dinsdag 29 januari 2013

Koningshuis, nieuwe dingen en roodborsten.

Bea gaat met pensioen. Dat was het belangrijkste nieuws gisteren. De commerciele zenders pakten flink uit. Goede Tijden, Slechte Tijden werd er zelfs voor aan de kant gezet, en overal waren de mooiste en pijnlijkste herinneringen vol in beeld.
En uiteraard zijn er dan van die mensen die gaan lopen braken dat we meteen maar het koningshuis af moeten schaffen.
Natuurlijk zijn deze mensen als eerste bezopen tijdens koninginnenacht, en laten diezelfde mensen al meurend naar festivalbier hun sporen na op de onvermijdelijke rommelmarkt op de dag zelf.
Natuurlijk! Laten we het koningshuis afschaffen! Nederland is sowieso al verbijsterend goed in het om zeep helpen van zijn eigen cultuur, dus daar kan het koningshuis nog wel bij. En dan geen gemekker over vervangende feestdagen. Gewoon werken. Want cultuur is overrated. Dus weg met het koningshuis. Weg met de musea, weg met de muziek, weg met de kunstopleidingen. Opbokken met dat arty-farty-crea-bea-fancy-schmancy-geldverslindende culturele geneuzel!!!
Maar dan stel ik wel voor om dus koninginnedag (koningsdag zal dat dus worden) ook op te doeken. Want als het koningshuis moet opzouten, dan de gezelligheid eromheen ook. En geen vervangende vrije dag, want dat is niet nodig. Als iedereen een dagje extra werkt, betekent dat ook dat de schatkist daarvan profiteert. En zeker de mensen die zo nodig voor het opheffen van het koningshuis zijn (want geldverslindend) zullen het vast niet erg vinden om dat vrije dagje op te offeren.

De botte kortzichtigheid van dit soort mensen, stuit me steeds meer tegen de borst. Want er is uiteraard al lang en breed onderzocht: een president kost even veel, zo niet meer als een symbolisch koningshuis. En al was het hebben van een president goedkoper, wat is er in vredesnaam zo geweldig aan het wegsaneren van alles wat Nederland tot Nederland maakt?
Bovendien: het staatshoofd kost niet alleen geld, het levert ook op. Onze Bea, probeert op haar manier, deuren open te breken voor het Nederlandse bedrijfsleven. Hetgeen ook ons weer ten goede kan komen.

Laat Willem Alexander maar komen met zijn meisje. Laat Nederland toch een paar van onze identiteitsplaatjes behouden. Want het koningshuis heeft best zijn leuke en mooie kanten.

Na deze paar zinnen, ten gunste van het koningshuis, wil ik wel expliciet vermelden dat ik niet wens te worden geassocieerd met het josti-volk die de mensen van Oranje meent te kunnen trakteren op koekhappen, klootschieten, en het zingen van plaatselijke deunen. De plaatselijke oranje verenigingen zijn serieus een blamage. En ik heb jaarlijks dan ook weer vreselijk medelijden met de koningin die verplicht glimlachend door een achtergebleven dorp moet banjeren.
Die glimlach.... Ik heb soms een beetje het vermoeden dat onze Bea een waanzinnige trompettiste zou kunnen zijn. Zo sterk als haar lipspieren moeten zijn van het verplichte lachen, dat kan alleen maar goed zijn voor een mooi vol trompet geluid. Als ze ooit wil, mag ze bij mij op les komen. Ik weet dat ze erg kunstzinnig is, dus wellicht wil ze het ooit nog proberen.

Een nieuw jaar, een nieuw begin. Allemaal leuke nieuwe dingen.
Een nieuwe jas, een nieuwe broek, een nieuwe trui, een nieuwe ring (waarover al geschreven was). En om het feest compleet te maken: een nieuwe bril. Een bril waarvan de pootjes te customizen zijn. Door middel van het in klikken van plastic staafjes kan ik mijn bril de uitstraling geven van mijn humeur van de dag. Ik heb pootjes met doodshoofdjes, met vrolijke figuurtjes, egaal zwart en zwart-wit achtige strepen. Heel geestig. En het mocht ook wel weer. Want mijn zicht is sterk verbeterd. Ik zie zoveel, dat ik er moe van word.

 Mijn moeder had sinds het overlijden van mijn oma, 7 jaar geleden, een roodborst in de tuin. Telkens in het vroege voorjaar, kwam hij zich nestelen in de tuin. Nu ben ik absoluut niet van de symboliek en alles, maar dat was gewoon aardig om te weten. Oma is dood, en nu zit er een roodborst in de tuin. Prima. Verder weinig aandacht aan besteed toen. Waarom zou ik er meer van maken dan een roodborst die toevallig op een zeker moment besloot een nest te maken in de tuin?
Toen ik gister morgen ging roken (ik ben verbannen naar buiten met mijn peuken) keek ik tot mijn verbazing recht in het gezicht van een roodborst. Verder bij mijn weten nooit een roodborstje in mijn tuin gehad. Ten minste, vorige januari's had ik misschien te weinig aandacht voor fladderende fauna, dus wellicht heb ik het dier gewoon straal over het hoofd gezien. Feit is wel, dat hij er nu zit.
History repeats itself. Wel geinig. En omdat ik roodborsten toch wel de leukste mussensoort vind, heb ik reden te meer om Claus braaf binnen te houden. Niets zo lelijk als een roodborst die niet alleen op de borst rood is...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Worstenman, vrije dag en groene vingers.

Die titel klinkt als een clickbait. Want raar. Maar ja, verwacht u iets anders? De paasdagen komen er weer aan, en wederom ben ik glad verge...