk in deze gevallen afgetroefd door BNN, die net even sneller ter plaatse was.

BNN zocht de slechtste gevallen uit, graaide ze naar zich toe, en liet Nederland zien hoe een oversized puber (en dit niet alleen vanwege de zwangerschap) vlak voor de geboorte van haar kind nog een peukje rookte en een bak patat met satesaus naar binnen werkte.

De laatste aflevering ging over de dochter van Mona. (Jawel, die van Big Brother, over kansloze kinderen en kansarme omgevingen gesproken). Dit wicht heet Romana, en zou begeleid worden door Fayah Lourens. Die we schijnen te kennen van GTST en Expeditie Robinson.
Deze Romana heeft zichzelf in een koninklijke rol geplaatst, waarbij iedereen alles voor haar doet, en zelf te lui is om voor de duivel te dansen. Alles onder het motto: maar ik ben zwanger!!!!!111!one!11! Uiteraard schoot dit Fayah in het verkeerde keelgat, en dat was het punt waarop bleek dat professionele zorg echt geen overbodige luxe is.
Er ontstond een beschamende en ordinaire ruzie, waarbij ik me afvroeg hoe het in vredesnaam mogelijk is dat een vrouw van 31 zich zo vreselijk verlaagt tot het niveau van een pubertje. Deze ruzie werd overigens besloten met de hilarische (maar zeer terechte) opmerking:"Alsof jij zo volwassen bent". En dit was gericht aan Fayah... Was ook de enige keer dat deze droevige Romana gelijk had.

Mijn conclusies:

1) Er moet niet bezuinigd worden op maatschappelijk werk en jeugdzorg. Dat kan niet. Zolang er tuig rondloopt, dat zich laat bezwangeren, zonder enige realistische kijk op het leven, moeten we in elk geval ervoor zorgen dat de kinderen die ze werpen, een kans maken. Ik hoop dat de kinderbescherming mee heeft gekeken, en die babies meteen na de geboorte weghalen en bij een liefdevol adoptiegezin plaatsen.

 2) Bekende nederlandse moedertjes zijn GEEN maatschappelijk werkers, en zouden voortaan nee moeten zeggen als ze voor een dergelijk programma gevraagd worden. Ze denken dat ze alles weten, maar wat ze in wezen laten zien, is dat ze totaal geen respect hebben voor het ambacht van echte maatschappelijk werkers en jeugdwerkers.

3) Het leven is oneerlijk. Want er zijn talloze vrouwen die prima moeders zouden zijn, maar om wat voor reden dan ook niet zwanger kunnen worden. Hoe pijnlijk moet het voor hun zijn, om te zien dat een kansloos tienerwicht zomaar eventjes zwanger kan worden. En dan ook het kind nog mogen houden. De volgende kansloze generatie staat te trappelen.
Let wel: die meiden kunnen er zelf ook vrij weinig aan doen dat ze lege doppen zijn. Hun omgeving stimuleert niet bepaald enige vorm van ontwikkeling. Maar in plaats van dat BNN die meiden echt helpt door ze de weg te wijzen naar professionele instellingen, helpen ze ze alleen maar dieper de ellende in. En de babies die komen gaan ook.
Als dat geen kindermishandeling is, weet ik het ook niet meer. 

En het allerergste is nog: dit programma werd gemaakt door een publieke omroep. Deze genante blerf werd dus op ons aller kosten gemaakt. En eerlijk gezegd: als er dan toch geld wordt verspild aan deze meiden, heb ik liever dat het op gaat aan professionele begeleiding. Waardoor ze wel nog een heel klein kansje hebben op een beter leven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Stoelen, mieren, oorlog en gekwek

Onze nieuwe stoelen zijn gearriveerd. Dat is een paar weken eerder dan de beloofde leveringsdatum, en daar kunnen heel wat grotere bedrijven...