Kuh-rrisis op een houtvlot.

Op het gevaar af dat mensen me gaan zien als complotgekkie, wap of anderzins incapabel: ik ben er wel een beetje klaar mee.
Ik ben klaar met oorlog, pandemie, crisis hier, crisis daar, crisis zus en crisis zo.
Je kunt het nieuws niet openslaan of je wordt bedreigd met de ondergang van de mensheid, aarde of heelal.
Het valt me op dat nieuws alleen nog maar nieuws is, als het om een crisis gaat. Of een moordpartij. Of een burgeroorlog in een of ander Afrikaans land. Iets leuks mag het nieuws blijkbaar niet meer halen. Waar zijn ze bang voor? Dat je een grijns van oprechte vreugde krijgt bij het lezen van de krant? Dat je even oprecht kan glimlachen omdat iemand iets moois heeft bijgedragen aan de maatschappij?
Maar nee.... Nederland moet blijkbaar murw gebeukt worden met alleen maar slecht nieuws, nog slechter nieuws en nog maar eens een crisisje.
Ik ben een beetje crisis-moe. Sterker nog: ik ben crisis-dood-moe.
Nu die Rob Jetten weer.
Om de wereldwijde klimaat-crisis helemaal op te lossen, moet benzine in Nederland onbetaalbaar worden, zo kakelde Rob Jetten. Want dát lost aaaaaaalles op.
Hartstikke mooi. Maar Rob Jetten vergeet gemakshalve dat de rekening van nagenoeg alle crises op het bordje belanden van Jan Modaal. En Jan Modaal kán bijna niet meer.
Jan Modaal heeft namelijk last van de woningcrisis. En van de OV-Crisis. Van de economische crisis. Jan Modaal is volledig uitgeknepen, en kan de rekening van de klimaat-crisis er echt niet meer bij hebben.
Maar de perverse Rob Jetten gaat vrolijk door met het uitknijpen van Jan Modaal.
Beste Rob, van Jan Modaal rest nu al niets meer dan een lege, rimpelige huls. Er valt niks meer te halen bij Jan. Echt niet. Laat ons met rust. Er is een budget van een paar honderd miljard voor jouw probleempje. Spreek dat aan, maar hou je graai-tengels nu eindelijk eens uit de portemonnee van diegenen die het al het hardst te verduren hebben gehad tijdens alle andere (doorlopende) crises. Jan Modaal kan namelijk geen elektrische auto kopen. Die zijn te duur. Het OV, is onbetrouwbaar en onpraktisch. Daar is namelijk te veel op bezuinigd, dus te weinig mensen willen er werken. Huizen zijn niet te vinden voor een betaalbare prijs en zeker niet dicht bij werk. En bouwprojecten liggen stil, vanwege de klimaatcrisis en nog wat andere crises.
Maar nee, Jan Modaal moet toch maar weer de kosten van Rob Jetten zijn klimaatcrisis ophoesten.
Meneer Jetten begint gewoon maar even een campagne om iedereen die rond modaal zit, uit te sluiten van deelname aan de maatschappij. Daar komt het namelijk op neer, als dit onzalige plan doorgaat. Nee, dat zal hij vast ontkennen, maar dat is wel het gevolg van zijn perverse maatregel. 
Zoals ik al zei: er is een budget van vele miljarden euro's om het klimaat een boost te geven, dus de noodzaak om het maar weer eens bij Jan Modaal te zoeken, is er simpelweg niet.
Rob Jetten laat niet alleen zien hoe pervers hij denkt over het grootste deel van de bevolking, maar ook hoe zeer hij er totaal niks van begrepen heeft.
Mensen willen heus wel hun steentje bijdragen aan een betere wereld. Echt. Ook ik. Maar wel op een manier waarbij je ook nog in vrijheid kan leven. En dat kan. Hoe? Dat mogen ze uitzoeken, ik weet dat niet, want ik heb daar niet voor geleerd.
Maar daarin sta ik niet alleen, want het getuigt van een totaal troosteloze, verarmde ziel en een onthutsend gebrek aan creativiteit om met deze "oplossing" te komen, en dus durf ik te stellen dat Rob Jetten perfect past in deze regering. Dat dan weer wel.
Want deze regering heeft tot nu toe de rekening van ALLE crises neergelegd bij degenen die het het minste konden dragen. .

Goed, ik moet zeggen dat ik niet eens boos was toen ik dit hoorde. Eerder een doffe berusting. En frustratie.
Overigens, dit geheel terzijde: Rob Jetten heeft nogal wat haatberichten en bedreigingen over zich heen gehad, in verleden en heden. En ondanks dat ik steeds meer snap dat mensen hun frustratie daar leggen waar die veroorzaakt wordt, en ik ergens heel goed snap dat mensen het doen, lijkt het me toch weinig charmant om deze man verder omlaag te trappen. Tuurlijk: zijn maatregelen zijn pervers. Zijn schandalig. Maar ik vind dat je nooit zo diep moet zakken als je opponent. Dus laten we vooral op solide argumenten tegen de man vechten. En ons niet verlagen tot het niveau van een stel apen. Daar zijn er al te veel van.

Het komt niet zelden voor dat ik tijdens het tikken van mijn blogs een glimlach of grimlach niet kan onderdrukken, en zo ook nu. Want de ironie wil natuurlijk dat ik met het wegtikken van mijn ongenoegen niet kan ontkennen dat ik nu net als de NOS gewoon een heel somber verhaal over een crisis heb getikt.
En goed voorbeeld doet hopelijk goed volgen, dus had ik beter iets vrolijks kunnen tikken, nietwaar?
Dat heb ik ook.
Ik moet namelijk nog maar 3 dagen werken en dan heb ik vakantie.
Dat is me in mijn hele werkzame leven nog nooit gebeurd. Dat ik gewoon 9 dagen achter elkaar vrij had. Als musicus moest ik rekening houden met scholen, schoolvakanties. Eventueel doorgaan omdat defensie dan weer wat had en de tussendoorse klusjes.
Maar nu had ik wat vakantiedagen tegoed, en het leek me een briljant idee om de schoolvakantie van Jente te gebruiken om ook wat van die dagen in te wisselen.
Dat is het voordeel van een baan hebben in een club waar je niet in je eentje een bepaalde functie uitvoert, of met een zeer beperkte hoeveelheid: tuurlijk hou ik mezelf voor dat ik gemist wordt, maar niet zo heftig als wanneer ik 1 van de 5 was.
En ik heb me toch een partij zin in mijn korte vakantie. Lekker mezelf verplaatsen tussen bank en tuinstoel. Misschien een beetje tuinieren met schoonvaders. Om het weer wat toonbaar te maken.
En op zoek naar een andere auto.
Ons kleine, overgebleven gebakje tikte van de week de 222.222 kilometer aan. En met haar 19 jaar, heeft ze alles gegeven, is ze op. Het is niet lonend meer om haar op de weg te houden. Dus rijdt ze dapper haar laatste kilometers tussen hier en Schiphol, tot we wat anders hebben.
En dan.... Naar de sloop voor 300 ekkies. Of misschien wel een demolitionrace ermee rijden. Lijkt me enig.
En dan komt het moment waarvan je wist dat het zou gaan gebeuren. Het eerste logeerpartijtje. Niet bij opa en oma. Maar er komt een vriendinnetje van Jente logeren. Gelukkig woont het kind hier op loopafstand, dus als het echt niet gaat, kan ze naar huis lopen.
In mijn hoofd zie ik al alle rampen aan ons voorbij trekken, die een extra giebelend kind kan veroorzaken. Jente heeft er in elk geval heel veel zin in. En ach: als ik weer even voor de geest haal hoe blij en opgetogen haar snoetje stond tijdens het zwemmen, hoop ik maar dat haar snoetje net zo blij en opgetogen staat als haar vriendinnetje komt logeren.
De moeder van het vriendinnetje suggereerde al dat we er gewoon een halve liter baco in moesten gooien, dus die staat alvast klaar.

Dit alles geschreven hebbende, ga ik nog een drietal late diensten wegrijden, wens ik alle reizigers een fijne vakantie en al mijn lezers een prettig weekend.