Wie is nu precies het schaap, en wie de landverrader?

Ik vind het frustrerend.
Sinds maart vorig jaar doe ik braaf wat er van mij als burger verwacht wordt. Ik hou me aan alle regels en maatregelen die mij door rivm, omt en of overheid worden opgelegd, gevraagd, geadviseerd etc.
Waarom doe ik dat? Waarom ben ik zo'n schaapje?
Simpel: ik weet het niet beter.
Ik heb niet geleerd voor viroloog. Ik heb niet geleerd voor arts. Ik heb niet geleerd voor al die dingen. Ik heb min of meer zelf gekozen voor een bestaan als muzikant en 100% zelf gekozen voor een bestaan als buschauffeur.
Ik weet niet van aerosolen en ik weet niet van virusdeeltjes. Is mijn vak niet.
En omdat ik het niet weet, ga ik ervan uit dat de mensen die dat wél weten, zo goed mogelijk hun best doen om uit te vinden wat er moet gebeuren om het normale leven terug te krijgen.
En dus volg ik maar gewoon wat er gezegd wordt.
Er zijn ook figuren die een avondje of 2 op google hebben zitten zoeken naar artikeltjes die in hun straatje passen, en meteen vinden dat zij ook expert zijn.
Sterker nog: die vinden dat omdat zij een avondje of twee op google hebben zitten zoeken naar artikeltjes die in hun straatje passen, iedereen die daadwerkelijk kennis van zaken heeft, één groot complot hebben gesmeed tegen de Nederlandse samenleving.
En op zich vind ik het een groot recht dat zij dat hebben gedaan, en dat zij dat uitdragen.
Maar als ik dan iemand hoor mekkeren over covid, en er de meest bizarre meningen en complottheorietjes over hoor blaten, vraag ik me oprecht af, wie er nu het schaap is.

Tot zover heb ik geen problemen met mensen die iets anders vinden, ze doen maar. En als het vriendelijk gaat: best. Tolereer ik zelfs andersdenkenden in mijn digitale vriendenlijst. Maakt het allemaal wat levendiger.

Maar we zijn inmiddels dus bijna een jaar bezig met covid.
En ik zie allemaal mensen doelbewust alle vormen van adviezen in de wind slaan. Maatregelen en regels overtreden. Want "OnsUH Frijheit!!!!11!1!!11one1".
Terwijl wij met Jente thuis zitten, thuisonderwijs geven, zo goed en zo kwaad als dat gaat, wil een of andere Gerda haar bekpamper niet dragen, terwijl zij ook wel weet dat als het dan niet helemaal zou helpen, het er in elk geval voor zorgt dat haar lelijke snuit niet continu zichtbaar is voor fatsoenlijke mensen.
Terwijl Jente haar vriendjes en vriendinnetjes en school bijna hartverscheurend mist, zijn er lieden die illegale feestjes menen te moeten houden, om dat virus nog eens lekker verder te verspreiden. Kutjanussen.
Terwijl het voor mij als uitzendkracht nog steeds onmogelijk is om in vaste dienst te komen, en er dus geen enkele garantie op werk is vanwege dat kut-corona, vinden zogenaamde covid-Che Guevara's het nodig om in alle opzichten burgerlijk ongehoorzaam te zijn, continu de confrontatie op te zoeken, en te janken als ze precies dat krijgen wat ze opzochten: de confrontatie.
En terwijl ik mijn collega's van het platform en de kmar mis, omdat ik ergens toch wel een sociaal dier ben, vinden die virus-waanzinnigen het nodig om te gaan plunderen. Te gaan rellen. Auto's in de fik te steken.
Want ja: een auto van prorail in de fik zetten, is het voorbeeld van ultieme vrijheid. Een winkel plunderen, terwijl ook zij klagen over hoe slecht de lockdown voor de economie en de middenstand is, is natuurlijk een perfecte actie. En ach, die schade, dat betaalt uiteindelijk de maatschappij wel.
Blijkt dat de term "viruswaanzin" helemaal niet ver naast de waarheid zit. Het zijn gewoon volstrekt van de pot gerukte, totaal geflipte waanzinnigen. En ik zie ook echt geen enkele reden om dit soort acties goed te praten.

Dat frustreert mateloos. Want ik wil beter voor mijn dochter. Ik wil beter voor mijn gezin. Ik wil beter voor mijn land. En eerlijk gezegd: die wappen strooien met termen als landverrader, als het gaat om overheid of politie. Ik vind het eerder andersom: als je continu je land in chaos dompelt, continu wil rellen om het rellen (want laten we wel wezen: hoe erg is het nu helemaal: we zijn geen Noord Korea of Rusland, waar vrijheid en democratie onbestaand zijn). Misschien ben jij dan wel de landverrader, want erg veel goeds gebeurt er niet, door die zogenaamde "vrijheidsstrijders". En het erge is dat ze dan ook nog durven te brallen dat ze ook voor de toekomst van mijn kind strijden. Nou, de eerste virusplunderaar die dat over mijn dochter zegt, mogen ze standrechtelijk vaccineren.

Ik wil hier het volgende wel aan toevoegen:
Ik volg de adviezen, de maatregelen en de regels: niet omdat ik het ermee eens ben, of omdat ik ze geweldig vind, of omdat ik er 100% in geloof: ik volg ze omdat ik het niet beter weet. Ik word er niet blij van, integendeel. Het is vermoeiend. Het is slopend. Demotiverend, en ja, ik twijfel absoluut ook aan de nut en noodzaak van veel van de maatregelen. Maar er is veel dat je zelf kan doen, en dat is als eerste de rust bewaren en logisch nadenken.  Jezelf realiseren dat een avondje google geen expertise oplevert.
En ik hoop van harte dat, als dit over is, er onafhankelijk onderzoek (dus echt onafhankelijk, er mag geen overheidsfunctionaris bij, maar zeker ook geen viruswaanzinnige wap bij) komt naar wat er beter, menselijker had gekund. Want we moeten wel leren van deze periode.

Deze pittige woorden zijn een deel van mij. Ik ben namelijk best wel genuanceerd, maar soms ook wat minder.
Volgende blog misschien weer wat vrolijker.
Ten slotte: hoe naar ook, hoe moeilijk het ook is omdat ik geen onderwijzer ben. Het feit dat je als ouder de kans hebt om zoveel tijd samen met je kind door te brengen, is dan ook weer niet heel erg vanzelfsprekend.

Dit geschreven hebbende is het weekend weer bijna voorbij.
Zet m op komende week, strijders van t land.