tapasbar Chez Iwan

Gisterochtend, net na de files toog ik naar Voorhout. Het idee was om wat vriendjes uit te nodigen en lekker een avondje tapas te maken. Dit omdat Iwan en ik beide een voorliefde hebben voor lekker eten en kokkerellen in de keuken. En uiteraard omdat we een eerbetoon wilden brengen aan onze (helaas veel te vroeg overleden) tapasheld Doro Vinas.
Het begon allemaal bij de Albert Heijn. Alwaar we de ingredienten bij elkaar moesten schravelen. En uiteraard moest Valentijn, Iwans zoontje ook even bij de visboer een harinkje weghappen. Het kereltje (overigens een stoer manneke met een eigen wil, hoe gaaf) is 2. Het komt niet vaak voor dat kinderen van 2 een haring eten. Maar blijkbaar is 7 maart een geboortedag die dat met zich meebrengt, ondergetekende at ook op zijn 2e jaar een harinkje weg.
Om 1400 uur gingen we aan de slag. Met het kookboek van Doro in de hand, begonnen we met het maken van de Sangria, en het dessert. Van de Sangria hebben we heus waar, echt niks voorgeproefd. Enerzijds omdat we de 7up er pas op het laatst in wilden gooien, anderzijds omdat we wilden voorkomen dat we toeterlampion waren als onze gasten zouden komen. (Overigens: de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we van de honingrum wel een en ander voorgeproefd hadden, dit is logisch te verklaren: je wil zeker weten dat je de gasten iets lekkers als aperitief voorzetten). Het dessert leverde nogal wat hoofdbrekens op. Want daar moest gecondenseerde en gezoete melk in. En die stond uiteraard niet bij de melkproducten maar bij de oosterse producten, tussen de sambal en de kokosmelk. Ook het uithollen van een sinaasappel is een werkje van trial and error. Maar als dan de vulling erin zit, en de sinaasappels kunnen de diepvries in, heb je wel een voldaan gevoel, en plakkerige handen.
Ook de overige gerechten gingen eigenlijk allemaal van een leien dakje. Uiteindelijk hoefde ik maar 2 keer terug naar de appie om wat vergeten ingredienten te halen.
Absolute toppers van de avond waren:
de St Jacobsschelpen.
De in honing en citroen gemarineerde varkenshaasjes
De salades van Iwan
De tortilla met zeevruchten
De ubermalse balletjes in tomatensaus
De gevulde eieren
De Sangria
De gevulde sinaasappels

Die gevulde eieren. Daar was nog iets mee. Veel tijd in gaan zitten om de vulling te maken. De ui zeer fijn snipperen, de tonijn uit blik zeer fijn losharken, eigeel en mayonaise goed prakken. En dan die halve eieren netjes vullen. Zag er heerlijk uit. En omdat we vulling overhadden, wisten we ook dat dat heerlijk zou smaken. Toen onze gasten (Jurgen, Astrid en Martijn) vertrokken, kwamen we erachter dat we juist die vergeten waren te serveren. Dus nu zit Iwan met nog 16 gevulde eieren. Maar das geen straf. Lijkt mij zo.
Het dessert was echt een knallend einde van zo'n maaltijd. Aangezien we veel en veel te veel gemaakt hadden, had gelukkig iedereen er verstandig aan gedaan om een gaatje vrij te houden.
De sangria leverde bij Iwan het commentaar op dat hij teleurgesteld was in mij. En ik ook. Want hoezeer het ook goddelijk was, het spul was echt apesterk. 3 verschillende alcoholische dranken. En niet in kleine glazen (ik kwam tot de ontdekking dat 1 glas ongeveer een halve fles wijn bevatte).
Toen ik vanmorgen opstond, voelde mijn kop aan alsof hij van hout was. En met meer dan 30 tenen knoflook in de complete maaltijd, zou de geur uit mijn mond niet onder doen voor mosterdgas. Maar het was het absoluut waard. Zeer zeker.
Nu even het roofdier in mijn hoofd temmen.