Verjaarspartijtje en wat politiek gekrakeel

Gisteren ging ik met mijn meisje mee naar een verjaarspartijtje. Haar vader is binnenkort jarig, en vierde dat in bescheiden gezelschap met familie. En daar hoor ik bij.
Dat soort schoonfamilie dingen, ik ben er altijd een beetje zenuwachtig voor. 1 tegen 10 dat ik  goedbedoeld een bloedstollende opmerking maak, en dat ome Kees amechtig van ellende struikelend het pand verlaat. Of dat mijn motoriek me definitief in de steek laat en de koolsla bij tante Truus in het zojuist keurig gepermanente en gekleurde haar beland.
Nogmaals: niks opzettelijks, maar gewoon. Omdat ik Marnix ben, wiens lompheid inmiddels legendarische proporties begint aan te nemen.
Maar goed. Niks van dit al gebeurde. (Gelukkig). Wat er wel gebeurde: een heerlijk lunchbuffet in een strandtent in Den Helder. Ja. Den Helder ja. En dat is vanaf Tiel een pokke-eind rijden. Maar de lunch was goed verzorgd, en de bedienende meisjes waren zeer behulpzaam. Het eten was lekker en gezellig. Dus min of meer opgelucht ging ik achter de overblijvers aan, even door de duinen wandelen.
Gezien de weersomstandigheden, denk ik dat het een wondertje mag heten dat er niemand gewond is geraakt. Want op sommige plekken lagen complete ijsplakkaten die van de duinen naar het strand liepen. Glad dus.
Toen we eindelijk thuis waren, bleek het hondje van Ilse toch wel wat ziek en zielig te zijn. Dus in plaats van wat normale stellen doen, gingen wij op zaterdagavond met hondje, zonder zwaailicht naar de dierenarts. De voorlopige diagnose: artrose. Botslijtage. Waardoor hij pijn had, en dus zielig was.
Spuitje in zijn nek tegen de pijn, en slapen met ons allen.
Zondag vrij. Hoera!


Politiek:
 Nu.nl weet mij te vertellen dat ex-tweede kamer leden moeilijk aan de slag komen.
Ik verplaats me even in de positie van de p&o'er die verantwoordelijk is voor het aannemen van nieuw talent.
Hij krijgt een sollicitatiebrief van een pvv-kamerlid. Vol spelfouten uiteraard en toch lichtjes doorspekt van het gedachtengoed van ons aller ome Geert.
Als p&o'er ben je verantwoordelijk voor het voortbestaan van je bedrijf, dus moet je toch een beetje onderzoek doen naar het nieuwe talent.
Dan zie je dat de schrijver van dit stukje hoogwaardig proza, al niet zo lekker lag in de politiek. Net niet bewezen onfrisse zaken, waardoor de pvv zijn volgende gevoelige knauw kreeg. En mede verantwoordelijk voor compleet van de pot gerukte kamervragen die de maatschappij klauwen met geld kostte. Wat doe je dus? Je nodigt dit sujet niet uit.
Ergens vind ik er wel wat rechtvaardiging in terug. Deze mensen zijn mede verantwoordelijk voor het ontstaan en niet oplossen van de crisis. Dus nu zitten ze zelf eens op de door hun zelf ontwikkelde blaren. Welkom terug in het land van de realiteit. Hele beroepsgroepen zitten werkeloos thuis. Waarom zou een tweedekamer lid een ander lot ondergaan? Omdat hij zo getalenteerd was? Ik dacht het niet. 

Op de radio wist het nieuws te melden dat tweede kamerleden hun bijbaantjes vaak niet opgeven. Terwijl dit wel verplicht is. Dit is uiteraard een contradictie met het vorige. Hoewel we na het Rutte 1 debacle wel geleerd hadden moeten hebben dat een basale screening van aanstormende kamerleden geen overbodige luxe is. Als voorbeeld noem ik de bende van Wilders. Waarbij de één losse handjes had, weer een ander had een niet onaanzienlijk alcoholprobleempje en er waren nogal wat fraudegevalletjes. Dan weet je dus, dat je als baas van de tweede kamer toch wat zorgvuldiger moet zijn.
Toch snap ik het probleem niet zo. Als al die kamerleden bijbaantjes hebben, hoe kunnen ze dan werkloos raken? Kwestie van de uurtjes opvoeren bij hun andere werkgever en klaar is kees. En uiteraard hebben die kamerleden een prachtige wachtgeld regeling. (Een werkloze krijgt een uitkering, een uitgerangeerd kamerlid een wachtgeldregeling. Komt beide op hetzelfde neer: er wordt aanspraak gemaakt op de staat voor hulp, alleen de terminologie is anders. Maar het is en blijft een uitkering. Welke naam je er ook aan geeft.)

Tot zover.